Geen enkel ding is blijvend

Geen enkel ding is blijvend, alles vloeit.

Deeltje hecht zich aan deeltje; de dingen groeien

tot we ze kennen en een naam geven. Dan, langzaam,

lossen ze op, en zijn niet langer de dingen die we kennen.

Gevormd uit atomen, gaan ze langzaam of snel ten onder,

Ik zie zonnen, ik zie stelsels ontstaan,

hun vormen; en zelfs de de stelsels met hun zonnen

keren terug naar de eeuwige massa.

Ook gij, o aarde - uw keizerrijken, land en zeeën -

geringste, met uw sterren, van alle melkwegen,

gevormd van de massa als zij,

ook gij verdwijnt,

Ge bent aan 't verdwijnen uur na uur, als zij.

Niets blijft. Zeeën verdwijnen in een fijne nevel;

door de maan beschenen stranden verplaatsen zich;

en op hun beurt zullen andere zeeën met

hun schuimende golven andere baaien binnendringen.

(Lucretius)