Over liefhebben

Dat wat je bent, je ware wezen, heb je lief; wat je ook doet, doe je voor je eigen geluk. 

Dát te kennen, dat te vinden, lief te hebben, is je diepste verlangen. 

Wees je eigen Zelf trouw en houd onvoorwaardelijk van jezelf. 

Doe niet alsof je net zoveel van anderen houd als van jezelf. 

Zolang je niet gerealiseerd hebt dat ze één zijn met jezelf, kun je niet van ze houden. 

Pretendeer niet te zijn wat je niet bent en weiger niet te zijn wat je wel bent. 

Je liefde voor anderen is niet de oorzaak, maar het gevolg van zelfkennis. 

Een deugd kan zonder zelfkennis nooit echt zijn.

Als je zonder een spoor van twijfel weet dat één en hetzelfde leven stroomt 

door alles wat is en dat jijzelf dat leven bent, 

dan houdt je spontaan en natuurlijk van alles en allen. 

Als het je duidelijk wordt hoe diep en compleet je liefde voor jezelf is,
dan weet je ook dat ieder levend wezen en de hele schepping 

deel uitmaken van die liefde. 

Maar als je iets ervaart als van jou gescheiden, 

kun je er niet van houden, want dan ben je er bang voor. 

Vervreemding veroorzaakt angst en angst versterkt vervreemding. 

Dat is een vicieuze cirkel. 

Alleen zelfrealisatie kan die doorbreken. 

Richt je daarop onvoorwaardelijk.

(Nisargadatta Maharaj)