In de planten en de bomen groei ik naar het licht
In de dieren beweeg ik mij vooruit en heb ik zicht
In de mens ben in aanvankelijk op mijzelf gericht
Van de eenheid nog onbewust
Ben ik op hebben en houden belust
Het leven ervaar ik als een plicht
Waarvan de macht ver buiten me ligt
Voor vele illusies ben ik al gezwicht
En voor ik in mijn eigen verantwoording berust
Raak ik op deze weg uitzichtloos ontwricht
Uiteindelijk keer ik mij naar binnen voor zelfinzicht
Met aandacht wordt mijn innerlijke duisternis verlicht
Mijn hart is waar het werk van Liefde wordt verricht
Hier word ik me van mijn Oorsprong bewust
De grote Bron van eeuwige kalmte en rust
Laat de schepping in haar natuurlijk evenwicht
Ik werd door de Liefde wakker gekust
(Deirdre de Bruyn)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten