Niet zo een voor optochten en plechtigheden,
niet geschikt als verzamelstuk voor aan de muur,
niet zo een dat je je kleinkinderen trots laat zien.
Het heeft geen schede, geen sierkwast,
geen smid heeft er zijn meesterteken op achtergelaten.
Het handvat is gebarsten en uitgedroogd,
het metaal heeft zijn glans verloren.
Dof en vuil, aangevreten door de jaren,
verdroogd bloed aan het gevest.
Ooit was het zo scherp als een scheermes
en blonk het in het licht van de zon.
Maar nu ligt het daar ongebruikt en vergeten.
Als het moment voor de onthoofding komt,
weet ik precies waar het te vinden is.
Maar het moment van mijn onthoofding is voorbij.
Waarom lees je over het zwaard van iemand anders?
Het is jouw hoofd dat nog steeds op je schouders staat.
(Jed McKenna)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten