Geen wachten, geen anticiperen, geen straks.
Herken het Zelf dat niet bezig is
in een andere toestand te geraken.
Het is toestandloos. Het Is gewoon.
Het is niet het denken.
Herken het verschil tussen denken en het Zelf.
Denken lijkt meer op de wind die beweegt,
maar het Zelf is zoals de ruimte,
die overal aanwezig is en niet beweegt.
Ruimte heeft geen mening over het denken.
Gedachten kunnen niet crashen in de ruimte,
want de ruimte is vormloos.
Herken, erken en wees één met de ruimte, die Is.
Dit is heel natuurlijk voor je.
Het doet er niet toe wat het denken erover zegt.
Het kan zeggen:
‘Simpel zijn heeft geen betekenis.
Iets worden betekent pas wat.’
En wanneer je dit accepteert,
berooft het je van je innerlijke vrede en stilte.
Het Zelf zijn is niet een toestand van luiheid.
Het is in natuurlijke harmonie zijn.
Houd je aandacht hier in de stilte van het zijn.
En tegelijkertijd kun je merken
dat je activiteiten er niet onder lijden
dat je aandacht in het zijn rust.
De uitnodiging hier is om compleet
door het oerwoud van het denken te gaan
naar en tot in de zuivere herkenning
van wat tijdloos en volmaakt is.
Dit is compleet mogelijk hier.
Wees niet bang.
Als een menselijk wezen dit gedaan heeft,
wanneer dan ook, en hoe lang geleden dat ook was,
kan de rest van de wereld hen niet vergeten.
De impact van hun aanwezigheid brengt licht
naar ontelbare wezens.
Die aanwezigheid, waarover ik spreek, is je eigen ware Zelf.
Niemand is er dichterbij dan een ander, of er te ver van vandaan.
Dat zijn meer ideeën.
Ontwaak tot wat je nooit niet kunt zijn.
Grijp je kans.
Kom.
(Mooji)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten