zondag 29 december 2013

Reflecties - XII


Landschap met bomen - II


Wees niet in conflict

Wees niet in conflict met je gedachten en het Zelf.
Als er geen conflict is, zijn er ook geen gedachten.
Gedachten bestaan alleen omdat er een conflict is.
Met conflict bedoel ik dat je je zorgen maakt
over hoe je die gedachten kunt kwijtraken.
Je doet sadhana, meditatie, Pranayama', japa etc.
Al deze dingen veroorzaken conflicten want zei je niet
dat je die dingen doet om bevrijd te worden.
'Ik doe deze dingen om vrij te worden'. 


Dit is het conflict want je bent nu al vrij en bevrijd.
Dus zodra je je zelf wijsmaakt dat je iets moet doen
om bevrijd te worden, verschijnt dat conflict onmiddellijk.
Dit is je enige echte probleem.
Het is jouw probleem en dit conflict is ontstaan toen je
als kind geprogrammeerd werd,
door samskara's uit een vorig bestaan.
Wat je daar vandaan meegenomen hebt,
de diepgewortelde ideeën over wie je denkt dat je bent.
Dit is waar het conflict zijn wortels heeft.

Het vertelt je, 'ik ben gewoon een menselijk wezen.
Ik ben dit kwetsbare lichaam.
Ik moet soms lijden ondergaan.
Soms moet ik gelukkig zijn.’ Allemaal leugens.
Er is nooit iemand geweest die moest lijden.
Er is nooit een 'jij' geweest die gelukkig moest zijn.
Er is nooit iemand in jou geweest die gelukkig moest zijn.
Er is niemand in jou dit zo nodig ongelukkig moest zijn.
Het zijn allemaal gedachtekronkels.
Dus zodra je probeert negatieve conditionering
te vervangen door positieve conditionering,
veroorzaak je een conflict. 

Dit verklaart waarom psychiatrie en psychologie niet helpen.
Omdat ze je normaal willen maken.
En wie wil er nu normaal zijn? Oersaai!
De waarheid is dat je niet iets moet willen zijn.
Er is niets dat je wenst te zijn.
Er is niets dat je moet worden.
Er is geen toekomst voor jou als je iets wilt worden.
Op dit moment ben jij het Ene. Er is nooit een ander geweest.
Op dit moment ben je totaal vrij, zolang er geen gedachte
in je opkomt en je niet iets wil laten gebeuren.

(Robert Adams)

maandag 23 december 2013

Compositie - XXXIV


Golven - VIII


De emoties loslaten

Hoe kun je emoties los laten?
De manier om ze los te laten 
is denken dat er geen zelf bestaat.
Wat wordt met geen zelf bedoeld?
Het zelf is oorspronkelijk niet-zelf; wij zijn niet dit zelf.
Dus waaraan hecht het zelf zich?
Op een bepaald moment is er het zelf 
en dit beschouw je als jezelf.
Wanneer je je aldus aan jezelf vastklampt, 
is er niet geen-zelf. 

Als niets niet-zelf is, 
is er niets waaraan het zelf zich niet hecht. 
Je geboorteland is niet van jezelf, 
toch wil je er voor sterven, uit liefde.
Je thuis is niet van jezelf, toch wil je ervoor sterven, 
omdat je ervan houdt. 
De dingen zijn niet van jezelf, toch wil je er voor sterven, 
zoals vliegen de mestvaalt zoeken, 
zoals de mieren op bedorven vlees afkomen, 
zoals bijen proberen door een gesloten raam te vliegen, 
wanneer ze het zonlicht zien, en zichzelf pijn doen.
Gulzigheid en hebzucht veranderen de mensen 
in aasgieren, onverzadigbaar.

Probeer eens aan het zelf te denken; 
voor het zelf bestond, was het niet als nu. 
Het moet helder en sereen geweest zijn. 
Het zelf is voorbijgaand gelijk een schaduw 
die voorbij gaat, net als de morgendauw, 
het zelf is in een ogenblik verdwenen. 
Daar het zelf geen zelf kent, 
wat is dan de bedoeling van liefde voor het zelf?

Verbaasd lachend leg je je hand op je hart.
Als je op deze manier mediteert,
welk verlangen zal dan niet verdwijnen?
(Lü Yen)

maandag 16 december 2013

Herfstdraden


Dijle in Mechelen


Inzicht

Een vraag: 

'Wat zou je moeten doen om uit een kuil te komen 
waar je nooit in bent gevallen, 
maar wel denkt te zijn ingevallen?'

'Niets', 
is het antwoord dat meestal gegeven wordt, 
maar dat slaat de plank mis. 
Het inzicht moet aanwezig zijn 
dat je nooit in een kuil gevallen bent, 
anders stop je niet met je pogingen om eruit te komen. 

De spirituele zoeker vraagt degene die ontwaakt is
hoe hij uit de kuil van afgescheidenheid 
en lijden kan komen. 
De ontwaakte wijst op het feit dat de zoeker 
helemaal nooit in een kuil is gevallen. 
'Dank u', antwoordt de zoeker, 
'maar denkt u dat ik een ladder nodig heb 
om uit de kuil te komen?'

De ontwaakte wijst opnieuw op het feit 
dat er nooit een kuil is geweest 
en dat de zoeker er nooit is in gevallen.
'Dank u', antwoordt de zoeker, 
'zou een touw niet beter zijn 
om me uit deze kuil te helpen?'

De ontwaakte wijst dan nogmaals op het feit 
dat de zoeker niet in een kuil zit.

Dit is hoe het gesprek voelt voor iemand 
die tot ontwaken is gekomen. 
Maar de ontwaakte blijft met groot mededogen 
de richting wijzen.

Op een dag ziet de spirituele zoeker in 
dat 'de kuil' niet meer was dan een illusie. 
De zoeker en de ontwaakte 
kunnen dan samen lachen 
om hoe simpel het allemaal is. 

maandag 9 december 2013

Observatorium


Grassen


Onze ware aard

Onze ware aard kan niet bewerkt 
of veredeld worden.
Van begin af aan is het in alle opzichten volledig, 
ongerept en helder tot op de bodem.
Verkeert alles in de juiste staat 
en heerst er nergens gebrek, 
verwerf dan de zuivere blik die alles doorstraalt.
Zo wordt bevrijding werkelijkheid.

Verlichting betekent belichaming hiervan.
Stabiliteit groeit uit beoefening hiervan.

Geboorte en dood hebben in oorsprong 
geen wortel of stam.
Verschijnen en verdwijnen 
hebben in oorsprong geen aanduidingen 
of sporen.
Het oerlicht doorstraalt de kruin.
De oerwijsheid gaat om met condities 
- in stilte, 
maar evengoed schitterend.
(Tiantong Hongzhi)

dinsdag 3 december 2013

Fontein - VII


Reflecties - XI


Heilig inzicht

Wees overtuigd, dat geen enkele macht 
ook maar enige waarde heeft,
behalve de macht van heilig inzicht, 
die van onschatbare waarde is.
Geen offer is daartoe te groot.
Zo ge haar ooit bereikt, 
zult ge haar tot het einde der tijden behouden.
Het zal uw woorden met meer kracht laden
dan alle legers ter wereld ooit kunnen opbrengen,
en het zal uw daden meer zegen brengen
dan alle wereldse machtsdragers samen
ooit zullen dromen aan de wereld te kunnen brengen.

Want inzicht is zijn eigen schild; 
zijn sterke arm is Liefde.
Het vervolgt noch tiranniseert,
maar valt als dauw op de dorre harten der mensen,
en hen die het afwijzen,
zegent het niet minder dan hen die het indrinken.
Zo zeker is het van zijn innerlijke kracht,
dat het niet tot uiterlijk geweld zijn toevlucht neemt.
Zo onbevreesd is het, dat het,
het gebruik van vrees als wapen
om zich aan iemand op te dringen, verwerpt.
De wereld is arm, o zo arm, aan inzicht. 

Daarom zoekt zij haar armoede te verbergen 
achter de sluiers van valse macht. 

Valse macht sluit verdedigende en 
aanvallende verbonden met valse kracht. 
Beide bedienen zich van vrees. 
En vrees vernietigt ze beide.
(Mikhail Naïmy)

dinsdag 26 november 2013

Bloem in klankschaal


Esdoorn - II


Liefde

Liefde geeft ons leven terug als wonder
Maakt gewone dingen weer bijzonder
Liefde maakt koude warm
Openbaart in zwakheid kracht
Laat leegte vervullend zijn
Onvolkomenheid volmaakt
Ontoereikendheid compleet.
Liefde maakt de gevangene van zijn eigen gedachten vrij.
De diepste diepten brengen de hoogste waarden heel dichtbij
Liefde maakt het lijden vederlicht
Duisternis brengt de liefde in het zicht.
In liefde blijkt de zieke heel te zijn
De essentie van het donker blijkt het licht

Wanneer men er met liefde naar kijkt,
Blijkt de leugenaar waarachtig,
De twijfelaar daadkrachtig
Het is de liefde voor al wat is, die dat bereikt.

Liefde laat ons opstaan uit de dood
Maakt kleine daden groot
Doet ons glimlachen om waar men eerder niet
Van dit wonderbaarlijk leven genoot.

Waar een medemens eerst vijand leek,
Bleek ook deze een leraar in liefde
Wanneer men beter keek.
(Deirdre De Bruyn)

dinsdag 19 november 2013

Zeegezicht - XXXIII


Golven - VII


Zee die golfje speelt

Wanneer er een einde is gekomen 
aan het functioneren van lichaam en geest, 
eindigt de verschijningsvorm 
en er is niets anders dan licht. 

In feite was er nooit iets anders dan licht.
Het is als een golf in de zee. 
In de zee is een golf die werkelijk gelooft dat hij een golf is.
'Kijk, ik ben een golf! Ik ben los van de rest. 
Ik ben groter dan de meeste andere golven, veel belangrijker.'
Dat is wat we doen - dat is in wezen waar het om gaat. 
Maar in werkelijkheid is het allemaal zee die golfje speelt. 
Het is het ene, golvend.

Wij zijn het ene, golvende 
en we denken dat we afzonderlijke golven zijn,
heel belangrijke golven 
en we gaan naar een oever waar  de zon schijnt, 
met mooie stranden, omdat we het waard zijn.
Andere mensen denken dat ze golven zijn 
op weg naar de zuidpool 
omdat ze het juist niet waard zijn. 
In werkelijkheid zijn we niets anders dan de zee, 
golvend en wel. 
Wij zijn het ene, dat zich voordoet als het bestaan.

En er is geen sprake van dat het ergens toe leidt 
of iets te maken heeft met wat er daarvoor was, 
want er is nooit een daarvoor geweest. 
Er was niet iets daarvoor en er is evenmin iets daarna. 
Er is altijd alleen maar dít.

Vanavond, als je zit te eten, is er alleen maar dít.

dinsdag 12 november 2013

Wolken- XIII


Fontein - VI


Alles wat wij zijn

Alles wat wij zijn,
wat wij zien, ervaren, zeggen, beleven en doen
is fragment.
Maar er is geen fragment
of de ziel van al wat leeft
is daarin tot uiting gekomen.
Er is geen moment zonder eeuwigheid.
geen sterfelijk wezen, hoe mismaakt of welgevormd het ook mag zijn,
waarin niet de onsterfelijke schepping is geopenbaard.
Geen weldaad, geen misdaad, geen geest en geen stof, geen grens en geen duur
of het is bestanddeel van de eenheid van het bestaan.
Deze Eenheid is God,
En wij,
fragmenten als wij zijn en fragmenten die wij maken,
zijn niet in staat hem in beeld of in woord
en zelfs niet in gedachten te vatten.
En wij verlangen dat -
wij hunkeren ernaar.
Wij zijn niet tevreden met het fragment,
wij moeten de Eenheid beleven.
(Abel Herzberg)

woensdag 6 november 2013

Herfstsfeer


Eikenbladeren - III


Het directe pad

Er is slechts de waarheid. 
Hoe zouden we die, hoe dan ook, niet kunnen zien? 
Er is immers niets anders? 
Wat we ook op dit moment weten, in het tijdloze nu, is de waarheid. 
De kenner, de kennis en het kennen zijn één 
en deze eenheid is de levende waarheid. 
Een tel later komt er een nieuwe gedachte op die zegt: 
'Ik wist zojuist dit en dat' en deze nieuwe gedachte verlaagt 
de non-duale waarheid tot 'dit' of 'dat,' 
een object gekend door een beperkt subject: de persoonlijke essentie. 

Deze nieuwe gedachte is als zodanig ook de waarheid. 
Er is geen denker van deze gedachte in het nu; gedachte, 
denker en denken zijn één, zoals steeds en wij hebben het nu nooit verlaten. 
Hoe konden we?
Net zo onbeduidend als het begrip 'gerealiseerd persoon' 
is het begrip 'ongerealiseerd persoon.' 
Als u 'ongerealiseerd' bent, impliceert dit dat u niet weet wat realisatie is. 
Als u niet weet wat realisatie is, 
hoe weet u dan dat u niet gerealiseerd bent? 

Misschien gaat u ontdekken dat u altijd gerealiseerd bent geweest 
en net als een man getrouwd met twee vrouwen 
- waarvan de eerste goddelijk en onsterfelijk, 
de tweede menselijk en vergankelijk is - ,
tegelijkertijd leeft op twee niveaus: 
het relatieve niveau van subject-object relaties 
en het absolute tijdloze niveau van zuiver, niet duaal bewustzijn. 
In de tussentijd kunt u zich beter niet verlustigen 
in dualiserende gedachten als 'gerealiseerd' en 'niet gerealiseerd,' 
om eens en voorgoed van al deze onjuiste begrippen af te komen 
die voortkomen uit de onjuiste notie dat we een persoonlijk wezen zijn 
en ze in het vervolg geen gelegenheid meer te geven 
om in de geest op te komen. 
Deze houding zou men 'leven in overeenkomst met iemands 
diepste inzicht' kunnen noemen.
(Francis Lucille)

dinsdag 29 oktober 2013

Zeegezicht - XXXII


Klankschaal - LX


Een gouden kompas

Vergeet ieder idee over goed en kwaad
dat je ooit in een klaslokaal geleerd hebt

Omdat
een leeg hart,
een gekwelde geest
onvriendelijkheid, jaloersheid en angst
altijd het bewijs zijn
dat je volledig voor de gek gehouden bent!

Ga weg bij degenen
die jouw wonderbaarlijke geest gevangen zetten
met bedrog en leugens.

Kom, sluit je aan bij het eerlijke gezelschap
van de bedelaars van de koning
Die gokkers, deugnieten en goddelijke clowns
die verbazingwekkend eerlijke minnaars
die iedere nacht
goddelijke liefde nodig hebben

Kom, sluit je aan bij degenen die moedig zijn,
die geen andere keuze hebben
dan er hun hele wereld onder te verwedden
dat zonder twijfel,
zonder enige twijfel,

God Echt is

Ik zal je in de kring
van de gewiekste dieven
van de geliefde binnen leiden
speelse koninklijke schurken
van degenen van wie je
werkelijk leiding kunt verwachten
die je kunnen helpen
in deze gezegende ramp
die leven heet
(Hafiz)

woensdag 23 oktober 2013

Hemelbrand


Compositie - XXXIII


Inzicht is zijn eigen schild

Wees overtuigd, dat geen enkele macht ook maar enige waarde heeft,
behalve de macht van heilig inzicht, die van onschatbare waarde is.
Geen offer is daartoe te groot.
Zo ge haar ooit bereikt, zult ge haar tot het einde der tijden behouden.
Het zal uw woorden met meer kracht laden
dan alle legers ter wereld ooit kunnen opbrengen,
en het zal uw daden meer zegen brengen
dan alle wereldse machtsdragers samen
ooit zullen dromen aan de wereld te kunnen brengen.

Want inzicht is zijn eigen schild; zijn sterke arm is Liefde.
Het vervolgt noch tiranniseert,
maar valt als dauw op de dorre harten der mensen,
en hen die het afwijzen,
zegent het niet minder dan hen die het indrinken.
Zo zeker is het van zijn innerlijke kracht,
dat het niet tot uiterlijk geweld zijn toevlucht neemt.
Zo onbevreesd is het, dat het,
het gebruik van vrees als wapen
om zich aan iemand op te dringen, verwerpt.
De wereld is arm, o zo arm, aan inzicht.
Daarom zoekt zij haar armoede te verbergen
achter de sluiers van valse macht.
Valse macht sluit verdedigende en aanvallende verbonden
met valse kracht.
Beide bedienen zich van vrees.
En vrees vernietigt ze beide.
(Mikhail Naïmy)

zaterdag 19 oktober 2013

Langs de stroom - IV

Aan de Durme

Landschap met wolken - XXXVIII


Luister naar mij!

Soms kan ik geen woorden schrijven
Moet ik zuiver voelen
Komen de woorden niet
Moet ik in stilte vertoeven.

Mijn hart gloeiend
Pulserend
Mijn pijn door mijn hele zijn
Mij dwingend te zien.

Een pijn zonder woorden
maar met een wil
Een pijn met een wezen
die ik moet zien.

Een pijn die me indringend toefluistert:
'Voel mij!'
'(Be)Leef mij!'
'Heb mij lief!'

Dwingend
Doordringend
Krachtig
en Bezield!!

'Luister naar mij!'
'Voel mij!'
'Hoor mij!'
'Ik heb je lief!!!'

(Katy Pylyser)

woensdag 16 oktober 2013

Vliegenzwam - VII


Wolken - XII


Moe van liefdevolle woorden

Liefde wil ons krachtig toetakelen
al het geklets over wat goed is doen verstommen
als je de moed had Liefde toestemming te geven,
Zij zou je door de kamer sleuren,
aan je haar, op sommige nachten,
elk speeltje van de wereld uit je handen trekkend
dat je niet doet dansen.

Liefde wordt soms moe van liefdevolle woorden
en wil al je waarheid aan flarden scheuren
waarin je vecht met anderen, lieve, en met jezelf
de wereld huilt op teveel mooie dagen.

God wil ons toetakelen,
ons opsluiten in een kleine kamer samen met Hem
en zijn kaakslag oefenen.

God wil ons soms een grote dienst bewijzen
Hij houdt ons op de kop en schudt alle nonsens eruit.

Maar als we horen
dat ze in in zo'n 'speels dronken bui' is,
de meesten die ik ken
knijpen er stilletjes tussen uit.
(Hafiz)

donderdag 10 oktober 2013

Landschap met wolken - XXXVII


Reflecties - X


Vreugde

Vreugde is een realiteit waar mensen naar streven.
Wie alle moeilijkheden op de weg ernaartoe kan doorstaan,
verdient het om de vruchten te plukken.
Wees dankbaar wanneer de vruchten u worden gegeven,
vraag niet hoelang ze zullen blijven.

Vreugde blijft voorgoed
wanneer u in Liefde, Wijsheid en Waarheid leeft.
Hoe bereikt de vreugde u?
Zijn er voorwaarden?
Nee, die zijn er vrijwel niet.

Open uw hart zodat de Goddelijke Liefde erdoor kan vloeien.
Niet druppel voor druppel, maar in overvloed.
Plaats een gouden kraan in uw hart
zodat liefde stroomt naar alles om u heen.
Sla een bladzijde om in het boek van uw leven,
schrijf met de lichtkracht van uw geest
en de warmte van uw hart.
Heb lief zoals de scheppingskracht liefheeft.
Wanneer u die kracht nodig heeft,
vraag of bid met grote oprechtheid.
Elk gebed en elk gevoel van dankbaarheid
dat uit de grond van uw hart komt wordt aanvaard.
De schepper hoort de kleinste vraag en antwoord altijd.
(Peter Deunov)

zaterdag 5 oktober 2013

Regenboog - III


Avondlicht - VII


Raad en daad

Onze interne computer, het denkapparaat, is een gebruiksvoorwerp 
dat de mens ten dienste kan staan als een reservoir van informatie 
en als het vermogen tot afweging en combinatie 
van verschillende gegevens. 
Het verstaat de kunst om causale verbanden te leggen 
en vanuit de ervaringen in het verleden vooruit te lopen 
op wat de toekomst brengen mag. 
Als zodanig is het een uitermate nuttig hulpmiddel, 
dat echter buitengewoon gevaarlijk kan worden 
indien het, zoals dat zo vaak het geval is, de leiding overneemt 
en de baas naar zijn pijpen laat dansen.

Het denkapparaat - dat we ook het lineaire 
of lagere denken kunnen noemen 
- kijkt zoals gezegd vanuit het verleden naar het heden. 
De ervaringen die het in het verleden heeft geanalyseerd,  
geselecteerd en opgeslagen, past het toe op alles 
wat zich nieuw voordoet.  
Omdat het voortdurend het verleden op het heden 
tracht toe te passen, 
reageert het vaak primitief en ongenuanceerd. 
Bovendien heeft het de neiging tot generaliseren. 
Als het bijvoorbeeld één keer onheus is bejegend 
door een politie-agent, 
zendt het voortaan altijd waarschuwingssignalen uit 
zodra er een politie-agent in de buurt komt, 
en waarschijnlijk ook al als er iemand 
met een pet op het hoofd aan de horizon opdoemt. 
Zo werkt het denkapparaat en dat is ook zijn functie: 
het neemt het zekere  voor het onzekere. 
Op deze manier behoedt het de mens voor herhaling 
van vergissingen en verveelvoudigt zodoende diens levensduur.

Dit lagere denken is te vergelijken met de minister van de koning, 
zoals we die kennen uit sprookjes en mythen: 
een raadsman met veel ervaring en een eigen invalshoek. 
Zolang de koning de minister raadpleegt en uiteindelijk 
zelf de nodige keuzes maakt en zolang de minister zijn plaats kent 
en zich niet in het keuzeproces tracht te mengen, gaat alles goed. 
Maar het is bekend uit sprookjes en mythen én de dagelijkse praktijk 
dat ministers zelden genoegen nemen met hun positie; 
ze willen hogerop. 
Zo wil ook het menselijk denkapparaat maar al te vaak hogerop; 
het roept zich uit tot de centrale, tot het zelf, 
terwijl het daartoe niet de capaciteiten bezit.

De beroemde woorden van Descartes 'Ik denk, dus ik ben' 
gaan dan ook alleen maar op 
als er inderdaad een centrale instantie is - een ik - 
die denkt, die met andere woorden gebruik maakt 
van het denkapparaat. 
Als die centrale instantie er niet is 
of als die is afgestaan aan het denken, 
zou het juister en eerlijker zijn om te zeggen: 
'Ik word gedacht, dus ik ben niet'.

Er zijn op onze planeet 
waarschijnlijk maar heel weinig mensen die er zijn.
(Hans Korteweg)

zaterdag 28 september 2013

Veertje


Riet - XVII


Afstemmen

Het is goed de geest af te stemmen op bewust Zijn.
Of beter het hele energiesysteem af te stemmen op
 het onmiddellijke bewuste Zijn.
Het is een van de zinnige inspanningen 
die de geest zich kan eigen maken,
wanneer men in de sensatie verkeert de doener te zijn.
Geef die doener dan iets zinvols te doen: 
laat hem terugkeren,
zich bewust worden van bewust Zijn, hier-nu.
Dat terugbrengen van de geest of de aandacht op zijn oorsprong 
(bewustzijn zelf dus) richten, zal niet altijd lijken te lukken, 
maar de zoeker die dit volhardend toepast, 
zal zien dat de geest steeds gemakkelijker 
is terug te brengen.

Het hele systeem maakt zich de toestand of sfeer eigen 
die hoort bij de natuurlijke staat.
Het hele systeem zal gaandeweg 
steeds sterker helpen om ‘thuis te blijven’,
je bewust te maken van je ‘thuis-zijn-nu’.
Dit terugbrengen van de aandacht naar het Zijn zelf
is een van de grootste taken die de geest kan volbrengen.
Ik noem het ook wel: de geest terug voeren naar zijn bron;
bij de deur gaan zitten; je bewust zijn van Bewust Zijn.

Dat is wat de geest kan doen om weer dienaar te worden.
Hij kan de aandacht en energie richten op het Zelf en erin opgaan.
In die toestand kan onmiddellijk inzicht ontstaan,
rechtstreekse ‘integrale en non-verbale kennis’ (jnana) worden ervaren
en bestaat de kans op ontwaken en bevrijd handelen.
(Hans Laurentius)


http://www.hanslaurentius.nl/

maandag 23 september 2013

Bootje


Klankschaal op rode doek


Uw oude tehuis

Je mag vele jaren in een stad gewoond hebben,
maar zodra je in slaap valt,
rijst er een andere stad op in je geest,
vol van zijn eigen goed en kwaad.
Je eigen stad, waar je lang woonde,
verdwijnt volledig uit je herinnering.

Je zegt niet:
’Ik ben hier een vreemdeling, dit is mijn stad niet.’
Je meent dat je hier altijd gewoond hebt,
je denkt dat je hier geboren bent en opgegroeid.
Verbaast het je niet
dat je ziel zich haar vroegere tehuis niet herinnert?
Maar hoe zou ze zich dit kunnen herinneren?
Zij is gewikkeld in de slaap van deze wereld,
als een ster bedekt door wolken.

Zij heeft door zoveel steden gereisd
en het stof dat haar visie verduistert
is nog niet weggeveegd.

(Djelal-oed-Din-Roemi)

dinsdag 17 september 2013

Twee bomen met wolk


Pompoen - II


In het zijn zelf bestaat er geen angst...

In het zijn zelf bestaat er geen angst of wachten.
Geen wachten, geen anticiperen, geen straks.
Herken het Zelf dat niet bezig is
in een andere toestand te geraken.
Het is toestandloos. Het Is gewoon.
Het is niet het denken.
Herken het verschil tussen denken en het Zelf.
Denken lijkt meer op de wind die beweegt,
maar het Zelf is zoals de ruimte,
die overal aanwezig is en niet beweegt.
Ruimte heeft geen mening over het denken.
Gedachten kunnen niet crashen in de ruimte,
want de ruimte is vormloos.


Herken, erken en wees één met de ruimte, die Is.
Dit is heel natuurlijk voor je.
Het doet er niet toe wat het denken erover zegt.
Het kan zeggen:
‘Simpel zijn heeft geen betekenis.
Iets worden betekent pas wat.’
En wanneer je dit accepteert,
berooft het je van je innerlijke vrede en stilte.
Het Zelf zijn is niet een toestand van luiheid.
Het is in natuurlijke harmonie zijn.
Houd je aandacht hier in de stilte van het zijn.
En tegelijkertijd kun je merken
dat je activiteiten er niet onder lijden
dat je aandacht in het zijn rust.


De uitnodiging hier is om compleet
door het oerwoud van het denken te gaan
naar en tot in de zuivere herkenning
van wat tijdloos en volmaakt is.
Dit is compleet mogelijk hier.
Wees niet bang.
Als een menselijk wezen dit gedaan heeft,
wanneer dan ook, en hoe lang geleden dat ook was,
kan de rest van de wereld hen niet vergeten.
De impact van hun aanwezigheid brengt licht
naar ontelbare wezens.
Die aanwezigheid, waarover ik spreek, is je eigen ware Zelf.
Niemand is er dichterbij dan een ander, of er te ver van vandaan.
Dat zijn meer ideeën.
Ontwaak tot wat je nooit niet kunt zijn.
Grijp je kans.
Kom.
(Mooji)

vrijdag 30 augustus 2013

Roeien op de Dijle


Kattenstaart

Lythrum salicaria

Geen probleem

Problemen bestaan slechts ogenschijnlijk. 
Het woord 'probleem' is een etiket dat het denken plakt op iets 
dat niet past bij het beeld dat er is van hoe iets zou moeten zijn. 

Voor het kristalheldere gewaarzijn dat wij zijn, 
bestaan er geen problemen. 
Niets hecht zich eraan. 
Het is niet onderhevig aan de droomwereld van vorm. 
Ongeacht wat er ogenschijnlijk gebeurt, 
blijft het onbezoedeld en onaangeraakt. 
Dat komt niet doordat het boven of buiten 
datgene staat wat er verschijnt, 
maar doordat de beelden die erin opdoemen 
voorbijgaand en kortstondig zijn. 
Aangezien jij tijdloos, alwetend Zijn bent, 
waarom zou je je dan zorgen maken 
over een beeld of een gedachte 
die slechts voorbijtrekt? 

Het idee dat er aan de ene kant Zijn is 
en aan de andere gedachten, is ook verkeerd. 
Er is niets buiten wat ik ben. 
Niets kan zich voordoen in iets anders dan wat is. 
Wat er uiterlijk schijnbaar ook gebeurt, 
hoe tragisch of oneerlijk het ook lijkt, 
het tijdloze, onverwoestbare Zijn dat jij bent, 
blijft er net zo absoluut onbedorven onder 
als het onveranderlijk is. 

Zuivere advaita is het gemakkelijkste dat er bestaat. 
Er valt niets te bereiken, er is niemand die iets bereikt, 
en er is, ten slotte, geen wereld;
er is alleen maar tijdloos gewaarzijn dar verschijnt als alles en niets. 
Hoeveel inspanning kost het om te zijn?
(Morgan Caraway)

http://www.samsarabooks.com/

zaterdag 24 augustus 2013

Hooibalen


Wandelen over water

Sculptuur van Michel Janssens - Kunstreflectie Dender

Ons leven?

Als we geïnteresseerd zijn in spirituele zaken, dan herkennen we dat onmiddellijk. 
We zeggen dan: 'O ja, dat heet 'misidentificatie', daar moet ik iets mee doen, 
ik moet van mijn ego af zien te komen.' 
Ik zeg jullie echter, dat het ego geen deel uitmaakt van het probleem. 
Ego vormt het probleem niet en het leven evenmin. 
De dwaasheid in ons hoofd is geen probleem, 
noch is dat het geval met onze hebzucht, 
onze lustgevoelens, onze haatgevoelens of agressie.
Het probleem komt voort uit het verkeerde geloof van wat wij zijn 
en dat verkeerde geloof heeft beslist niet te maken 
met een of ander onderdeel, aspect van ons leven 
(ego, hebzucht, tunnelvisie of een andere naargeestige eigenschap). 
De verkeerde overtuiging die wij erop nahouden heeft niets te maken 
met bepaalde onderdelen van ons leven, 
die trouwens altijd onderhevig zijn aan schommelingen en veranderingen; 
ze komen en gaan; vandaag zijn ze er, morgen zijn ze weg, 
als je wilt dat het weggaat, blijft het; wil je dat iets blijft, dan verdwijnt het, enzovoort.

Wat we over onszelf geloven, is ons leven. 
Het is de totaliteit van ons hele leven, het geheel van het menselijk bewustzijn, 
het geheel van het universum dat 'ons leven' is. 
Daaronder kun je dingen verstaan als onze geschiedenis, onze gedachtestroom, 
onze wensen, onze aversies, onze weerstanden, ons verlangen, 
onze lusten en lasten, ons willen-hebben, ons niet-kunnen-krijgen, 
onze herinneringen, onze projecties en verwachtingen, onze toekomstdromen, 
ons idee over wat we willen worden, en later wat we hadden willen worden 
en niet zijn geworden, al onze bereikte doelen, 
maar ook al onze mislukkingen en fouten, onze hartstochten en ons verdriet. 
Alles, werkelijk alles dat in dit rijtje past, is onderdeel van dat ene probleem 
dat we hebben en dat is dat wij denken dat al die dingen samen ons leven is. 
Al deze gewone menselijke manifestaties die door ons hoofd cirkelen, 
zoals we hier bij elkaar zitten, vormen de onderdelen waaruit ons leven is opgebouwd. 
De sterren, de zon, de maan, de planeten, de sterrenstelsels, alles wat we zien, 
alles wat we hebben geleerd, alles wat we weten, alles wat we niet begrijpen, 
alles wat we zouden willen doorgronden, alle compassie, alles zachtheid 
die we in ons hebben, alle liefde in ons hart, maar ook onze woede, 
onze diepste haatgevoelens, onze rusteloosheid en onze agressiviteit, 
ons vermogen om slechte dingen te onderdrukken 
en onze goede eigenschappen te ontplooien of andersom, 
ons liefdevolle uitdrukkingsvermogen en dat eeuwige en oneindige 
doorratelen van onze gedachten, werkelijk alles maakt er deel van uit. 
Niet een gedeelte ervan, maar werkelijk alles maakt deel uit 
van het complexe bouwwerk, waarvan wij geloven dat het ons leven is.
(John Sherman)

maandag 19 augustus 2013

Riet, water, wolken


Kosmische bloem


Het universum

Het universum Is
Onze plek om via het gemis
Te leren wat Liefde is
Zonder het precies te weten
Kunnen, mogen en gaan
Door de vrijheid van keuze
De mensen er eerst vandaan.

Zo kunnen ze vergeten.

De maan is onverstoorbaar en intens
De onbekendheid van de mens
Met de volheid van de maan
Doet hem soms ver van huis af gaan

Zijn intuïtieve, wijze weten
En zijn heilig liefdesvuur
Zijn zijn grote geschenken
Maar ze zijn groter dan zijn denken
Daarom bestrijd hij hen
De taal van de ziel
Kan of wil hij niet verstaan

De Orde van de Liefde raakt verstoord
Laat planeten uit hun omloop schieten
Heilige vonken in de kiem gesmoord
Dan draait alles verkeerd
Gaat net langs elkaar heen
Bereikt zijn bestemming niet
Werk is zwaar en kost veel moeite
Harmonie doet haar best om terug te keren
Maar vindt haar bedding niet
In strijd en pijn, gescheidenheid

Aan de stralen van de maan
Wordt dan veel geweld gedaan
De maan accepteert deze greep op haar bestaan.
Ze weet dat dit werk moet worden gedaan.
Dat de mens hierdoor wordt opgeleid
Tot bewustzijn van zijn eigenheid

Pas als de mens in zijn Ware Grootte durft op te staan
Zijn vrijheid hem ertoe bracht
Om terug naar Huis te gaan
Zich overgevend aan
Zijn Koninklijke staat
De voor hem bestemde Zachte Macht
Als hij zijn denken,
Zijn woord, zijn werk en wil
Opdraagt aan het Groot Geheel

Schieten alle planeten terug in hun baan
De schepping in haar moeiteloze kracht
Dan is het grote werk volbracht
Zijn verlangen heel te zijn
Heeft hem weer teruggebracht.
Dit is waar de maan geduldig op heeft gewacht.

Het is hartverwarmend
Zijn angst, zijn vuur, zijn maan omarmend
Is de mens Heel
En altijd gevreesde Vreugde nu zijn deel
Ergens luiden heilige klokken
Het huwelijk heeft zich zijn hart voltrokken
Herenigd met zijn koningin
Stapt hij hier zijn koninkrijk in

De authentieke glimlach op zijn gezicht
Getuigt van hervonden evenwicht
Al wat eerst zo zwaar leek blijkt nu licht
Het universum is compleet
En de mensheid nu gereed

Vruchtbaar voor de uitvoering van…
Het gezamenlijk, Goddelijk Plan
(Deirdre De Bruyn)

dinsdag 13 augustus 2013

Hooiland


Blikvanger?


Her diepste IK

Het enige dat echt de moeite waard is, is het vinden van je diepste 'Ik', 
de 'Ik' die wij zijn, en die wij, zonder het te weten, altijd geweest zijn. 
Dat 'Ik' is zuiver geest, bevrijd van vorm, tijd en ruimte, 
waarin het, om zo uit te drukken, gedeeltelijk is ingebouwd. 
Weet wel dat het diepste 'Ik' zo zacht als een vlinder is. 
Alleen op een heel voorzichtige, fijnzinnige en zeer natuurlijke wijze 
moet je proberen je 'Ik' te bereiken. 

Om tot mijn 'Ik' door te dringen bewijst de blijdschap de beste diensten, 
de blijdschap op vertrouwen gebaseerd. 
Het diepste van ons eigen wezen is nog meer in ons innerlijk verborgen 
dan wat wij als ons ik beschouwen. 
Ons diepste zelf lijkt op een wild dier, dat op de vlucht slaat 
zodra er ook maar de geringste beweging naar wordt gemaakt. 
Men kan zijn diepste wezen slechts waarnemen 
door toevallige gebeurtenissen. 

Je moet daarbij van het principe uitgaan, dat het er al is, 
maar dat je er niet naar moet zoeken. 
Het opkomen van een gevoel van blijdschap is het eerste subtiele teken, 
dat er een magische kracht in je gaat geboren worden. 
Dan verschijnt er een 'meester', een menselijk wezen 
zoals je zelf bent, bijna aan jezelf gelijk. 
Jijzelf bent, naar gelang je de 'meester' in je waarneemt, 
niets meer dan een ademtocht uit de mond van de 'meester'.
 Je hoort hem zo tot je spreken, als sprak hij jouw taal. 
Wezenlijk is het, dat je eigen diepste 'Ik' 
de brug is waarover hij tot je komt. 

Belangrijk is, dat je zelfs de geringste opwelling 
van je innerlijk wezen de kans geeft zich ongehinderd te uiten. 
Verder is belangrijk dat je elke opwelling, 
hoe banaal die ook mag lijken, alle aandacht geeft. 
Neem er nooit genoegen mee je eigen innerlijk wezen 
het juk van je verlangens op te leggen. 
Op die manier probeer je je eigen innerlijkheid te onderdrukken. 
Alleen je wil, je waarachtige wil moet handelen. 
Buiten jou bestaat er geen God.
(Gustav Meyrink)