Lis - IV

Het open geheim

van Tony Parsons

Zelfrealisatie

Zelfrealisatie is een plotselinge, directe en energieke verlichting, 
die voortdurend ter beschikking staat van iedereen die bereid is los te laten 
en haar toe te staan. 
Het is een open geheim dat zichzelf openbaart in ieder aspect van ons leven. 
Geen moeite, pad van zuivering, proces of leerstelling kan ons daar brengen. 
Want het open geheim heeft niets te maken met onze pogingen 
om de manier waarop we leven te veranderen. 
Het gaat over de herontdekking van wie het is die leeft. 
Wie zoekt naar vrijheid of verlichting, zoekt naar iets dat er al is. 
Zolang we blijven zoeken kan verlichting zich niet openbaren. 
Verlichting is slechts dan beschikbaar wanneer je hebt geaccepteerd 
dat al je inspanningen om het te bereiken tevergeefs zijn.

Leerstellingen, processen en paden gericht op het bereiken van verlichting 
verergeren het probleem alleen maar omdat zij het idee versterken 
dat het Zelf iets kan vinden dat het denkt kwijt te zijn. 
Het is nu juist deze inspanning, die investering in onze identiteit, 
waardoor onafgebroken de illusie wordt gecreëerd dat we afgescheiden zijn 
van de eenheid, de totaliteit. 
Wij geloven in die droom van de individualiteit.
Het enige heilzame effect van de inspanning om datgene te worden 
wat ik reeds ben, is dat ik uiteindelijk uitgeput op de grond zal vallen 
en het opgeef. 
Doordat ik het opgeef kan een andere mogelijkheid zich voordoen. 
Maar de verleiding vrijheid te vermijden 
door inspanning heilig te verklaren 
is erg groot. 
Verlossing komt niet als gevolg van moeizaam worstelen. 
Het idee van afgescheidenheid houdt die worsteling in stand en vice versa. 
Wanneer verlichting zich eenmaal heeft voorgedaan 
groeit het besef van eenheid en het inzicht dat deze gebeurtenissen 
niet een ervaring van het 'ik' of 'het Zelf' is.
Er is helemaal geen Zelf.
Verder wordt duidelijk dat niemand ooit verlichting kan bereiken. 
Alles wat we doen of laten om die bewustzijnstoestand te verkrijgen 
brengt ons verder af van bevrijding.

(Tony Parsons)

Klaproos - IV

Omhoog reiken

Eigenlijk denkt niemand

Wanneer je een vraagteken zet bij wat je gelooft,

blijft er alleen een mooie droom over, een happy end.

Dat is aangenaam en liefdevol.

Sommige mensen zijn in de veronderstelling

dat je niet meer denkt als je gedachten tot rust komen.

In zekere zin is dat waar.

Zodra een gedachte verschijnt, is ze alweer verdwenen.

Tegen de tijd dat je een gedachte krijgt,

is er alleen de gedachte over,

die zegt dat je die gedachte gekregen hebt,

en ook die gedachte is weer verdwenen.

Iedereen heeft rust in zijn denken.

Mensen zoeken naar wat ze al hebben.

Eigenlijk denkt niemand.

(Byron Katie)

Hortus conclusus - VI

Valkenhof - Sint-Amands

Les Heures Claires

Emile en Marthe Verhaeren - Pol Van Esbroeck

Siddharta - II

Siddhartha bukte zich, en raapte een steen van de grond op, die hij op zijn hand woog. 'Dit hier', zei hij spelend, 'is een steen, en hij zal als zijn tijd gekomen is, misschien aarde zijn, en van aarde zal hij plant worden, of dier, of mens. Nu zou ik vroeger gezegd hebben: 'Deze steen is gewoon maar een steen, hij heeft geen enkele waarde, en hij hoort thuis in de wereld van de maya; maar, omdat hij misschien in de kringloop der veranderingen ook mens en geest kan worden, daarom zal ik hem ook achting toekennen.' Zo zou ik vroeger waarschijnlijk gedacht hebben. Maar nu denk ik: deze steen is steen, hij is ook dier, hij is ook God, hij is ook Boeddha, ik voel geen verering of liefde voor hem, omdat hij dit of dat eens zou kunnen worden, maar omdat hij dat alles al lang en altijd is - en juist het feit dat hij steen is, dat hij mij op dit moment, op dit ogenblik als steen verschijnt, juist daarom houd ik van hem, vind ik waarde en zin in elk van zijn aderen en holtes, in zijn geel, in zijn grijs, in zijn hardheid, in de klank die ik hoor, wanneer ik op hem klop, in de droogte en de vochtigheid van zijn oppervlak. Er zijn stenen die als olie of zeep aanvoelen, en anderen voelen als bladeren aan, weer anderen als zand, en elk van hen is iets bijzonders en bidt het Om op zijn manier, elk van hen is Brahman, maar tegelijkertijd en in dezelfde mate is hij steen, is hij olieachtig of als zeep, en juist dat vind ik prachtig, komt mij voor als een wonder en is daarom waard om in aanbidding beschouwd te worden. - Maar ik wil het hierbij laten. Woorden doen afbreuk aan de verborgen zin, direct wordt alles immers een beetje anders, wanneer het eenmaal uitgesproken is, een beetje vervalst, een beetje onzinnig - ja, en ook dat is heel goed, en ook dat vind ik prachtig, ook daarmee ben ik het helemaal eens, namelijk dat wat voor de ene mens de hoogste wijsheid is, de andere altijd als dwaasheid in de oren klinkt.

(Hermann Hesse

Korstmos - II

Fossiele zeeanemonen

Siddharta

'Iets wat je weet, kun je iemand anders mededelen, wijsheid echter niet. Vinden kan men haar, men kan haar beleven, tot steun kan zij zijn, men kan wonderen met haar doen, maar haar mededelen en leren kan men niet. Dit was het, wat ik als jongeling soms al vermoed heb, wat mij bij leermeesters weg heeft doen gaan. Ik heb een gedachte gevonden, Govinda, die jou wel weer als spot of dwaasheid zal voorkomen, die niettemin mijn beste gedachte is. Ik vond het volgende: van elke waarheid is het tegendeel even waarachtig! En wel zo: een waarheid kan alleen uitgedrukt, onder woorden worden gebracht, bij eenzijdige beschouwing. Eenzijdig is alles, wat door het denken bedacht en met woorden gezegd worden kan, alles is dan eenzijdig, alles is slechts half, alles mist volledigheid, het sluitend systeem, de eenheid. Wanneer de verheven Gotama bij zijn onderricht over de wereld sprak, moest hij haar altijd verdelen in Samsara en Nirvana, in bedrog en wat waar was, in lijden en verlossing. Anders kan het niet, een andere manier is er niet voor diegene die onderrichten wil. Maar de wereld zelf, dat wat in en om ons is, is nooit slechts het één of het ander. Nooit is een mens of een daad alleen maar Samsara of alleen maar Nirvana, nooit is een mens een volmaakte heilige of een volmaakte zondaar. Ook denken wij vanuit de illusie, dat tijd iets is dat werkelijk bestaat. Tijd is geen wezenlijk iets, Govinda, ik heb dat meer dan eens ondervonden. En als tijd iets is dat niet werkelijk bestaat, dan is ook dat verschil in tijd, dat tussen de wereld en eeuwigheid, tussen lijden en zaligheid, tussen goed en kwaad schijnt te bestaan, niet meer dan een illusie.'

(Hermann Hesse)

Waterflora

Noordzee

Water en liefde

Op de toppen van de Alpen wordt water sneeuw. Het neemt een andere vorm aan, maar het is nog steeds water. Het verandert opnieuw en wordt een gletsjer, een rivier van ijs. Dan wordt de gletsjer verleid door het meer en de zon. Hij smelt en wordt één met de rivier. Een gletsjer is ongelooflijk mooi, van het blauwste blauw dat je ooit hebt gezien. Toch is hij nog steeds gewoon water.

Water verandert miljoenen keren van vorm. In elk van die vormen is het prachtig, maar het blijft water, het wordt nooit iets anders dan water. Als het kabbelt aan de kust is het vriendelijk, verfrissend, geruststellend. In de vorm van een tsunami verzwelgt en vernietigt het alles wat het op zijn weg tegenkomt. Als donkere wolken werpt het schaduwen over het landschap, komt dan als regen naar beneden en brengt zo nieuw leven aan de aarde eronder. Gedronken aan een bron is het genezend en verfrissend, maar als het je je laatste adem ontneemt, verdrink je erin.

Zo is het ook met de liefde. Als je bewustwording groeit, merk je dat liefde alles is wat er is. Alles in het universum is een manifestatie van die liefde. De verschroeiende hitte in de kern van de zon en de warme stralen van de zon op je gezicht, het zijn allemaal uitingen van liefde. Als je eenmaal beseft dat er alleen maar liefde is, zie je de magie en het wonder van alles.

(Isha Judd)

Avondsfeer

Eeuwig zoeken

Searching for Utopia - Jan Fabre

Zonder jou

Mijn leven behoeft geen menigte om vervuld te zijn
maar zonder jou is elk ogenblik oh zo leeg.
Elke cel van dit lijf roept dan jouw naam op
en in alle stegen van dit hoofd,
alle verschijningen van deze ziel,
en elke slag van dit hart,
komt jouw weerklank
- onmiskenbaar helder -
weer terug.

Mijn wijn en dronkenschap,
mijn toverdroom en nachtnest,
mijn bloemrijkste tuin en voedzaamste lentebries,
wat blijft er over,
nu dat je me verlaat?
Noch bloedbanden noch vriendschappen,
dag, noch nacht,
noch vasten, noch feesten,
ons samenzijn ging dit alles te boven,
waar jij was, was geen plaats voor een ander.

Hij die zich aan je bindt
laat je achter.
Wie je liefde ontkent
bezorg je beroering.
Eens greep je me plotseling,
sleurde je mij mee naar je pad,
was ik even jouw speelgoed?
Nu opeens weer vrij om te gaan?
Zonder jou, stilte overal,
onrust zegeviert zonder jou

(Jalal al-Din Roemi)

Ontwaken van de lente

Lentebloesem

Enkel adem

Niet christen of jood of moslim, niet hindoe,
boeddhist, soefi of zen. Geen enkele religie

geen cultuursysteem. Ik kom niet uit Oost
of West, niet uit de oceaan of omhoog uit

de aarde, ben niet stoffelijk of etherisch,
behoor niet tot de elementen. Ik besta niet,

ben geen entiteit in deze wereld of de volgende,
stam niet van Adam en Eva of eender welk

ontstaansverhaal. Mijn plaats is plaatsloos,
ben spoortje plaatsloosheid. Lichaam noch geest.

Ik behoor tot de geliefden, zag de twee werelden
als één en op dit ene beroep ik me en weet

eerste, laatste, buiten, binnen - enkel dit
adem ademend menselijk wezen.

(Djelal-oed-Din-Roemi)

Dotterbloem - II

Krentenboompje - III

Over liefhebben

Maak jezelf niet wijs dat je anderen liefhebt als jezelf. Tenzij je tot het besef bent gekomen dat ze één zijn met jezelf, kun je ze niet liefhebben. Pretendeer niet te zijn wat je niet bent, weiger niet te zijn wat je wel bent. Zonder zelfrealisatie is geen deugd oprecht. Als je zonder enige twijfel weet dat hetzelfde leven stroomt door alles wat is en dat jij dat leven bent, zul je iedereen spontaan en op natuurlijke wijze liefhebben. Als je de diepte en volheid van je liefde voor jezelf beseft, weet je dat elk levend wezen en het hele universum deel uitmaken van je affectie. Maar als je ook maar één ding als los van jezelf ziet, kun je het niet liefhebben, want dan maakt het je bang. Vervreemding brengt angst, en angst vergroot vervreemding. Het is een vicieuze cirkel. Alleen zelfrealisatie kan die doorbreken.

(Nisargadatta Maharaj)

Gele roos - II

Koeien - II

Alleen jij en ik zijn overgebleven...

Ik richt mij allang niet meer tot een gemiddelde lezer,
denk ik, want dat ben jij zeker niet
als je het tot dusverre met me hebt uitgehouden
(ik die me geen enkele zorg meer maak) -
er moeten op dit moment wel een aantal lezers zijn afgevallen,
neem ik aan, alleen jij en ik zijn overgebleven.

De anderen gingen terug naar wanklanken, en fluitketels,
stofzuigers en strijkplanken - tot de meest uitzonderlijken,
zeer buitengewonen, verspieders, verscholen magiers,
kosmische orgastici richt ik mij.

Als we om te beginnen beseffen dat het einde nadert,
dat het zwanger is van nieuw leven,
dat wij zaad uitstrooien
dat door een ander geoogst zal worden,
dat God niet gebiedt maar Wij Zijn -
zou ik niet weten waarom wij elkaar
niet zouden kunnen ontmoeten.

Zo niet hier, waar dan elders?

(Simon Vinkenoog)

Beukenbladeren

Haan

Morgen word ik wakker

'morgen word ik wakker'

dat zeg ik tegen mezelf, al een hele tijd.

maar ik weet dat het nu gaat gebeuren.

morgen word ik wakker,

en alles zal anders zijn.

ik zal de wereld met andere ogen zien.

ik zal alle kleuren en klanken

van de wereld van morgen

zien en horen en onderscheiden.

ik zal een andere taal spreken -

de taal van de ziel en het hart.

alle verdriet en zorgen zullen verdwijnen,

want alles zal anders zijn

in de morgen

waarin ik wakker word.

wie de taal van de ziel spreekt,

kent verdriet noch smart.

de melodie van de komende dag

is al gecomponeerd;

dat weet ik heel goed.

haar pure toon begin ik te horen -

en straks stem ik erin mee.

dat zal een ontwaken zijn!

nooit val ik meer in slaap,

ik creeer geen nieuwe waanbeelden meer;

niet langer waar ik rond in een troebele en

ondoorzichtige wereld.

de transparante helderheid van mijn dag van morgen

is water uit een levende bron -

je kunt je dorst er niet genoeg mee lessen.

hoe kan men verzadigd raken

van iets wat heilig is?

ik weet dat ik morgen zal ontwaken.

ik zie een ster en een lichtstraal;

vaak zie ik een ster,

gebroken glinsterend in goud en zilver,

en toch bereikt haar licht mijn hart.

daar, daar is de poort die leidt

naar morgen;

een stralende ingang,

een wereld die wacht en anders is.

zie, ik doe een stap...

(Anoniem in Pentagram)

Begonia

Wolkenfabriek

Laten we naar huis gaan

Laten we omdat het laat is en regent naar huis gaan, naar huis.
Een uitnodiging aan alle vrienden: op huis aan, naar huis.
Hoe lang hangen we nog als verbannen uilen rond de ruïnes?
Op huis aan, naar huis.
Vrienden met stralend gemoed,
laten we ons ondanks alle blinden naar huis begeven, naar huis.

Jullie, die redelijk en op je hoede zijn,
verontrust óns hart niet met al je zorgen.
Op huis aan, naar huis.
Hoe lang nog dit liefdesspel met droombeelden uit het paradijs?
Net als de mieren zagen jullie de graankorrels, niet de oogst.
Op huis aan, naar huis.

Vraag niet naar het hoe en waarom,
laat het grazen maar over aan het vee.
Op huis aan, naar huis.
In dat huis is mystieke muziek voor het besnijdenisfeest
maar alleen voor wie zuiver zijn. Op huis aan, naar huis.
Sjams van Tabrîz heeft een huis gebouwd voor wie naakt is.
Op huis aan, naar huis.

(Djelal-oed-Din-Roemi)

Zonsondergang aan zee - IX

Duin

De wens dat dingen anders zijn

Alle zoeken is gebaseerd op de wens naar meer dan wat er is.

Dromen. Vaag geloven dat alles op een dag beter zal worden.

Wat er is, is onbevredigend, onaanvaardbaar en, eerlijk gezegd,

niet volmaakt genoeg.

Gedachten en dromen over meer volmaakte toekomstige situaties

lijken veel aantrekkelijker dan alleen maar wat er is.

'Als wat er is maar een beetje meer glans had,

of als die viezigheid er maar niet in zat, zou het perfect zijn!'

Het wensen dat iets anders is dan het is,

is het spel van het zoeken en de teleurstelling dat je het nooit vindt.

Het is de sluier die de oorzaak lijkt te zijn dat iets niet gezien wordt.

Niets zal ooit beter zijn dan dit.

Dit is alles wat er is.

Er is niets anders.

Er is geen hoop.

Er is niet meer.

Gedachten en verbeelding zullen altijd meer willen dan er is.

Dat is hun aard.

Maar wat ik ben, kent het hele denken.

Wat ik ben, ziet alle schijnbare onvolmaaktheid

en het verlangen naar volmaaktheid.

Wat ik ben, geeft er niet om of er een wens bestaat

dat dingen anders zijn of niet – het is altijd simpelweg wat er is.

(Liza Unmani Hyde)

Zuil van vuur

Vergeet-mij-nietjes

Ontwaken of verder dromen?

Hier is een eenvoudige test.

Als het geruststellend is of troost biedt, als je je er warm en behaaglijk door voelt, als het je in fijne emotionele of mentale toestanden wil brengen, als het gaat over vrede, liefde, rust, stilte of gelukzaligheid; als het gaat over een stralende toekomst of een beter heden; als het je een goed gevoel geeft over jezelf of je zelfrespect doet stijgen; als ze zeggen dat je oké bent, dat alles gewoon goed is zoals het is; als ze beloven dat je er een beter mens van wordt, dat het je ten goede komt of dat het je verheft, of als er wordt beweerd dat iemand anders beter is dan jij of boven je staat; als het te maken heeft met geloof of overtuigingen of eerbied; als het je bewustzijn verhoogt of verandert, als het stress te lijf gaat of voor een diepe ontspanning zorgt; als het therapeutisch of helend is, of als het geluk of bevrijding van leed belooft; kortom, als het over een van deze of andere dingen van die orde gaat, dan heeft het niets te maken met ontwaken. Dan heeft het te maken met leven in de droomstaat, niet met daaruit losbreken.

Aan de andere kant, als je het gevoel hebt dat je levend wordt gevild, dat je eindeloos wordt leeggezogen en dat je identiteit helemaal uit elkaar valt; als je vergaat van de pijn, je gezondheid naar de bliksem gaat en je leven aan het ontsporen is, als je de liefde in jezelf voelt wegsterven en als je denkt dat de dood beter is dan dit, dan zou het wel eens het ontwakingsproces kunnen zijn.

(Jed McKenna)