maandag 28 september 2009
Vreugde en verdriet
Jouw vreugde is jouw verdriet zonder masker.
En dezelfde bron van waaruit jouw gelach opklinkt
werd vaak gevuld met tranen.
En hoe zou het ook anders kunnen zijn?
Hoe dieper verdriet zich in jouw wezen een weg baant,
hoe meer vreugde het ook kan bevatten.
Is de kop die jouw wijn bevat niet dezelfde kop
die in de oven van de pottenbakker gebakken werd?
En is niet de luit die jouw geest troost hetzelfde hout
dat met messen hol werd gemaakt?
Als je vreugdevol bent, kijk dan diep in je hart,
en je zult merken dat alleen dat
wat je ook verdriet gaf je nu vreugde geeft.
Als je vol verdriet naar binnen kijkt in je hart zul je zien
dat in werkelijkheid je huilt voor dat wat eens je vreugde was.
Sommigen van jullie zeggen: 'vreugde is groter dan verdriet'
en anderen zeggen: 'nee, verdriet is groter'.
Maar ik zeg je: ze zijn onafscheidelijk.
Samen komen ze en als je samen met een van hen bent,
onthoud dan dat de andere op je bed slaapt.
Je bent werkelijk een weegschaal
die heen en weer gaat tussen je verdriet en je vreugde.
Alleen als je leeg bent en stil, dan ben je in balans.
En dezelfde bron van waaruit jouw gelach opklinkt
werd vaak gevuld met tranen.
En hoe zou het ook anders kunnen zijn?
Hoe dieper verdriet zich in jouw wezen een weg baant,
hoe meer vreugde het ook kan bevatten.
Is de kop die jouw wijn bevat niet dezelfde kop
die in de oven van de pottenbakker gebakken werd?
En is niet de luit die jouw geest troost hetzelfde hout
dat met messen hol werd gemaakt?
Als je vreugdevol bent, kijk dan diep in je hart,
en je zult merken dat alleen dat
wat je ook verdriet gaf je nu vreugde geeft.
Als je vol verdriet naar binnen kijkt in je hart zul je zien
dat in werkelijkheid je huilt voor dat wat eens je vreugde was.
Sommigen van jullie zeggen: 'vreugde is groter dan verdriet'
en anderen zeggen: 'nee, verdriet is groter'.
Maar ik zeg je: ze zijn onafscheidelijk.
Samen komen ze en als je samen met een van hen bent,
onthoud dan dat de andere op je bed slaapt.
Je bent werkelijk een weegschaal
die heen en weer gaat tussen je verdriet en je vreugde.
Alleen als je leeg bent en stil, dan ben je in balans.
(Kahlil Gibran)
donderdag 24 september 2009
Weg van de weg
De weg is geen weg
maar weg van de weg.
De weg is waarheid,
ook al is de waarheid weg.
Wie op weg gaat naar de waarheid
zal verdwalen op de weg.
Aan wie stopt met alle zoeken
zal de weg zich openbaren
waar geen voet meer wordt gezet.
Daarom: weg van de weg
kan men terugkeren naar de weg.
Laat de honden maar blaffen
naar wuivend gras.
De wind zal zich er niet aan storen
en het gras niet anders wuiven.
De maan valt niet in scherven
als een watertor het stilstaand
vennetje plots beroert.
In wie gewoon stil is
en niet meer oefent,
de teugels van verlangen verslappen,
komt de geest geheel natuurlijk tot rust.
Stap voor stap wordt dan
de stille weg gegaan
zonder dat iemand hem betreedt.
maar weg van de weg.
De weg is waarheid,
ook al is de waarheid weg.
Wie op weg gaat naar de waarheid
zal verdwalen op de weg.
Aan wie stopt met alle zoeken
zal de weg zich openbaren
waar geen voet meer wordt gezet.
Daarom: weg van de weg
kan men terugkeren naar de weg.
Laat de honden maar blaffen
naar wuivend gras.
De wind zal zich er niet aan storen
en het gras niet anders wuiven.
De maan valt niet in scherven
als een watertor het stilstaand
vennetje plots beroert.
In wie gewoon stil is
en niet meer oefent,
de teugels van verlangen verslappen,
komt de geest geheel natuurlijk tot rust.
Stap voor stap wordt dan
de stille weg gegaan
zonder dat iemand hem betreedt.
(Marcel Messing)
dinsdag 22 september 2009
Ontroering
Ontroering: een overgave zonder bijgedachten, totaal.
Beschikbaar zijn en blijven voor gevoelens of gewaarwordingen die zich aandienen,
vanbinnen of buiten.
Vereist zowel aandacht als bezieling
en de gave om in alle dingen en situaties de schoonheid te zien,
de mythe, het drama, de tragiek, de paradox of de liefde.
Zij het de mens of de natuur, een schilderij of een zonsondergang,
een strelend gebaar of opgevangen gespreksflarden: oog en oor blijven fris,
open voor bekend en onbekend, niet gevangen in twijfel of angst.
Voorwerploos voorbeeldig, doorzichtig, dient te worden geopenbaard,
onthuld en desnoods verklaard - elk reduceren is rafelen en glans ontnemen.
Liever proberen overeenkomstige gewaarwordingen wakker te roepen,
in contact blijven met het kind in je,
dat onbevangen door het leven stapt, met een open geest.
Ontroerd kunnen worden is een levensvoorwaarde;
zonder ontroering, geen enkele betekenis.
Beschikbaar zijn en blijven voor gevoelens of gewaarwordingen die zich aandienen,
vanbinnen of buiten.
Vereist zowel aandacht als bezieling
en de gave om in alle dingen en situaties de schoonheid te zien,
de mythe, het drama, de tragiek, de paradox of de liefde.
Zij het de mens of de natuur, een schilderij of een zonsondergang,
een strelend gebaar of opgevangen gespreksflarden: oog en oor blijven fris,
open voor bekend en onbekend, niet gevangen in twijfel of angst.
Voorwerploos voorbeeldig, doorzichtig, dient te worden geopenbaard,
onthuld en desnoods verklaard - elk reduceren is rafelen en glans ontnemen.
Liever proberen overeenkomstige gewaarwordingen wakker te roepen,
in contact blijven met het kind in je,
dat onbevangen door het leven stapt, met een open geest.
Ontroerd kunnen worden is een levensvoorwaarde;
zonder ontroering, geen enkele betekenis.
(Simon Vinkenoog)
zondag 20 september 2009
Hij die niets kent...
Hij die niets kent,
heeft niets lief.
Hij die niets kan,
begrijpt niets.
Hij die niet begrijpt,
heeft geen waarden.
Maar hij die begrijpt
heeft ook lief,
neemt waar, schouwt...
Hoe meer iets
gekend wordt,
des te groter
is de liefde...
Een ieder die zich verbeeldt
dat alle vruchten tezelfdertijd
tot rijping komen
als de aardbeien,
weet niets van druiven.
heeft niets lief.
Hij die niets kan,
begrijpt niets.
Hij die niet begrijpt,
heeft geen waarden.
Maar hij die begrijpt
heeft ook lief,
neemt waar, schouwt...
Hoe meer iets
gekend wordt,
des te groter
is de liefde...
Een ieder die zich verbeeldt
dat alle vruchten tezelfdertijd
tot rijping komen
als de aardbeien,
weet niets van druiven.
(Paracelsus)
vrijdag 18 september 2009
Moby Dick
Luister nog eens naar me - en laten we er eens wat beter naar kijken.
Alle zichtbare dingen, beste man, zijn slechts vermommingen van bordkarton.
Alle zichtbare dingen, beste man, zijn slechts vermommingen van bordkarton.
En achter elke gebeurtenis - elke handeling, elke vastberaden daad - laat iets onbekends,
dat niettemin begiftigd is met rede, vanachter de redeloze vermomming
de contouren van zijn ware aard doorschijnen.
dat niettemin begiftigd is met rede, vanachter de redeloze vermomming
de contouren van zijn ware aard doorschijnen.
Als een mens wil toeslaan, moet hij door de vermomming heen slaan!
Hoe zou een gevangene de vrijheid kunnen bereiken, zonder door de muur heen te breken?
Voor mij is de witte walvis die muur om mij heen.
Soms denk ik dat zich daarachter helemaal niets bevindt.
Maar dat is voldoende.
Soms denk ik dat zich daarachter helemaal niets bevindt.
Maar dat is voldoende.
(Herman Melville)
dinsdag 15 september 2009
Bezieling
Bezieling vitaal en alomvattend; vaak ten onrechte vereenzelvigd
met verwante begrippen als gedrevenheid of bevlogenheid.
met verwante begrippen als gedrevenheid of bevlogenheid.
Geen pose of houding, geen karaktertrek of persoonlijkheids-structuur
- een grondslag van verstandhouding.
- een grondslag van verstandhouding.
Moed vereist en enthousiasme noodzakelijk,
plus een absoluut geloof in je doen en laten
en een overtuiging die je niet in de steek laat, wat er ook moge gebeuren,
het een en ander gekruid met relativeringsvermogen
en bekroond door een louterende lach.
Je voelt je schakel in de ganse evolutie:
de vlam die je in jezelf voelt branden is er altijd geweest
en zal er altijd blijven; daaraan bestaat geen twijfel meer.
plus een absoluut geloof in je doen en laten
en een overtuiging die je niet in de steek laat, wat er ook moge gebeuren,
het een en ander gekruid met relativeringsvermogen
en bekroond door een louterende lach.
Je voelt je schakel in de ganse evolutie:
de vlam die je in jezelf voelt branden is er altijd geweest
en zal er altijd blijven; daaraan bestaat geen twijfel meer.
Het liefst zie je alles weerspiegeld in de natuurlijke staat
en vermijd je de zelfgenoegzame vanzelfsprekendheid,
waarmee men zo vaak over van alles en nog wat denkt of spreekt.
Bezieling wordt gevoed door inspiratie
en stoelt op de meerwaarde van wederzijdse betrekkingen
boven aanvechtbare meningen of feiten.
en vermijd je de zelfgenoegzame vanzelfsprekendheid,
waarmee men zo vaak over van alles en nog wat denkt of spreekt.
Bezieling wordt gevoed door inspiratie
en stoelt op de meerwaarde van wederzijdse betrekkingen
boven aanvechtbare meningen of feiten.
Eenheid in verscheidenheid.
Bezieling raakt aan onze essentie
en gaat recht op de man of vrouw af.
Verdom de oorlog, beziel de vrede.
en gaat recht op de man of vrouw af.
Verdom de oorlog, beziel de vrede.
(Simon Vinkenoog)
maandag 14 september 2009
Duizel der eenheid
De tienduizend dingen zijn één enkel ding.
Eén enkel ding is de tienduizend dingen.
De tienduizend dingen zijn telkens ieder ding.
Ieder ding is telkens de tienduizend dingen.
Zo kennen zij mekaar:
één kent ieder ander en alle anderen
alle kennen één en telkens één.
Zo zijn zij ook mekaar:
ieder is alles en alle ieder.
Zo ben ik u en zijt gij mij,
uw kennis van mij ken ik
mijn kennis van u kent gij,
in uw kennis van u weet ik mijn zijn
in uw kennis van mij ben ik,
in mijn kennis van u weet gij uw zijn
in mijn kennis van u zijt ge.
Mijn liefde tot u is uw zijn
uw liefde tot mij is mijn zijn.
U zijnde ben ik mezelf eerst goed
mij zijnde zijt gij uzelf eerst goed,
ik min door u mijn minnende blik naar u
gij mint door mij uw minnende blik naar mij.
Twee spiegels en eindeloze spiegelingen.
Zo schiep onszelf het grote Zelf,
Ook hem zijn wij, gij, ik en alle dingen.
Ook ons is hij, gij, ik en alle dingen.
Lichtende duizel van de spiegeling
vangt voorgoed
eerst aan.
Eén enkel ding is de tienduizend dingen.
De tienduizend dingen zijn telkens ieder ding.
Ieder ding is telkens de tienduizend dingen.
Zo kennen zij mekaar:
één kent ieder ander en alle anderen
alle kennen één en telkens één.
Zo zijn zij ook mekaar:
ieder is alles en alle ieder.
Zo ben ik u en zijt gij mij,
uw kennis van mij ken ik
mijn kennis van u kent gij,
in uw kennis van u weet ik mijn zijn
in uw kennis van mij ben ik,
in mijn kennis van u weet gij uw zijn
in mijn kennis van u zijt ge.
Mijn liefde tot u is uw zijn
uw liefde tot mij is mijn zijn.
U zijnde ben ik mezelf eerst goed
mij zijnde zijt gij uzelf eerst goed,
ik min door u mijn minnende blik naar u
gij mint door mij uw minnende blik naar mij.
Twee spiegels en eindeloze spiegelingen.
Zo schiep onszelf het grote Zelf,
Ook hem zijn wij, gij, ik en alle dingen.
Ook ons is hij, gij, ik en alle dingen.
Lichtende duizel van de spiegeling
vangt voorgoed
eerst aan.
(Erik van Ruysbeek)
zaterdag 12 september 2009
Wegwijzer
Zoals de vogel geen wegwijzer volgen kan,
geen zijpad in kan slaan,
zo zal de mens
die de wegloze weg volgt,
zijn weg wel vinden.
Zoals de vogel geen weg voor zich ziet,
geen spoor achter zich laat,
zo zal de mens
die de wegloze weg volgt,
zijn doel wel bereiken.
Zoals de vogel geen leegte hoeft te zoeken,
geen volheid hoeft te vinden,
zo zal de mens
die de wegloze weg volgt,
Het Andere wel ontmoeten
omdat de weg
wijzer is
dan de wegwijzer.
geen zijpad in kan slaan,
zo zal de mens
die de wegloze weg volgt,
zijn weg wel vinden.
Zoals de vogel geen weg voor zich ziet,
geen spoor achter zich laat,
zo zal de mens
die de wegloze weg volgt,
zijn doel wel bereiken.
Zoals de vogel geen leegte hoeft te zoeken,
geen volheid hoeft te vinden,
zo zal de mens
die de wegloze weg volgt,
Het Andere wel ontmoeten
omdat de weg
wijzer is
dan de wegwijzer.
(naar Ulrich Libbrecht)
donderdag 10 september 2009
In het labyrint...
'Waar ben ik?' vraag ik en snakkend naar adem sta ik stil.
'Waar je altijd al was, in het labyrint.'
'Op welk punt van het labyrint? En waar is het labyrint?'
'Hoe kun je nu verlangen te weten waar het labyrint is, als toch alles het labyrint is? Waarom vraag je niet waar de lucht, het licht, de nacht is? Het labyrint is hier, maar waar is "hier"? Natuurlijk, het is "hier", wat zoveel wil zeggen als dat het "daar" is. Niet waar?'
'Ik vind de situatie verwarrend,' antwoord ik beleefd.
'Laat ons dan zeggen dat je al rennend het labyrint teweegbrengt, en anderzijds zou je niets anders kunnen dan rennen, je bent immers in het labyrint. Allicht.'
'Allicht,' mompel ik.
'Het exacte punt van het labyrint waarop jij je bevindt,' vervolgt de kwakzalver welwillend, 'hangt af van de omschrijving van het labyrint. Je bent amper vertrokken, bijna aangekomen, het spoor geheel bijster, goed op weg. Je moet wel aankomen, al kom je in feite niet aan. Versnellen heeft dus geen zin; als je echt versnelt' - dit woord beklemtoonde hij - 'kom je misschien nooit aan. Het labyrint is prikkelbaar, opvliegend, onhandelbaar.'
(Giorgio Manganelli)
dinsdag 8 september 2009
Over rare ideeën...
Op het gebied van godsdienst houden we er heel rare ideeën op na -
het lichaam martelen, op een spijkerbed slapen,
dingen onder controle brengen of ontkennen -
noem maar op.
Waarom eigenlijk?
Waarom zou je bepaalde dingen moeten ontkennen?
Ik zou het niet weten.
Wat is het verschil tussen een man
die naaar het café gaat om een biertje te drinken
en een man die naar een tempel gaat
en daar de naam van Rama voortdurend herhaalt?
Ik zie geen enkel verschil...
Ik ben niet tegen vluchtgedrag,
maar of je nu via de ene of via de andere weg
zorgt dat je wegkomt, vluchten is vluchten.
Je bent op de loop voor jezelf.
Wat je doet of niet doet maakt absoluut niet uit.
Alles wat je doet om heilig te worden,
al je beoefenen van deugdzaamheid
is alleen maar nuttig voor de maatschappij,
maar het heeft allemaal niets te maken met 'dit'.
het lichaam martelen, op een spijkerbed slapen,
dingen onder controle brengen of ontkennen -
noem maar op.
Waarom eigenlijk?
Waarom zou je bepaalde dingen moeten ontkennen?
Ik zou het niet weten.
Wat is het verschil tussen een man
die naaar het café gaat om een biertje te drinken
en een man die naar een tempel gaat
en daar de naam van Rama voortdurend herhaalt?
Ik zie geen enkel verschil...
Ik ben niet tegen vluchtgedrag,
maar of je nu via de ene of via de andere weg
zorgt dat je wegkomt, vluchten is vluchten.
Je bent op de loop voor jezelf.
Wat je doet of niet doet maakt absoluut niet uit.
Alles wat je doet om heilig te worden,
al je beoefenen van deugdzaamheid
is alleen maar nuttig voor de maatschappij,
maar het heeft allemaal niets te maken met 'dit'.
(U.G. Krishnamurti)
Abonneren op:
Posts (Atom)