donderdag 11 september 2014

Absoluut en relatief

Je kunt wel vooruit kijken
maar de eenzijdigheid van de richting
maakt wel erg smalle wegen,
niet dat achteruit of omhoog
klinkende alternatieven zijn.


De blik verleggen is als van
gedachten wisselen,
beperkt tracht geheel te overzien.
En wat nu als het fragment
ontdekt het geheel te zijn?

Altijd al, nooit niet
vanwege de stille gids die
zo laat werd opgemerkt.
De kakofonie van een eindeloze
reeks identificaties leek alles in
beweging te houden.

Zoek niet meer naar de uitgang
er is geen ingang
en hier-nu is zonder vorm
geeft de eerste verhoudingen weer.

(Richard van de Waarsenburg)

1 opmerking:

fotorantje zei

om over na te denken