is niet zo veraf
en toch: ongezien voor wie kijkt
het is geborgen
in de frisse bron van de ziener
hij ziet met het hart
zien is zijn
wie ziet, is
zien is zonzwemmen
een volkstoeloop van heldere druppels
van zuiver hartweten
in een oceaan van liefde beleven
liefde is,
want ze kan niets anders zijn
een glimlach op de mond van de ziener
zien is ondervoed
we kijken teveel
alles gaat voorbij en wij kijken ernaar
zelfs grote pottenkijkers kijken mee
kijkers, verrekijkers, camera’s,
microscopen, telescopen…
een glimlach op de mond van de ziener
zoek niet naar zien
stop gewoon met kijken
word zo een vinder
en vind jezelf terug
hartelijk weer-zien
zalig zij die zuiver van hart zijn
zij zullen het licht zien
wie ziet is tijdloos:
niet van morgen, maar zeker ook niet van gisteren
hij is nu
al die opgedrongen angst van machtigen:
zwartkijkers naar een kijkkast van geld…
al dat lawaai van kijvende godsdiensten:
oefenaars in het kijken door het kijkgat van gelijk hebben
een glimlach op de mond van de ziener
hij ziet het spel, hij doorziet het en hij ziet er in
hij is gestopt met kijken
hij is het zien geworden
het graag zien
hij is,
want hij kan niets anders zijn…
is iemand die ziet dan zonder actie?
‘do ut des’ is aan geen ziener besteed
hij ziet wat hij is, hij leeft wat hij is
dat is zijn actie
omdat zovele anderen kijken,
wordt een ziener nogal vlug raar bekeken
dat is zijn lot
een glimlach op zijn gezicht
vaak hoor je dan ook een ziener zeggen:
we zien wel
we zien wel
zie je wel?
(Johan Duyck)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten