Grote kennis

Grote kennis ziet alles in één.
Geringe kennis breekt de eenheid tot veelheid.
Als het lichaam slaapt, is de ziel versmolten in het Ene.
Als het lichaam ontwaakt,

beginnen alle openingen te functioneren.
Zij weerklinken in ieder treffen

met heel dat gevarieerde van het bestaan,
met alle strevingen van het hart.

De mensen zijn ingesloten, verbijsterd, gedompeld in twijfel.
Allerlei angsten vreten aan de vrede in hun hart.
Nog groter vrezen slokken hen geheel op.
Pijlen worden op het doel gericht: raak en mis, goed en fout.
Dat is wat de mensen oordeel noemen, beslissing.
Hun uitspraken zijn even finaal als verdragen tussen heersers.
0, zij maken er een punt van!

Maar hun argumenten vallen sneller en zwakker

dan dode bladeren in herfst en winter -
Hun praatjes verdwijnen als pies; men vindt er niets van terug -
Tenslotte staan ze daar, ingesloten,

gebonden en gekneveld en verstopt als oude afvoerpijpen.
De geest begeeft het. Hij zal geen licht meer zien.

Plezier en boosheid
verdriet en vreugde, hoop en spijt, verandering en stabiliteit,

zwakheid en beslist optreden
ongeduld en traagheid: al deze zijn tonen uit dezelfde fluit,

paddestoelen uit dezelfde vochtige grond.
Dag en nacht volgen elkaar op en overrompelen ons,

zonder dat wij zien hoe zij ontspringen.
Genoeg! Genoeg! Zowel vroeg als laat staan wij oog in oog

met 'dat' waaruit al 'deze' groeien!

Als er geen 'dat' was, was er ook geen 'dit'.
Als er geen 'dit' was, hadden de winden niets om op te spelen.
Tot zover kunnen we gaan.
Maar hoe zullen wij ooit begrijpen
wat alles veroorzaakt?
We kunnen aannemen

dat een Hogere Macht achter dit alles staat.
Dat een dergelijke Macht aan het werk is, kan ik wel geloven.

Hoewel ik niet zijn vorm kan zien.
Hij handelt, maar hij heeft geen vorm.

(Tswang-Tse)