maar de eenzijdigheid van de richting
maakt wel erg smalle wegen,
niet dat achteruit of omhoog
klinkende alternatieven zijn.
De blik verleggen is als van
gedachten wisselen,
beperkt tracht geheel te overzien.
En wat nu als het fragment
ontdekt het geheel te zijn?
Altijd al, nooit niet
vanwege de stille gids die
zo laat werd opgemerkt.
De kakofonie van een eindeloze
reeks identificaties leek alles in
beweging te houden.
Zoek niet meer naar de uitgang
er is geen ingang
en hier-nu is zonder vorm
geeft de eerste verhoudingen weer.
(Richard van de Waarsenburg)
1 opmerking:
om over na te denken
Een reactie posten