Je bent noch ruimte noch materie.
Noch gewaarzijn noch denken.
Noch stilte noch geluid.
Noch vormloosheid noch vorm.
Noch vrede noch onvrede.
Vraag jezelf eens af of je absoluut zeker weet
dat je een van deze dingen wel of niet bent,
of er überhaupt een onderscheid te maken valt
en of er een jij is die dat allemaal kan weten.
Als je vasthoudt aan één aspect van de werkelijkheid,
dan maak je een scheiding tussen jouw referentiepunt
en het tegenovergestelde daarvan,
en heb je dus je ware aard als de opening niet gerealiseerd.
Je bent verslaafd aan een droom.
Ja, het klopt dat het woord stilte verwijst naar je ware aard,
maar deze stilte gaat veel verder
dan alles wat het verstand kan begrijpen.
Ze heeft niets te maken met de letters s-t-i-l-t-e.
Dat woord is slechts een symbool.
Als jij denkt dat jij stilte bent, dan zul je,
zodra er lawaaierige gedachten opkomen,
je al gauw afvragen waar de stilte is gebleven.
Ga niet op zoek naar stilte als er lawaai opkomt en vice versa.
Zo zet je je zoektocht alleen maar voort.
Het woord opening wordt hier niet gebruikt om,
naast gewaarzijn of Eenheid,
noch een ander begrip te introduceren,
maar als een simpele verwijzing:
zorg dat je niet gefixeerd raakt op wat dan ook
dat zich al dan niet voordoet.
Als je echter merkt dat dit toch gebeurt, kijk er dan naar.
De opening is simpelweg open voor wat is.
Zoeken, op iets gefixeerd zijn en wegvluchten
worden in die opening verslonden.
als je totaal aanwezig bent voor wat zich voordoet,
dan besef je dat je niet alleen de opening bent,
maar ook alles wat er in verschijnt.
Anders gezegd: er is alleen maar 'Dit.'
(Scott Kiloby)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten