Over de vreugde

Vreugde is leven dat wakker en levend is, bruisend van mogelijkheden, mogelijkheden die horen bij hun bron in het eindeloze. Vreugde is de mogelijkheid die ontspringt uit het gewone. Je kan het een wonder noemen, maar het is in werkelijkheid een natuurlijk gebeuren dat steeds weer gegeven wordt. Het is slechts het moment dat geleefd wordt, dat leeft.
Vreugde is vol belofte maar heeft geen loven en bieden mogelijkheid. Vreugde behoort niemand toe, en zij biedt ook geen zekerheid. Er is geen hiërarchie in vreugde, geen rechtspositie. Zij kan niet verpakt worden en er is geen echte vervanging voor vreugde. Zij is een eigenschap van de ziel die tot het leven behoort, en is te vrij voor de geest om haar te pakken en gevangen te zetten. Vreugde kan je niet regelen. Zij is aanwezig of afwezig. Wanneer je vreugde voelt leef je volledig, en zonder vreugde is er geen lied om gehoord te worden, geen muziek in de lucht.
Het leven wordt een bestaanswijze in plaats van een feest, en verliest haar eigen identiteit en creatieve mogelijkheden. En nu sterft het leven. We hebben te lang zonder vreugde geleefd. Ofschoon we materieel alles hebben wat we nodig hebben, begint het leven haar eigen behoefte om te vieren, extatisch te zijn, verliefd te zijn te vergeten. Het leven begint zijn eigen bron te vergeten, het oneindige waarvan het een uitdrukking is.

(Llewellyn Vaughan-Lee)