Ik wist het niet.
Ik koos de vrede.
De waarheid en de schoonheid,
ik liet ze gaan,
en ook de wijsheid en de weemoed -
zelfs de liefde
die zo verwonderd naar mij keek,
zwarte wolken dreven met haar mee.
Vrede, het was vrede.
En in de verste hoeken van mijn ziel
dansten wezens
waarvan ik zelfs nooit had gehoord!
En in de hemel hing een andere zon.
(Toon Tellegen)
2 opmerkingen:
heerlijk gedicht.
Zou ik ook voor Vrede kiezen?
Ik denk het, hopende dat door vrede al die andere deugden ook vanzelfsprekend worden.
Een schitterend gedicht!
Hopelijk een droom die uitkomen mag!
Een reactie posten