Stilte...- III

Wij horen dàt waar wij naar luisteren en wij zien dàt waar wij naar kijken. 
En door dat luisteren houden we het gehoorde in stand 
en door dat kijken het geziene. 
Daarom moeten we, als we willen komen tot de Vrijheid die we wezenlijk zijn, 
en die schijn-onvrijheid elimineren, 
weer leren kijken en luisteren naar wat wij wezenlijk zijn. 
Dat is de Stilte zelf. 
Het wezenlijk begrijpen, het wezenlijk communiceren, 
het wezenlijk geluk is de Stilte zelf, 
die niets te maken heeft met de afwezigheid van geluiden. 

Het is de Stilte die een ander woord is voor de Vrijheid zelf, 
voor het volkomen bevredigd zijn zelf. 
Het is een Stilte die, 
wanneer men ze leert beluisteren in de diepte van het eigen hart, 
een universele stilte blijkt te zijn, 
die er altijd geweest is, 
ook al hebben we ze overschreeuwd 
en ‘overluisterd’ en over het hoofd gezien. 

Wij hebben tot onze schade en schande geleerd 
verder te kijken dan onze neus lang was 
en zelfs dat was al veel te ver. 
Doordat de oude gewoonten om mijzelf te beschouwen 
als honderd en één dingen zo ingehamerd zijn, 
vraagt het tijd en lang en scherp kijken, 
voordat we helemaal doorzien hebben 
dat wij om de tuin geleid zijn, 
en dat wij in werkelijkheid iets zijn 
dat niets gemeen heeft met al die dingen.

Er is enige tijd nodig voordat al die dingen 
opgelost worden in het Licht van Ikzelf, 
die de weg en de waarheid en het leven ben... 
maar een wezenlijke moeilijkheid is er niet.

(Wolter Keers)

http://home.wanadoo.nl/prembuddha/keers.html