(Fjodor Michajlovitsj Dostojewski)
zondag 10 januari 2010
Kijkt u toch eens...
Kijkt u toch eens aandachtiger. Wij weten immers niet eens, waar het levende tegenwoordig leeft, wat het eigenlijk is, hoe het eigenlijk heet. Men late ons slechts alleen, men ontneme ons onze boeken en wij zijn dadelijk het spoor bijster, we raken in de war, we weten niet meer, wat we moeten aangrijpen, waaraan wij ons moeten vastklampen, wat we moeten liefhebben, wat we moeten minachten! Het valt ons zelfs zwaar om mens te zijn, een mens met een echt, eigen lichaam en met wezenlijk bloed, we schamen ons er zelfs voor; we beschouwen het als een schande, we snakken ernaar om een algemeen menselijk type te vormen, dat echter nog nooit op de wereld bestaan heeft. We zijn doodgeborenen, we worden immers sedert lange tijd niet meer door levende vaders verwekt en dit bevalt ons hoe langer hoe beter. We krijgen er de smaak van beet. Spoedig zullen we verzinnen, dat we uit de een of andere idee zijn geboren.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten