Dat is mijn eerste gegeven, vierentwintig uur per dag.
Ik weet niet wie hier spreekt.
En als ik het nu niet weet, weet ik het straks nog niet, en morgen ook niet.
Er is geen seconde per dag dat ik het wel weet.
Het enige dat ik over mezelf kan weten is dat ik ben.
Het enige dat ik over mezelf kan weten is dat ik ben.
Maar wat dat zijn is, dat kan ik niet weten, want dat is een verschijning in mij.
Al mijn zintuigen zijn bezig om een verschijning in mij te doen plaatsvinden.
Mijn gehoor, mijn stem, mijn ideeën over mezelf, mijn meningen over mijzelf
zijn allemaal verschijningen, en ze verschijnen in mij,
en dat 'mij' kan ik niet lokaliseren.
en dat 'mij' kan ik niet lokaliseren.
Ik kan het zelfs geen naam geven.
Ik kan er nog geen twee woorden over zeggen,
Ik kan er nog geen twee woorden over zeggen,
want wat ik er ook over zeg is op zichzelf weer een verschijning in mij.
Het idee dat ik dik ben of dun, arm of rijk, dom of slim, lelijk of mooi,
is niet meer dan een interpretatie van mezelf die verschijnt in mij.
En voor jou geldt hetzelfde.
Je weet in feite niet wie er op dit moment leest.
Je weet in feite niet wie er op dit moment leest.
Je leest wel, maar je weet niet wie dat is.
En je vraagt je dat ook niet af.
En je vraagt je dat ook niet af.
Je stapt daar onmiddellijk overheen.
Die wijsheid, je diepste eigen wijsheid,
Die wijsheid, je diepste eigen wijsheid,
ruil je in voor duizenden ideeën en meningen over jezelf.
Maar je weet gewoon niet wie je bent.
Er is sprake van een prachtige, mystieke toestand.
Er is sprake van een prachtige, mystieke toestand.
Want als ik niet weet wie er spreekt tegen iemand
die niet weet wie er leest, dan is er geen verschil tussen ons.
Dan zijn we gelijkwaardig. Dan zijn we Een.
(Jan van den Oever)
http://www.janvandenoever.com
Jan van den Oever - Ik weet niet wie ik ben http://www.samsarabooks.com/ |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten