vreugd die alle hartevreugd verpulvert
en oneindig over de wereld spreidt?
Het leed der aarde neemt gij in u op
en maalt het fijn tot een substraat van sterren
tot licht van onbereikbare bereikbaarheid.
Eens zal het hart het al bereiken
de liefde en de kennis werpt het uit hun grenzen
de vreugde en het leed golven uit in zaligheid.
Eens zal het hart geen hart meer zijn
van alle wateren is het dan de éne oceaan
van alle stralingen de éne zon.
Dit is het weten al van elke steen, van elke plant
het heimwee van de mier en van de mens
't alomaanwezig middelpunt van het heelal.
(Erik van Ruysbeek)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten