dinsdag 29 oktober 2013

Zeegezicht - XXXII


Klankschaal - LX


Een gouden kompas

Vergeet ieder idee over goed en kwaad
dat je ooit in een klaslokaal geleerd hebt

Omdat
een leeg hart,
een gekwelde geest
onvriendelijkheid, jaloersheid en angst
altijd het bewijs zijn
dat je volledig voor de gek gehouden bent!

Ga weg bij degenen
die jouw wonderbaarlijke geest gevangen zetten
met bedrog en leugens.

Kom, sluit je aan bij het eerlijke gezelschap
van de bedelaars van de koning
Die gokkers, deugnieten en goddelijke clowns
die verbazingwekkend eerlijke minnaars
die iedere nacht
goddelijke liefde nodig hebben

Kom, sluit je aan bij degenen die moedig zijn,
die geen andere keuze hebben
dan er hun hele wereld onder te verwedden
dat zonder twijfel,
zonder enige twijfel,

God Echt is

Ik zal je in de kring
van de gewiekste dieven
van de geliefde binnen leiden
speelse koninklijke schurken
van degenen van wie je
werkelijk leiding kunt verwachten
die je kunnen helpen
in deze gezegende ramp
die leven heet
(Hafiz)

woensdag 23 oktober 2013

Hemelbrand


Compositie - XXXIII


Inzicht is zijn eigen schild

Wees overtuigd, dat geen enkele macht ook maar enige waarde heeft,
behalve de macht van heilig inzicht, die van onschatbare waarde is.
Geen offer is daartoe te groot.
Zo ge haar ooit bereikt, zult ge haar tot het einde der tijden behouden.
Het zal uw woorden met meer kracht laden
dan alle legers ter wereld ooit kunnen opbrengen,
en het zal uw daden meer zegen brengen
dan alle wereldse machtsdragers samen
ooit zullen dromen aan de wereld te kunnen brengen.

Want inzicht is zijn eigen schild; zijn sterke arm is Liefde.
Het vervolgt noch tiranniseert,
maar valt als dauw op de dorre harten der mensen,
en hen die het afwijzen,
zegent het niet minder dan hen die het indrinken.
Zo zeker is het van zijn innerlijke kracht,
dat het niet tot uiterlijk geweld zijn toevlucht neemt.
Zo onbevreesd is het, dat het,
het gebruik van vrees als wapen
om zich aan iemand op te dringen, verwerpt.
De wereld is arm, o zo arm, aan inzicht.
Daarom zoekt zij haar armoede te verbergen
achter de sluiers van valse macht.
Valse macht sluit verdedigende en aanvallende verbonden
met valse kracht.
Beide bedienen zich van vrees.
En vrees vernietigt ze beide.
(Mikhail Naïmy)

zaterdag 19 oktober 2013

Langs de stroom - IV

Aan de Durme

Landschap met wolken - XXXVIII


Luister naar mij!

Soms kan ik geen woorden schrijven
Moet ik zuiver voelen
Komen de woorden niet
Moet ik in stilte vertoeven.

Mijn hart gloeiend
Pulserend
Mijn pijn door mijn hele zijn
Mij dwingend te zien.

Een pijn zonder woorden
maar met een wil
Een pijn met een wezen
die ik moet zien.

Een pijn die me indringend toefluistert:
'Voel mij!'
'(Be)Leef mij!'
'Heb mij lief!'

Dwingend
Doordringend
Krachtig
en Bezield!!

'Luister naar mij!'
'Voel mij!'
'Hoor mij!'
'Ik heb je lief!!!'

(Katy Pylyser)

woensdag 16 oktober 2013

Vliegenzwam - VII


Wolken - XII


Moe van liefdevolle woorden

Liefde wil ons krachtig toetakelen
al het geklets over wat goed is doen verstommen
als je de moed had Liefde toestemming te geven,
Zij zou je door de kamer sleuren,
aan je haar, op sommige nachten,
elk speeltje van de wereld uit je handen trekkend
dat je niet doet dansen.

Liefde wordt soms moe van liefdevolle woorden
en wil al je waarheid aan flarden scheuren
waarin je vecht met anderen, lieve, en met jezelf
de wereld huilt op teveel mooie dagen.

God wil ons toetakelen,
ons opsluiten in een kleine kamer samen met Hem
en zijn kaakslag oefenen.

God wil ons soms een grote dienst bewijzen
Hij houdt ons op de kop en schudt alle nonsens eruit.

Maar als we horen
dat ze in in zo'n 'speels dronken bui' is,
de meesten die ik ken
knijpen er stilletjes tussen uit.
(Hafiz)

donderdag 10 oktober 2013

Landschap met wolken - XXXVII


Reflecties - X


Vreugde

Vreugde is een realiteit waar mensen naar streven.
Wie alle moeilijkheden op de weg ernaartoe kan doorstaan,
verdient het om de vruchten te plukken.
Wees dankbaar wanneer de vruchten u worden gegeven,
vraag niet hoelang ze zullen blijven.

Vreugde blijft voorgoed
wanneer u in Liefde, Wijsheid en Waarheid leeft.
Hoe bereikt de vreugde u?
Zijn er voorwaarden?
Nee, die zijn er vrijwel niet.

Open uw hart zodat de Goddelijke Liefde erdoor kan vloeien.
Niet druppel voor druppel, maar in overvloed.
Plaats een gouden kraan in uw hart
zodat liefde stroomt naar alles om u heen.
Sla een bladzijde om in het boek van uw leven,
schrijf met de lichtkracht van uw geest
en de warmte van uw hart.
Heb lief zoals de scheppingskracht liefheeft.
Wanneer u die kracht nodig heeft,
vraag of bid met grote oprechtheid.
Elk gebed en elk gevoel van dankbaarheid
dat uit de grond van uw hart komt wordt aanvaard.
De schepper hoort de kleinste vraag en antwoord altijd.
(Peter Deunov)

zaterdag 5 oktober 2013

Regenboog - III


Avondlicht - VII


Raad en daad

Onze interne computer, het denkapparaat, is een gebruiksvoorwerp 
dat de mens ten dienste kan staan als een reservoir van informatie 
en als het vermogen tot afweging en combinatie 
van verschillende gegevens. 
Het verstaat de kunst om causale verbanden te leggen 
en vanuit de ervaringen in het verleden vooruit te lopen 
op wat de toekomst brengen mag. 
Als zodanig is het een uitermate nuttig hulpmiddel, 
dat echter buitengewoon gevaarlijk kan worden 
indien het, zoals dat zo vaak het geval is, de leiding overneemt 
en de baas naar zijn pijpen laat dansen.

Het denkapparaat - dat we ook het lineaire 
of lagere denken kunnen noemen 
- kijkt zoals gezegd vanuit het verleden naar het heden. 
De ervaringen die het in het verleden heeft geanalyseerd,  
geselecteerd en opgeslagen, past het toe op alles 
wat zich nieuw voordoet.  
Omdat het voortdurend het verleden op het heden 
tracht toe te passen, 
reageert het vaak primitief en ongenuanceerd. 
Bovendien heeft het de neiging tot generaliseren. 
Als het bijvoorbeeld één keer onheus is bejegend 
door een politie-agent, 
zendt het voortaan altijd waarschuwingssignalen uit 
zodra er een politie-agent in de buurt komt, 
en waarschijnlijk ook al als er iemand 
met een pet op het hoofd aan de horizon opdoemt. 
Zo werkt het denkapparaat en dat is ook zijn functie: 
het neemt het zekere  voor het onzekere. 
Op deze manier behoedt het de mens voor herhaling 
van vergissingen en verveelvoudigt zodoende diens levensduur.

Dit lagere denken is te vergelijken met de minister van de koning, 
zoals we die kennen uit sprookjes en mythen: 
een raadsman met veel ervaring en een eigen invalshoek. 
Zolang de koning de minister raadpleegt en uiteindelijk 
zelf de nodige keuzes maakt en zolang de minister zijn plaats kent 
en zich niet in het keuzeproces tracht te mengen, gaat alles goed. 
Maar het is bekend uit sprookjes en mythen én de dagelijkse praktijk 
dat ministers zelden genoegen nemen met hun positie; 
ze willen hogerop. 
Zo wil ook het menselijk denkapparaat maar al te vaak hogerop; 
het roept zich uit tot de centrale, tot het zelf, 
terwijl het daartoe niet de capaciteiten bezit.

De beroemde woorden van Descartes 'Ik denk, dus ik ben' 
gaan dan ook alleen maar op 
als er inderdaad een centrale instantie is - een ik - 
die denkt, die met andere woorden gebruik maakt 
van het denkapparaat. 
Als die centrale instantie er niet is 
of als die is afgestaan aan het denken, 
zou het juister en eerlijker zijn om te zeggen: 
'Ik word gedacht, dus ik ben niet'.

Er zijn op onze planeet 
waarschijnlijk maar heel weinig mensen die er zijn.
(Hans Korteweg)