openbaart zich de essentie van het menselijk bestaan.
Als je zintuigen tot bedaren komen,
Openbaart zich de oorspronkelijke aard van de geest.
(Huanchu Daoren)
zondag 31 augustus 2008
vrijdag 29 augustus 2008
Er is in feite maar één ik
Er is in feite maar één ik.
Dat ik is Bewustzijn.
Als je het persoonlijke ik volgt tot aan de bron,
blijkt het het universele ik te zijn, en dat is Bewustzijn.
Begin jezelf tot de orde te roepen.
Begin je bewust te worden van je ware natuur.
Dat doe je door je rustig te houden.
De snelste weg naar realisatie is door je stil te houden.
Maar je moet wel weten waarom je je stil houdt.
Daarom kun je dit niet aan de gemiddelde persoon vertellen.
Als iemand geen benul heeft van advaita vedanta,
kun je niet zeggen: ‘Hou je stil.’
Want dan betekent het gewoon dat je je mond houdt.
Ze beseffen niet dat het betekent dat je diep,
heel diep naar binnen gaat, naar de plek waar de Absolute Werkelijkheid huist,
en dat is de Stilte.
Dat ik is Bewustzijn.
Als je het persoonlijke ik volgt tot aan de bron,
blijkt het het universele ik te zijn, en dat is Bewustzijn.
Begin jezelf tot de orde te roepen.
Begin je bewust te worden van je ware natuur.
Dat doe je door je rustig te houden.
De snelste weg naar realisatie is door je stil te houden.
Maar je moet wel weten waarom je je stil houdt.
Daarom kun je dit niet aan de gemiddelde persoon vertellen.
Als iemand geen benul heeft van advaita vedanta,
kun je niet zeggen: ‘Hou je stil.’
Want dan betekent het gewoon dat je je mond houdt.
Ze beseffen niet dat het betekent dat je diep,
heel diep naar binnen gaat, naar de plek waar de Absolute Werkelijkheid huist,
en dat is de Stilte.
(Robert Adams)
donderdag 28 augustus 2008
Het spel wordt gespeeld door domweg
te vergeten dat je bent
vergeten dat je maar doet alsof je afgescheiden bent.
Zolang je blijft doen alsof je 'het' ofwel 'pakt' of 'verliest',
kun je ook blijven doen dat je 'het' niet echt bent.
Speel dus maar door alsof je echt niet weet
dat je alleen maar speelt.
Speel maar alsof het er allemaal echt toe doet...
ook al doet het er echt niet toe.
Speel zelfs maar alsof het er zelfs niet toe doet
dat het er zelfs niet toe doet.
vergeten dat je maar doet alsof je afgescheiden bent.
Zolang je blijft doen alsof je 'het' ofwel 'pakt' of 'verliest',
kun je ook blijven doen dat je 'het' niet echt bent.
Speel dus maar door alsof je echt niet weet
dat je alleen maar speelt.
Speel maar alsof het er allemaal echt toe doet...
ook al doet het er echt niet toe.
Speel zelfs maar alsof het er zelfs niet toe doet
dat het er zelfs niet toe doet.
(Chuck Hillig)
vrijdag 22 augustus 2008
Doch eerst nog
.../...
Doch eerst nog zullen wij de verre reis in de bergen moeten gaan,
in het allerbinnenste van de heilige bergen,
waar alleen de meester van allen tot ons spreekt
en ons de kracht geeft om de mensheid
op deze planeet het licht te blijven geven,
waarin zij haar tijd van eeuwigheid kan doen overvloeien.
Wie niet tot het diepste binnenste van zichzelf is ingekeerd,
kan dit niet begrijpen.
Want woorden blijven slechts oppervlakkige klanken,
zolang zij niet met het licht der binnenste werkelijkheid zijn geladen.
Doch eerst nog zullen wij de verre reis in de bergen moeten gaan,
in het allerbinnenste van de heilige bergen,
waar alleen de meester van allen tot ons spreekt
en ons de kracht geeft om de mensheid
op deze planeet het licht te blijven geven,
waarin zij haar tijd van eeuwigheid kan doen overvloeien.
Wie niet tot het diepste binnenste van zichzelf is ingekeerd,
kan dit niet begrijpen.
Want woorden blijven slechts oppervlakkige klanken,
zolang zij niet met het licht der binnenste werkelijkheid zijn geladen.
(Evert van Eeden)
woensdag 20 augustus 2008
Wie zijn huis verlaat is al terug
Voor een uitgave van de I Tjing
Het komende is even onomkeerbaar
Als het verstard weleer. Geen enkel ding
Bestaat dat niet een stille letter is
Van het eeuwige, onontwarbare schrift
Welks boek de tijd is. Wie zijn huis verlaat
Is al terug. Ons leven is de aanstaande,
Al afgelegde weg. Niets wuift ons uit
En niets laat ons alleen. Geef het niet op.
Het slavenhuis is donker, het stramien
Is overal van staal, maar ergens in
Een bocht van je gevangenschap bevindt zich
Wellicht een onvolkomenheid, een kier.
Je pad is onontkoombaar als de schicht,
Maar in de spleten wacht Gods aangezicht.
Het komende is even onomkeerbaar
Als het verstard weleer. Geen enkel ding
Bestaat dat niet een stille letter is
Van het eeuwige, onontwarbare schrift
Welks boek de tijd is. Wie zijn huis verlaat
Is al terug. Ons leven is de aanstaande,
Al afgelegde weg. Niets wuift ons uit
En niets laat ons alleen. Geef het niet op.
Het slavenhuis is donker, het stramien
Is overal van staal, maar ergens in
Een bocht van je gevangenschap bevindt zich
Wellicht een onvolkomenheid, een kier.
Je pad is onontkoombaar als de schicht,
Maar in de spleten wacht Gods aangezicht.
(Jorge Luis Borges)
maandag 18 augustus 2008
De engel
Mensen weten het niet als zij ademen
dat ik treed
op de termiek van hun woorden,
klimmen kan op hun zin,
dat ik mijn bindingen slaak
aan de aarde en dans
als zij zuchten.
Soms voelt een aandachtige mij
voorbijgaan, een luchtstroom verraadt mij.
Soms is er iemand die bidt.
Wij doorkruisen samen de ruimte.
Maar meestal weten de mensen het niet
dat ik neerstort in lichtval
vloeibaar als water word
en zij mij kunnen betreden.
dat ik treed
op de termiek van hun woorden,
klimmen kan op hun zin,
dat ik mijn bindingen slaak
aan de aarde en dans
als zij zuchten.
Soms voelt een aandachtige mij
voorbijgaan, een luchtstroom verraadt mij.
Soms is er iemand die bidt.
Wij doorkruisen samen de ruimte.
Maar meestal weten de mensen het niet
dat ik neerstort in lichtval
vloeibaar als water word
en zij mij kunnen betreden.
(Maria de Groot)
Ga niet naar buiten.
Het probleem van onze tijd. Mensen zeggen: er is geen uitweg.
Maar ik zeg: er zijn te veel uitwegen.
Al wat geboden wordt zijn uitwegen,
maar geen weg naar binnen.
Ze zeggen ook: alle uitwegen zijn al versleten.
Maar ik zeg: Probeer een weg naar binnen te vinden.
Want de weg naar binnen kan niet verslijten.
Zodra je binnen bent, ben je er. Dan heb je het om je heen.
Dan kun je bij het vuur gaan zitten.
Maar als er een weg naar buiten uitgewerkt is
en je er eindelijk uit bent,
wil je al spoedig weer naar binnen,
want buiten is er niets anders dan afwezigheid en koude ruimte.
Vanwaar die bitterheid, en deze teleurstelling in uitwegen.
Daarom zeg ik: Ga niet naar buiten.
Ga daarentegen naar binnen.
En als het huis begint te schudden, blijf zitten.
Blijf zitten met een lieflijke glimlach.
Het probleem van onze tijd. Mensen zeggen: er is geen uitweg.
Maar ik zeg: er zijn te veel uitwegen.
Al wat geboden wordt zijn uitwegen,
maar geen weg naar binnen.
Ze zeggen ook: alle uitwegen zijn al versleten.
Maar ik zeg: Probeer een weg naar binnen te vinden.
Want de weg naar binnen kan niet verslijten.
Zodra je binnen bent, ben je er. Dan heb je het om je heen.
Dan kun je bij het vuur gaan zitten.
Maar als er een weg naar buiten uitgewerkt is
en je er eindelijk uit bent,
wil je al spoedig weer naar binnen,
want buiten is er niets anders dan afwezigheid en koude ruimte.
Vanwaar die bitterheid, en deze teleurstelling in uitwegen.
Daarom zeg ik: Ga niet naar buiten.
Ga daarentegen naar binnen.
En als het huis begint te schudden, blijf zitten.
Blijf zitten met een lieflijke glimlach.
(Thomas Tidholm)
dinsdag 12 augustus 2008
Als je ronddraait
Als je ronddraait, ziet je oog de kamer ook ronddraaien
Als je met een schip over zee vaart,
lijkt het net of de kust voorbijkomt.
Als strijd je hart teneerdrukt,
lijkt de sfeer van de hele wereld gespannen.
Maar als je blij bent zoals je vrienden graag willen,
lijkt deze wereld op een rozentuin.
Als je met een schip over zee vaart,
lijkt het net of de kust voorbijkomt.
Als strijd je hart teneerdrukt,
lijkt de sfeer van de hele wereld gespannen.
Maar als je blij bent zoals je vrienden graag willen,
lijkt deze wereld op een rozentuin.
(Djelal-oed-Din-Roemi)
zaterdag 9 augustus 2008
De koninklijke mens
De koninklijke mens - de profeet, de dichter, de wijze -
wordt slechts door zeer weinigen dadelijk begrepen.
Zijn geest is levendig en ontdekt elke dag iets nieuws.
De menigte noemt dit inconsequent en onbetrouwbaar.
Hij wekt slechts verbazing op en heeft geen overtuigingskracht.
Hij biedt geen houvast.
Hij heeft altijd bemiddelaars nodig
die zijn waarheid voor de menigte aannemelijk moeten maken,
zijn goud met koper moeten mengen opdat het hard en bruikbaar wordt.
wordt slechts door zeer weinigen dadelijk begrepen.
Zijn geest is levendig en ontdekt elke dag iets nieuws.
De menigte noemt dit inconsequent en onbetrouwbaar.
Hij wekt slechts verbazing op en heeft geen overtuigingskracht.
Hij biedt geen houvast.
Hij heeft altijd bemiddelaars nodig
die zijn waarheid voor de menigte aannemelijk moeten maken,
zijn goud met koper moeten mengen opdat het hard en bruikbaar wordt.
(Frederik van Eeden)
woensdag 6 augustus 2008
Rode draad
Loopt er door ieder mensenleven zo'n rode draad van merkwaardige toevalligheden?
Of ben ik de enige die dergelijke dingen meemaakt?
Grijpen de ringen van de gebeurtenissen wellicht pas dan in elkaar
om een keten te vormen als men hun samenhang niet verstoort
door het maken van plannen die men dom najaagt,
als gevolg waarvan men het lot uiteen doet vallen
in fragmenten, die anders een onafgebroken,
wonderbaarlijk geweven lint zouden hebben gevormd?
Of ben ik de enige die dergelijke dingen meemaakt?
Grijpen de ringen van de gebeurtenissen wellicht pas dan in elkaar
om een keten te vormen als men hun samenhang niet verstoort
door het maken van plannen die men dom najaagt,
als gevolg waarvan men het lot uiteen doet vallen
in fragmenten, die anders een onafgebroken,
wonderbaarlijk geweven lint zouden hebben gevormd?
(Gustav Meyrink)
Aanwezigheid
Ik meen, ik ken, ik weet,
ik ken, ik weet ik zie,
ik weet, ik zie, ik brand
en brandend word ik blind
en blind geworden word ik vuur
en vuur geworden
in mezelf verzeng ik
van oneindigheid en licht
brand die brandend niet verbrandt
blindheid waarin het zien geboren wordt
onmiddellijke
tijdloze
aanwezigheid.
ik ken, ik weet ik zie,
ik weet, ik zie, ik brand
en brandend word ik blind
en blind geworden word ik vuur
en vuur geworden
in mezelf verzeng ik
van oneindigheid en licht
brand die brandend niet verbrandt
blindheid waarin het zien geboren wordt
onmiddellijke
tijdloze
aanwezigheid.
(Erik van Ruysbeek)
maandag 4 augustus 2008
Geen antwoorden, alleen vragen
Want dit kijken is wachten en niet weten
waarop ik wacht. Er is geen moment
waarin dit moment zich herhaalt.
Dit is het wachten en niet weten waar
ik ben, een plek onder de mensen
die ik niet zal terugvinden.
Ach, geduldig gereedschap, geduldige zoeker
en sluiter, ik wacht. Ik hoor
de klik. God, die argeloze
houding, dat gebaar, die blik waarin
ze zijn geraakt en
zijn gebleven.
waarop ik wacht. Er is geen moment
waarin dit moment zich herhaalt.
Dit is het wachten en niet weten waar
ik ben, een plek onder de mensen
die ik niet zal terugvinden.
Ach, geduldig gereedschap, geduldige zoeker
en sluiter, ik wacht. Ik hoor
de klik. God, die argeloze
houding, dat gebaar, die blik waarin
ze zijn geraakt en
zijn gebleven.
(Rutger Kopland)
zaterdag 2 augustus 2008
vrijdag 1 augustus 2008
Het groen waar alle bloemen
Het groen waar alle bloemen toevlucht zoeken,
waar de herfst niet blijvend is, de roos niet welkt,
een uitbundige, sierlijke boom middenin de woestijn -
slaapt iemand in zijn schaduw, hij wordt dronken wakker -
de hemelen waar alle zielen hartstochtelijk naar verlangen,
een plek waar Saturnus niet strijdt met Venus,
een kostbare parel uit de mijn van niet-bestaan,
de geur waarnaar het hart verwijst
als de twee ogen tranen plengen.
waar de herfst niet blijvend is, de roos niet welkt,
een uitbundige, sierlijke boom middenin de woestijn -
slaapt iemand in zijn schaduw, hij wordt dronken wakker -
de hemelen waar alle zielen hartstochtelijk naar verlangen,
een plek waar Saturnus niet strijdt met Venus,
een kostbare parel uit de mijn van niet-bestaan,
de geur waarnaar het hart verwijst
als de twee ogen tranen plengen.
(Djelal-oed-Din-Roemi)
Omdat ik liefheb
Omdat ik liefheb
Is er een onzichtbare weg dwars door de lucht,
Vogels reizen langs die weg, de zon en de maan
En al de sterren reizen bij nacht langs dat pad.
Omdat ik liefheb
Is er een rivier die de ganse nacht stroomt.
Omdat ik liefheb
Stroomt de rivier de ganse nacht in mijn slaap,
Tienduizend levende dingen rusten in mijn armenn
En ontwaakt uit mijn slaap, komt de stroom tot rust.
Is er een onzichtbare weg dwars door de lucht,
Vogels reizen langs die weg, de zon en de maan
En al de sterren reizen bij nacht langs dat pad.
Omdat ik liefheb
Is er een rivier die de ganse nacht stroomt.
Omdat ik liefheb
Stroomt de rivier de ganse nacht in mijn slaap,
Tienduizend levende dingen rusten in mijn armenn
En ontwaakt uit mijn slaap, komt de stroom tot rust.
(Kathleen Raine)
Abonneren op:
Posts (Atom)