Niet deze druppel regeert dit leven
maar de stroom
niet dit lichaam
maar wat dit lichaam
boven de eigen stroming heft
meewerkend even
met onaflatende kolken
eer het verzadigd
door doezelende beweging
tot tijdloze rust
weer onder gaat.
Zo sterft de druppel
opdat de stroom zou leven
en ongetelde druppels
uit het ontelbare
zou wekken
waarin het licht der diepten
ongeboren en onsterfelijk
beter oplichten kan.
Zo schept het leven het leven
zonder eind zonder begin
onuitputtelijk en gegeven.
(Erik Van Ruysbeek)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten