dinsdag 19 november 2013

Zee die golfje speelt

Wanneer er een einde is gekomen 
aan het functioneren van lichaam en geest, 
eindigt de verschijningsvorm 
en er is niets anders dan licht. 

In feite was er nooit iets anders dan licht.
Het is als een golf in de zee. 
In de zee is een golf die werkelijk gelooft dat hij een golf is.
'Kijk, ik ben een golf! Ik ben los van de rest. 
Ik ben groter dan de meeste andere golven, veel belangrijker.'
Dat is wat we doen - dat is in wezen waar het om gaat. 
Maar in werkelijkheid is het allemaal zee die golfje speelt. 
Het is het ene, golvend.

Wij zijn het ene, golvende 
en we denken dat we afzonderlijke golven zijn,
heel belangrijke golven 
en we gaan naar een oever waar  de zon schijnt, 
met mooie stranden, omdat we het waard zijn.
Andere mensen denken dat ze golven zijn 
op weg naar de zuidpool 
omdat ze het juist niet waard zijn. 
In werkelijkheid zijn we niets anders dan de zee, 
golvend en wel. 
Wij zijn het ene, dat zich voordoet als het bestaan.

En er is geen sprake van dat het ergens toe leidt 
of iets te maken heeft met wat er daarvoor was, 
want er is nooit een daarvoor geweest. 
Er was niet iets daarvoor en er is evenmin iets daarna. 
Er is altijd alleen maar dít.

Vanavond, als je zit te eten, is er alleen maar dít.

Geen opmerkingen: