lang geleden gestorven
in het graf van mijn verdroogde mond
vanuit halfvergaan gehemelte
trachtte taal af te dalen
verloren woord
verbrijzeld
in lege lettergrepen
dode stof
verwaaiend
in eindeloze wind
stilte daalde af
in opstijgen
van een laatste kreupel woord
veroverde zonder interpunctie
heel het gespiegeld universum
spraak
overgenomen door stilte
ongemerkt
buiten dichters en puristen om
entropie rolde alles op
in camera obscura van de tijd
alfa en omega
verslagen door het sprakeloze
het laatste alfabet opgebroken
in verpletterende stilte
die voorafgaat
aan het verloren woord
(Marcel Messing)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten