En dat noemen ze nu ziel...

Die voortdurende stroom van gevoelens, dat bent u ook. 
Eigenlijk bent u dat meestal. 
We denken meer: 'Ik wil nog een koekje', dan Hé, dat ben ik, 
die daar zin heeft in een koekje.' 
Het is het verschil tussen bewust, wakker, alert en onbewust, 
slaperig, meedobberend op de stroom van de tijd of, 
nog liever meezwemmend ondergedompeld in de stroom van de tijd.
En dát noemen ze nu ziel. 
Datgene waardoor je merkt dat je leeft. 
Waardoor je beweegt van het een naar het ander. 
De geest is de beweger, de ziel de bewogene 
en het lichaam is dat waarin je beweegt. 
De wind waait over het water, het water maakt golven 
en de golven spoelen aan op de kust. 
Geest beweegt ziel, ziel stormt in het lichaam.
Maar hoe meer de automatische piloot de ziel overneemt, 
hoe meer er alleen een afdruk van de golfslag 
op het strand overblijft. 
De ziel was hier. 
Maar nu is het alleen afdruk. 
Herinnering.
Dit is de voortdurende strijd van de mens. 
Niet de strijd tegen de dood van het lichaam 
maar de strijd tegen de dood van de ziel. 
Dáár gaat het leven over.

(Hans Moolenburgh)