Ons hart kan Dat wat echt is in het leven weerspiegelen,
Zijn licht en liefde kan de geheime substatie in de schepping activeren.
Velen van ons verwarren liefde met gehechtheid, houden van de voorwerpen die we wensen,
lijden aan het verlies wanneer deze dingen verdwenen zijn.
Maar echte liefde is iets anders.
Echte liefde hangt niet af van het bezitten van de dingen die we wensen.
Wanneer we ons bewustzijn van eenheid verdiepen verandert de ervaring van liefde.
We gaan leren dat liefde zowel in de oneindige ruimte van ons hart bestaat,
als in de eindige vormen van de schepping.
Om liefde in de wereld te brengen moeten we meer vertrouwd raken
met de liefde in de leegte, de liefde in de stilte.
Dan kunnen we onszelf bevrijden van de gehechtheid
en de liefde veeleer laten stromen waar zij nodig is, dan waar wij haar willen.
Stilte is altijd, verborgen in alles aanwezig.
Maar toch keren we ons vaak af van de stilte, niet in staat,
of haar ruimte niet willen binnengaan.
Zijn we bang van de stilte omdat er in haar leegte geen echo is
wie we zijn of zouden willen zijn?
Zijn we bang van de stilte omdat zij ons niet toebehoort, omdat zij niet afgebakend is,
geen grenzen, substantie of vorm kent?
Of zijn we bang omdat de stilte ons achterlaat zonder een plek om ons te verbergen,
en datgene in ons onthult wat leeg is?
Stilte is doordrenkt met liefde, zingt met liefde.
Stilte is doordrenkt met liefde, zingt met liefde.
Er is liefde die in vormen, geluiden, of activiteiten bestaat.
En er is liefde die in de leegte, in de stilte, in de ruimte aanwezig is.
De liefde in de stilte vraagt niet om herkenning, maar is eenvoudigweg.
Deze liefde behoort tot het verborgen gezicht van God.
(Llewellyn Vaughan-Lee)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten