Innerlijke revolutie

Op een dag gebeurt er iets dat je hele leven verandert. 

Plotseling zie je en begrijp je dat de manier 

waarop je altijd naar jezelf en de wereld hebt gekeken niet klopt. 

Je ziet dat je leven zich voornamelijk afspeelde 

in het verleden en de toekomst, terwijl het altijd nu geleefd wordt. 

Je ziet dat je het nu steeds verlengd hebt tot een verhaal over vroeger en later, 

en dat je dacht dat je zelf de hoofdpersoon in dat verhaal was.

Je deed je uiterste best om het verhaal zo mooi en zinvol mogelijk te maken, 

voor jezelf en voor de mensen om je heen, die datzelfde proberen te doen 

ten aanzien van hun eigen verhaal. 

Plotseling zie je het, of je begint het geleidelijk aan te zien, 

misschien wel onder invloed van een of meer spirituele leraren 

die je op die allesbepalende illusie hebben gewezen. 

Aan de buitenkant valt er niets aan je te merken, 

maar van binnen ben je onherroepelijk veranderd. 

Je bent iemand anders geworden. 

Er heeft zich een innerlijke revolutie voltrokken.

Dat is wat er kan gebeuren, maar het is niet meer dan een aanzet, 

een begin, een glimp. 

De innerlijke revolutie is pas echt voltrokken als beseft wordt 

dat innerlijk en buitenwereld slechts deel uitmaken van het verhaal over jezelf 

dat je dacht doorzien te hebben; als elke onderverdeling in innerlijk en uiterlijk, 

in gisteren en nu en morgen, in ik en jij en zij, 

doorzien wordt als de fictieve opdeling van één ondeelbaar geheel, 

en je begrijpt dat dat het is wat je bent: één ondeelbaar, 

onveranderlijk geheel dat zichzelf ervaart als alles wat ervaren wordt; 

als je niet iemand anders bent geworden, maar niemand.

Niemand worden, is dat wat je wilt? 

Dat is wat Ramesh Balsekar soms aan zoekers vroeg. 

En als ze dan aarzelend, of gretig, 'ja' antwoordden op die vraag, zei hij: 

'Neem van mij aan: als je kunt kiezen tussen een miljoen dollar of verlichting, 

kies dan voor het miljoen. Daar kun je leuke dingen mee doen. 

Als je kiest voor verlichting, 

zal er niemand meer zijn om er van te kunnen genieten!'

(Han van den Bogaard)