Mijn geboorteplaats is plaatsloos.
Mijn teken is dat ik geen teken heb, noch er een geef.
Je zegt dat je mijn mond, oren, ogen en neus ziet -
maar die zijn niet van mij.
Ik ben het leven van het leven.
Ik ben die kat daar, die steen, niemand.
Ik heb dualisme weggeworpen als een oude theedoek,
ik zie en ken alle tijden en werelden,
als één, één, altijd één.
(Djelal-oed-Din-Roemi)
1 opmerking:
In mijn "hoofd" ben ik daar reeds, in de realiteit heb ik nog een (lange?) weg te gaan.
Een reactie posten