tussen een hand vasthouden en een ziel ketenen.
Dan leer je dat liefde niet betekent: leunen
en dat gezelschap niet betekent: veiligheid.
Je ontdekt dat een kus geen contract is,
en een cadeau geen belofte.
Je begint je nederlagen te accepteren met je hoofd omhoog,
en je ogen open.
Je leert te vertrouwen op vandaag om mee te werken
omdat morgen te onzeker is voor plannen.
En na een poos leer je dat zelfs zonneschijn je verbrandt
als je er te veel van krijgt.
Dan wordt het tijd om je eigen tuin te beplanten
en zorg te dragen voor je eigen ziel
en wacht je niet langer op wonderen van buitenaf.
En dan weet je dat je écht kunt volhouden
en dat je écht sterk bent
en dat je echte waarde hebt
en je leert, en je leert ...
Bij ieder afscheid leer je.
(Voltaire)
1 opmerking:
Zeer aansprekende tekst;
gelezen op een betekenisvol moment.
Warme groet,
Joost
Een reactie posten