maar zonder jou is elk ogenblik oh zo leeg.
Elke cel van dit lijf roept dan jouw naam op
en in alle stegen van dit hoofd,
alle verschijningen van deze ziel,
en elke slag van dit hart,
komt jouw weerklank
- onmiskenbaar helder -
weer terug.
Mijn wijn en dronkenschap,
mijn toverdroom en nachtnest,
mijn bloemrijkste tuin en voedzaamste lentebries,
wat blijft er over,
nu dat je me verlaat?
Noch bloedbanden noch vriendschappen,
dag, noch nacht,
noch vasten, noch feesten,
ons samenzijn ging dit alles te boven,
waar jij was, was geen plaats voor een ander.
Hij die zich aan je bindt
laat je achter.
Wie je liefde ontkent
bezorg je beroering.
Eens greep je me plotseling,
sleurde je mij mee naar je pad,
was ik even jouw speelgoed?
Nu opeens weer vrij om te gaan?
Zonder jou, stilte overal,
onrust zegeviert zonder jou
(Jalal al-Din Roemi)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten