verblind, verbijsterd en u ledigend.
Laat los uw aardse banden,
verlies uzelf en tuimel in het niets.
Wie grensloos stort is grensloos reeds
geworden
en middelpunt van al wat is
van 't draaiend rad
dat hem tot roerloosheid
en eenheid maakt.
Geen bodem maar het waar gelaat
dat 't zijne was
nog éér hij werd geboren.
(Erik van Ruysbeek)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten