Als gij en ik als eenling staan - II

Als ik dan voor de poort zal staan, de brug voorbij,
de mens voorbij, mijzelf voorbij,
dan zult Gij mij vragen: is het land in u voorbij,
is de brug in u voorbij, is de mens in u voorbij,
zijt ge uzelf in u voorbij?

Zal ik dan zeggen: het is voorbij?
Liegen is onmogelijk omdat Gij Uzelf in mij zult zien;
en wat Gij van Uzelf in mij niet zult zien,
daar zal ik in mijzelf ervaren: het is niet voorbij.

Stuur mij dan terug, over de brug, in het land,
naar de mensen, naar mezelf,
om daar de rest op te lossen die niet voorbij was;
die Gij in Uzelf niet kende.

En als ik dan weer terug kom, over de brug,
uit het land van de mensen
met mezelf,
dan zal ik weten: er is niets meer dat overblijft
en zal verhinderen Uzelf in mij te zijn.

(Emiel de Keyser)