vrijdag 4 december 2009

De dans van de wind

In valleien groen en stil
fluistert een zachte bries
door betoverende bossen.
Een meisje, mooi en vrolijk, huppelt over de heuvel,
op blote voeten geniet ze van de warmte van de aarde
zonder haar laarzen.
De harde wind tolt en tolt in razernij rond door het bos,
door haar heen kreeg de harde wind energie.
De wind waait zo hard zonder een moment van rust
en blaast zijn verlangen op om de top van de hemel te bereiken.
Nu wordt de dans geleidelijk luid, ruw en sterk,
hij draait en tolt en huilt en vult de hemel,
laat alles vrij dwarrelen met
stemmetjes die ritselen en kraaien,
alsof ze wanhopig proberen te vliegen.


O prachtige wind die mijn pijn verzacht,
wees gegroet, ik hoorde je in volle vaart van de heuvel komen.
Je zucht van verlichting is niet tevergeefs
want het plezier dat je in mij uitademt is nooit verstild.
Jij en ik herenigen ons als Eén
zoals de geliefde met zijn meisje,
we hebben ons door de vriendeloze wereld heen gevochten
en gewonnen.
Samen bereiken we een gelukkig land nadat we
het lijden laten voorbijgaan.

(Amitakh Stanford)

1 opmerking:

will-Art zei

The Dance of the Wind

In valleys green and still,
A gentle breeze whispers
through the enchanting woods.
A maiden, fair and gay, frolicking on the hill,
Bare-footed, she enjoys the warmth of the earth,
without her boots.
The gale whirls round and round
through the forest in riot,
Through her the gale of energy shot high.
It blows so hard without a moment quiet,
Fanning its desire to reach the summit of the sky.
Now steadily the dance turns loud, rough and strong,
It twists and twirls, with howling, filling the sky,
Scattering everything free at times in throng,
carrying voices crisp, shrieking,
as if desperately attempting to fly.
O beautiful wind soothing my pain,
Greetings to you, as I heard you plain from the hill.
Your sigh of relief is not in vain
For the joy you breathe into me is never still.
Now you and I, reunited as One
Like the lover and his lass,
Through the friendless world we fought and won.
Together we reach a happy land after letting the
suffering pass.

Amitakh Stanford