Ontroering

Ontroering: een overgave zonder bijgedachten, totaal. 
Beschikbaar zijn en blijven voor gevoelens of gewaarwordingen die zich aandienen, 
vanbinnen of buiten. 
Vereist zowel aandacht als bezieling 
en de gave om in alle dingen en situaties de schoonheid te zien, 
de mythe, het drama, de tragiek, de paradox of de liefde. 
Zij het de mens of de natuur, een schilderij of een zonsondergang, 
een strelend gebaar of opgevangen gespreksflarden: oog en oor blijven fris, 
open voor bekend en onbekend, niet gevangen in twijfel of angst.
Voorwerploos voorbeeldig, doorzichtig, dient te worden geopenbaard, 
onthuld en desnoods verklaard - elk reduceren is rafelen en glans ontnemen. 
Liever proberen overeenkomstige gewaarwordingen wakker te roepen, 
in contact blijven met het kind in je, 
dat onbevangen door het leven stapt, met een open geest.
Ontroerd kunnen worden is een levensvoorwaarde; 
zonder ontroering, geen enkele betekenis.

(Simon Vinkenoog)