'morgen word ik wakker'
dat zeg ik tegen mezelf, al een hele tijd.
maar ik weet dat het nu gaat gebeuren.
morgen word ik wakker,
en alles zal anders zijn.
ik zal de wereld met andere ogen zien.
ik zal alle kleuren en klanken
van de wereld van morgen
zien en horen en onderscheiden.
ik zal een andere taal spreken -
de taal van de ziel en het hart.
alle verdriet en zorgen zullen verdwijnen,
want alles zal anders zijn
in de morgen
waarin ik wakker word.
wie de taal van de ziel spreekt,
kent verdriet noch smart.
de melodie van de komende dag
is al gecomponeerd;
dat weet ik heel goed.
haar pure toon begin ik te horen -
en straks stem ik erin mee.
dat zal een ontwaken zijn!
nooit val ik meer in slaap,
ik creeer geen nieuwe waanbeelden meer;
niet langer waar ik rond in een troebele en
ondoorzichtige wereld.
de transparante helderheid van mijn dag van morgen
is water uit een levende bron -
je kunt je dorst er niet genoeg mee lessen.
hoe kan men verzadigd raken
van iets wat heilig is?
ik weet dat ik morgen zal ontwaken.
ik zie een ster en een lichtstraal;
vaak zie ik een ster,
gebroken glinsterend in goud en zilver,
en toch bereikt haar licht mijn hart.
daar, daar is de poort die leidt
naar morgen;
een stralende ingang,
een wereld die wacht en anders is.
zie, ik doe een stap...
(Anoniem in Pentagram)
2 opmerkingen:
prachtig...ben er stil van.
want ontzettend mooi!
Een reactie posten