aan een echt maar misleidend voorwerp,
dan kan de geest daardoor bedrogen worden.
Toch hebben voorwerp en geest dezelfde smaak
- zoals de maan en haar weerspiegeling -
al lijken het er twee,
dat wil zeggen, indien je het echt weet.
Dwaalt het oog van een oude man af
naar een lichaam met jong vlees,
dan kan dit het lijk van zijn lust weer tot leven wekken.
Wanneer gehechtheid aan het lichaam
wordt losgelaten in de omvattendheid
krijgen jeugd en ouderdom dezelfde smaak.
Neem je de drie stadia van geboorte
en wedergeboorte waar als vrijblijvend,
dan zal de pijn van de dood inderdaad hevig blijken.
Maar in het wezen van het oorspronkelijke bewustzijn
hebben geboorte en dood dezelfde smaak.
Is de liefdesband met familie en vrienden sterk,
dan zal het gescheiden zijn veel spanning opleveren.
Maar ken je de aard van samsara,
dan hebben samenzijn en afscheid dezelfde smaak.
Verwacht je teveel van de goden,
wees dan beducht voor het werk van de duivel.
Maar beschouw je de wereld als een god,
dan hebben god en duivel dezelfde smaak.
Trek je een gedachtegang te ver door,
dan vallen je honderden dringende dingen te binnen.
Maar zie je de glimp van de niet-conceptuele geest
dan kun je slapen als een kadaver, zonder te handelen.
Luister je naar alles wat de mensen zeggen,
dan ben je verlamd: je kunt niets meer doen.
Maar neem je je eigen lot in handen,
dan kun je meteen je geest naar binnen richten.
In de ogen van anderen zijn je kwaliteiten groter,
maar wanneer je je eigen fouten kent
dan is er geen ruimte voor zelfbedrog.
Het is tijd om het verderfelijke lijk te begraven!
(Patrul Rinpoche)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten