donderdag 31 januari 2013
Het geheim van de verandering
Veranderen
is vooral ver van anderen blijven
ver van meningen
conclusies
tweedehands gedachten
opgetelde opinies
doorgedrukte bewijzen
ingezakte argumenten
cirkelredeneringen
goedbedoelde adviezen
en influisteringen
dat je het zo goed doet
dat je zo intens leeft
dat je echt kunt zien
dat je aan 't veranderen bent.
Veranderen is pijn hebben
pijn van het mes
omdat je overal moet snijden
waar zekerheden groeien
pijn van de zaag
omdat je met zijn tanden
door de vele lagen vet
van je gehechtheid moet komen
pijn van de bijl
omdat je tot op het bot
bent aangetast door de illusies
dat je een veranderlijk wezen bent
dat je elke dag vooruit gaat
dat je ieder moment groeit
dat je steeds meer jezelf kunt zijn.
is vooral ver van anderen blijven
ver van meningen
conclusies
tweedehands gedachten
opgetelde opinies
doorgedrukte bewijzen
ingezakte argumenten
cirkelredeneringen
goedbedoelde adviezen
en influisteringen
dat je het zo goed doet
dat je zo intens leeft
dat je echt kunt zien
dat je aan 't veranderen bent.
Veranderen is pijn hebben
pijn van het mes
omdat je overal moet snijden
waar zekerheden groeien
pijn van de zaag
omdat je met zijn tanden
door de vele lagen vet
van je gehechtheid moet komen
pijn van de bijl
omdat je tot op het bot
bent aangetast door de illusies
dat je een veranderlijk wezen bent
dat je elke dag vooruit gaat
dat je ieder moment groeit
dat je steeds meer jezelf kunt zijn.
(Theije Twijnstra)
zondag 27 januari 2013
De vlucht van de Garoeda
De geest van de beoefenaar
is als de vlucht van een vogel in de lucht.
De weg die de vogel heeft afgelegd,
verdwijnt zonder een spoor na te laten,
elke vorige gewaarwording verdwijnt
zonder dat er iets achterblijft:
probeer een ervaring niet te verlengen
door haar achterna te gaan en vast te houden.
De toekomstige vlucht van de vogel bestaat nog niet:
loop niet vooruit op de volgende gewaarwording.
De huidige vlucht van de vogel is zonder kleur of vorm:
je huidige ervaring is gewoon en onopvallend -
laat haar zijn zoals ze van nature is,
en corrigeer of verander haar niet.
Wat er ook ontstaat, laat het zijn en grijp het niet vast!
Dit is de radicale, meest essentiële oefening
in het dagelijks leven.
Als je je op geen enkele manier vastgrijpt
aan de verschijnselen die ontstaan,
lossen alle emotionele reacties vanzelf op
in oorspronkelijk gewaarzijn.
Dit inzicht is de ongeboren, natuurlijke vrijheid
die alle denkbeelden ontstijgt,
want als je je er intens op richt,
heeft het geen specifieke inhoud.
Meditatie is een van nature aangeboren vrijheid,
want gedurende intense meditatie
is er niets om op te mediteren.
Elk handelen is een spel van magische illusies,
dat geen enkel onderscheid kent tussen geven en nemen,
onthouding en genot, want intens handelen doet niets.
De aard van het resultaat is de afwezigheid
van zowel hoop op succes als angst voor mislukking,
want door intense beoefening verdwijnt het doel.
is als de vlucht van een vogel in de lucht.
De weg die de vogel heeft afgelegd,
verdwijnt zonder een spoor na te laten,
elke vorige gewaarwording verdwijnt
zonder dat er iets achterblijft:
probeer een ervaring niet te verlengen
door haar achterna te gaan en vast te houden.
De toekomstige vlucht van de vogel bestaat nog niet:
loop niet vooruit op de volgende gewaarwording.
De huidige vlucht van de vogel is zonder kleur of vorm:
je huidige ervaring is gewoon en onopvallend -
laat haar zijn zoals ze van nature is,
en corrigeer of verander haar niet.
Wat er ook ontstaat, laat het zijn en grijp het niet vast!
Dit is de radicale, meest essentiële oefening
in het dagelijks leven.
Als je je op geen enkele manier vastgrijpt
aan de verschijnselen die ontstaan,
lossen alle emotionele reacties vanzelf op
in oorspronkelijk gewaarzijn.
Dit inzicht is de ongeboren, natuurlijke vrijheid
die alle denkbeelden ontstijgt,
want als je je er intens op richt,
heeft het geen specifieke inhoud.
Meditatie is een van nature aangeboren vrijheid,
want gedurende intense meditatie
is er niets om op te mediteren.
Elk handelen is een spel van magische illusies,
dat geen enkel onderscheid kent tussen geven en nemen,
onthouding en genot, want intens handelen doet niets.
De aard van het resultaat is de afwezigheid
van zowel hoop op succes als angst voor mislukking,
want door intense beoefening verdwijnt het doel.
(Shabkar Lama Tsokdruk Rangdrol)
vrijdag 25 januari 2013
To be or not to be
Te zijn of niet te zijn, dat is de kwestie:
of het nobeler is om te lijden
Zo verlamt het geweten ons tot lafaards,
Vertaling van de beroemde monoloog uit Hamlet: Jules Grandgagnage, 2009
of het nobeler is om te lijden
onder alles wat het wrede Lot je toeslingert
of om de wapens op te nemen tegen een zee van zorgen
en er al vechtend een einde aan te maken?
Te sterven, te slapen, niets meer;
Te sterven, te slapen, niets meer;
en in die slaap rust vinden voor alle hartzeer
en de duizend pijnen die je lichaam je bezorgen,
dat zou een einde zijn om jezelf toe te wensen.
Te sterven; te slapen: misschien wel dromen:
Te sterven; te slapen: misschien wel dromen:
Ach nee, daar wringt het 'm:
want welke dromen komen in die dodenslaap,
als we de aardse zorgen hebben afgeworpen,
het doet ons weifelen:
dit is de overweging
die leidt tot de ellende van zo'n lang leven,
want wie zou de gesel en de hoon van de tijd verdragen,
het onrecht van de onderdrukker,
de arrogantie van de rijke,
de pijnen van een onbeantwoorde liefde,
de dwalingen van het recht,
de onbeschoftheid van een ambtenaar,
en de verachting waarmee
onbenullen je geduldige werk belonen,
wanneer je rust kan vinden met een simpele dolkstoot?
Wie zou dit alles verdragen,
Wie zou dit alles verdragen,
zweten en kreunen onder een ellendig bestaan
als niet de dreiging van wat achter de dood komt er was,
het niet ontdekte land waar geen reiziger uit weerkeert
verwart ons en maakt ons zwak,
zodat we liever de lasten dragen die we kennen
dan het onbekende tegemoet te gaan.
Zo verlamt het geweten ons tot lafaards,
en zo wordt gezonde daadkracht verziekt door bleek gepieker
en lopen grootse ondernemingen op niets uit.
Stil nu, daar is mooie Ophelia!
Nymf, laat mijn zonden in je gebeden herinnerd worden.
(William Shakespeare)
zondag 20 januari 2013
Bewustzijn en aandacht
Bewustzijn is de constante in en achter iedere ervaring
en tegelijkertijd is het ook datgene
wat het gemakkelijkst aan onze aandacht ontsnapt.
Aandacht is niet hetzelfde als bewustzijn.
Onze hersenen zijn zodanig gevormd dat ze,
als ze zich op iets concentreren,
automatisch iets anders negeren.
We zien de sterren en negeren de ruimte;
we lezen deze tekst en veronachtzamen de pagina;
we zien de film en vergeten het scherm.
Toch is het duidelijk dat de genegeerde ruimte,
de pagina en het scherm net zo cruciaal zijn
voor onze waarnemingen als de sterren,
de tekst en de film die onze aandacht in beslag nemen.
Dit is een belangrijk punt,
Dit is een belangrijk punt,
omdat de werking van onze aandacht
vaak wordt verward met bewustzijn.
Aandacht functioneert door contrast;
iets wordt waargenomen door iets anders te negeren.
Bewustzijn daarentegen is non-dualistisch en omvat
zowel wat wordt opgemerkt als wat niet wordt gezien.
Aandacht vergt inspanning, terwijl bewustzijn gewoon is.
Dit bewustzijn bevat en accepteert alles wat opkomt,
inclusief objecten die als 'daarbuiten' worden gezien
- rotsen, auto's, levende wezens -
en objecten 'vanbinnen', zoals emoties,
gedachten en ervaringen.
Vanuit dit standpunt is bewustzijn
net zo aanwezig in de verschijningsvorm
als de verschijningsvorm in bewustzijn.
Vergelijk het met een vaas die ruimte bevat
en tegelijkertijd door ruimte omgeven is.
Als je de vaas breekt,
heeft dat geen enkele invloed op de ruimte zelf.
(Leo Hartong)
 |
| http://www.samsarabooks.com/ |
dinsdag 15 januari 2013
In Eenheid ontstaat de droom van afgescheidenheid
Non-dualiteit of advaita verwijst naar de vrijheid,
bevrijding en verlichting die altijd volledig aanwezig is,
juist midden in het Leven,
maar kennelijk wordt genegeerd
door de zoekende geest/mind
in zijn wanhopige, levenslange zoektocht
naar 'iets meer'.
Dit is geen nieuwe boodschap:
er wordt door de eeuwen heen naar verwezen
in alle grote spirituele/wijsheid tradities van de wereld:
Advaita, Soefisme, Zen, Dzogchen, Gnostisch Christendom...
De simpele en directe boodschap is deze:
er is altijd alleen Eenheid.
En in Eenheid ontstaat de droom van afgescheidenheid,
het idee dat jij een 'persoon in de wereld' bent,
met een zwaar verleden en een onzekere toekomst,
gescheiden van alles en iedereen.
En in deze droom kan er groot lijden zijn,
omdat voor een afgescheiden persoon
het leven nooit compleet zal lijken.
Al het gedrag zal doordrongen zijn
van het verlangen naar Thuis.
Non-dualiteit gaat over het ontwaken
uit de droom van afgescheidenheid.
En het is een 'ontwaken' dat eenvoudiger
en zachtaardiger is dan je je ooit kon voorstellen.
Deze radicale boodschap laat op liefdevolle wijze toe
dat alle spirituele paden een plek hebben,
terwijl het deze tegelijkertijd volledig irrelevant maakt.
Dit kan zeer bedreigend zijn voor een geest,
verslaafd aan ideeën over paden,
doelen, processen en perfectie.
Maar in de aanwezigheid
van deze revolutionaire helderheid
kan het eindeloze zoeken van de geest niet voortduren.
bevrijding en verlichting die altijd volledig aanwezig is,
juist midden in het Leven,
maar kennelijk wordt genegeerd
door de zoekende geest/mind
in zijn wanhopige, levenslange zoektocht
naar 'iets meer'.
Dit is geen nieuwe boodschap:
er wordt door de eeuwen heen naar verwezen
in alle grote spirituele/wijsheid tradities van de wereld:
Advaita, Soefisme, Zen, Dzogchen, Gnostisch Christendom...
De simpele en directe boodschap is deze:
er is altijd alleen Eenheid.
En in Eenheid ontstaat de droom van afgescheidenheid,
het idee dat jij een 'persoon in de wereld' bent,
met een zwaar verleden en een onzekere toekomst,
gescheiden van alles en iedereen.
En in deze droom kan er groot lijden zijn,
omdat voor een afgescheiden persoon
het leven nooit compleet zal lijken.
Al het gedrag zal doordrongen zijn
van het verlangen naar Thuis.
Non-dualiteit gaat over het ontwaken
uit de droom van afgescheidenheid.
En het is een 'ontwaken' dat eenvoudiger
en zachtaardiger is dan je je ooit kon voorstellen.
Deze radicale boodschap laat op liefdevolle wijze toe
dat alle spirituele paden een plek hebben,
terwijl het deze tegelijkertijd volledig irrelevant maakt.
Dit kan zeer bedreigend zijn voor een geest,
verslaafd aan ideeën over paden,
doelen, processen en perfectie.
Maar in de aanwezigheid
van deze revolutionaire helderheid
kan het eindeloze zoeken van de geest niet voortduren.
(Jeff Foster)
donderdag 10 januari 2013
Alleen onbegrensde leegte
In het geval van Eenheid is er geen ander.
Eenheid is - er is alleen dit.
Er is geen dat, er is alleen dit.
En dat is het enige.
Er is alleen dit, en zodra je zegt wat dit is,
heb je uitgesproken wat het niet is.
Dit wordt slechts gerealiseerd
in de complete afbraak van alles wat het niet is.
Dan is die bewustwording
een bewustwording buiten alles wat komt en gaat.
Het is een totaal wakker worden dat buiten de tijd staat.
Als je echt in de toestand van geen zelf terechtkomt,
Als je echt in de toestand van geen zelf terechtkomt,
staat dat buiten de tijd,
wat betekent dat het niet kort en niet lang duurt.
Het is een tijdloze realisatie, en als het dat niet is,
dan heb je het nog niet gerealiseerd.
Dan heb je op zijn best een ervaring gehad die heet:
ik-was-tijdelijk-mijn-
en dat is niet wat 'geen zelf' betekent.
Geen zelf betekent, met of zonder zelfgevoel,
dat je onmiddellijk ten diepste weet dat er geen zelf is,
en dat betekent ook dat er geen ander is.
Er is maar één iets.
Of je dat ene iets nu God, het goddelijke, bewustzijn,
boeddhanatuur, leegte, volheid,
progressief of conservatief noemt,
dat doet er niet toe.
Maar wanneer er maar één iets is,
is er maar één iets.
Er is alleen leegte die zich onbegrensd manifesteert.
(Adyashanti)
zaterdag 5 januari 2013
De illusie van afgescheidenheid
Er is slechts één zijn, één Bron, verschijnend als vele.
Sommigen noemen het 'Tao' of 'God',
maar er bestaan nog veel meer namen om de Bron,
die het denken niet kent, te benoemen.
Men gelooft dat de Bron
de voortbrenger is van alles wat is.
Jij bent die Bron.
Nu zou het denken zich kunnen afvragen
of ik suggereer dat jij God bent.
Het wringt zich in allerlei bochten
om te begrijpen dat jij de Bron bent,
maar de Bron is niet een object
dat het denken kan herkennen.
Jij bent de Ene
en je glorieert in de illusie van 'zijn'
- wat lijkt als iets persoonlijks.
Er is een gezegde:
Er is een gezegde:
'Proef één druppel zeewater
en je weet hoe de hele oceaan smaakt.'
Ken de Bron die je bent
en je kent de Bron van alles
- want jij bent dat.
Afgescheidenheid is alleen maar
een gedachte in je hoofd.
Waar smaakt de oceaan naar?
Waar smaakt de oceaan naar?
Ze smaakt als grenzeloze vrede
die niet kan verstoord worden.
Onaantastbaar.
Vrede die niet kan verstoord worden
omdat ze de enige werkelijkheid is.
Vrede die verder gaat dan 'weten'.
Het smaakt naar liefde,
zo heel en compleet dat er geen behoefte is
aan iets anders, terwijl alles er mag zijn.
Het smaakt naar thuis.
Het smaakt naar thuis.
(John Greven)
 |
| http://www.samsarabooks.com/ |
woensdag 2 januari 2013
Wees als een spiegel
Het meest innerlijke wezen is precies als een spiegel. Wat er ook voor verschijnt, wordt weerspiegeld. Een spiegel is gewoon getuige. Ziekte of gezondheid, honger of verzadiging, zomer of winter, jeugd of ouderdom, geboorte of dood - wat er ook gebeurt, speelt zich voor de spiegel af, het gebeurt nooit met de spiegel.
Dit is niet-vereenzelviging, dit is de wortel doorhakken, de basis - word een spiegel. En voor mij is dit discipel-schap: worden als een spiegel. Word niet als een gevoelige plaat, dat is vereenzelviging. Wat er ook voor de lens van de camera verschijnt wordt onmiddellijk op de film vastgelegd, het wordt één met de film. Word als een spiegel. Dingen komen en gaan voorbij, de spiegel blijft vacant, leeg, onbezet.
De spiegel heeft geen zelf waarmee je je kunt vereenzelvigen. Hij weerkaatst alleen maar. Hij reageert niet, hij geeft alleen respons. Hij zegt niet: 'Dit is mooi, dat is lelijk.' Als er een lelijke vrouw voor staat is de spiegelo even gelukkig als wanneer er een mooie vrouw voor staat. Het maakt geen verschil. De spiegel weerkaatst wat er is, maar interpreteert niet. Hij zegt niet: 'Ga weg, ik erger me dood aan je', of 'Kom wat dichterbij, je bent zo mooi.' De spiegel zegt niets. De spiegel kijkt gewoonweg zonder onderscheid, zonder vriend of vijand. De spiegel maakt geen onderscheid.
En wanneer er iemand voorbijkomt en van de spiegel wegloopt, klampt de spiegel zich niet aan hem vast. De spiegel heeft geen verleden. Het gebeurt niet dat de spiegel zich even vastklampt aan je spiegelbeeld als je weg bent. Het is niet zo dat de spiegel zich een poosje aan je schaduw vastklampt. Het is niet zo dat de spiegel de weerkaatsing die zich erin heeft afgespeeld, probeert vast te houden. Nee, je bent voorbij, de weerkaatsing is weg; de spiegel houdt deze nog geen seconde vast. Dit is de mind van een boeddha. Als je voor hem verschijnt, wordt hij door jou gevuld; ga je weg, dan ben je weg. Er blijft zelfs geen herinnering van hangen. Een spiegel heeft geen verleden, evenmin als een boeddha. Een spiegel heeft geen toekomst, evenmin als een boeddha. De spiegel zit niet te wachten: 'Wie zal er nu voor me verschijnen, wie mag ik nu weerkaatsen? Ik wil graag dat een bepaalde persoon komt, maar die ander wil ik niet zien. ' De spiegel doet geen keuze, hij blijft keuzeloos.
probeer deze beeldspraak van de spiegel te begrijpen, want ze geeft een waarheidsgetrouw beeld van het innerlijk bewustzijn. Raak niet vereenzelvigd met zaken die zich om je heen afspelen. Blijf in je centrum... blijf gecenterd, blijf in je wezen geworteld. Er gebeuren dingen, ze zullen blijven gebeuren, maar als jij in je spiegelende bewustzijn gecenterd kunt zijn, blijft niets hetzelfde - alles is veranderd. Jij blijft maagdelijk, onschuldig, zuiver. Niets kan een smet op je werpen, volstrekt niets, want niets blijft hangen. Je weerkaatst, een ogenblik lang is er iemand en dan is alles weg. Je ledigheid is onaangetast. Ook al weerkaatst een spiegel iemand, met de spiegel gebeurt er niets. De spiegel verandert op geen enkele wijze, de spiegel blijft dezelfde. Dat is de wortel doorhakken.
Dit is niet-vereenzelviging, dit is de wortel doorhakken, de basis - word een spiegel. En voor mij is dit discipel-schap: worden als een spiegel. Word niet als een gevoelige plaat, dat is vereenzelviging. Wat er ook voor de lens van de camera verschijnt wordt onmiddellijk op de film vastgelegd, het wordt één met de film. Word als een spiegel. Dingen komen en gaan voorbij, de spiegel blijft vacant, leeg, onbezet.
De spiegel heeft geen zelf waarmee je je kunt vereenzelvigen. Hij weerkaatst alleen maar. Hij reageert niet, hij geeft alleen respons. Hij zegt niet: 'Dit is mooi, dat is lelijk.' Als er een lelijke vrouw voor staat is de spiegelo even gelukkig als wanneer er een mooie vrouw voor staat. Het maakt geen verschil. De spiegel weerkaatst wat er is, maar interpreteert niet. Hij zegt niet: 'Ga weg, ik erger me dood aan je', of 'Kom wat dichterbij, je bent zo mooi.' De spiegel zegt niets. De spiegel kijkt gewoonweg zonder onderscheid, zonder vriend of vijand. De spiegel maakt geen onderscheid.
En wanneer er iemand voorbijkomt en van de spiegel wegloopt, klampt de spiegel zich niet aan hem vast. De spiegel heeft geen verleden. Het gebeurt niet dat de spiegel zich even vastklampt aan je spiegelbeeld als je weg bent. Het is niet zo dat de spiegel zich een poosje aan je schaduw vastklampt. Het is niet zo dat de spiegel de weerkaatsing die zich erin heeft afgespeeld, probeert vast te houden. Nee, je bent voorbij, de weerkaatsing is weg; de spiegel houdt deze nog geen seconde vast. Dit is de mind van een boeddha. Als je voor hem verschijnt, wordt hij door jou gevuld; ga je weg, dan ben je weg. Er blijft zelfs geen herinnering van hangen. Een spiegel heeft geen verleden, evenmin als een boeddha. Een spiegel heeft geen toekomst, evenmin als een boeddha. De spiegel zit niet te wachten: 'Wie zal er nu voor me verschijnen, wie mag ik nu weerkaatsen? Ik wil graag dat een bepaalde persoon komt, maar die ander wil ik niet zien. ' De spiegel doet geen keuze, hij blijft keuzeloos.
probeer deze beeldspraak van de spiegel te begrijpen, want ze geeft een waarheidsgetrouw beeld van het innerlijk bewustzijn. Raak niet vereenzelvigd met zaken die zich om je heen afspelen. Blijf in je centrum... blijf gecenterd, blijf in je wezen geworteld. Er gebeuren dingen, ze zullen blijven gebeuren, maar als jij in je spiegelende bewustzijn gecenterd kunt zijn, blijft niets hetzelfde - alles is veranderd. Jij blijft maagdelijk, onschuldig, zuiver. Niets kan een smet op je werpen, volstrekt niets, want niets blijft hangen. Je weerkaatst, een ogenblik lang is er iemand en dan is alles weg. Je ledigheid is onaangetast. Ook al weerkaatst een spiegel iemand, met de spiegel gebeurt er niets. De spiegel verandert op geen enkele wijze, de spiegel blijft dezelfde. Dat is de wortel doorhakken.
(Osho)
Abonneren op:
Posts (Atom)