Dat versluieren of vernietigen van het Zelf is slechts kortstondig. Maar in de geest wordt die kortstondigheid uitgestrekt tot een wereldcyclus. Waarom? Omdat het de aard van de geest is om een denkbeeldig conceptueel bestaan te scheppen.
Het is zonneklaar dat zulk bestaan, omdat het enkel denkbeeldig is, onwerkelijk is en ophoudt op het moment dat de Waarheid is gerealiseerd. Het moment dat het spreekwoordelijke touw wordt gezien als het touw, verdwijnt de illusie of het denkbeeld van de slang. Zodra de Waarheid is gerealiseerd, is 'zelfvernietiging' getransformeerd in onsterfelijkheid.
De zinsbegoocheling en verwarring die ontstaan door de wereld der verschijnselen niet als illusie te zien, maar als reëel, dat is het denken. De Waarheid niet bevatten, dat is het denken. De Waarheid begrijpen, betekent de vernietiging van het denken (door het als frauduleus te ontmaskeren). Dit is wat men Zelfkennis, Zelfrealisatie, ontwaken of verlichting noemt. Met andere woorden, het helder inzien dat 'dit' (het denken) het beweeglijke bewustzijn is en niet 'Dat' (zuiver Bewustzijn), doet de vernietiging van de illusie van het denken in gang zetten, precies zoals het besef dat 'dit geen water is' de vernietiging van de illusie van de luchtspiegeling teweegbrengt.
(Ramesh Balsekar)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten