Voorbij alle voorbij's

Als gezien wordt dat alle concepten ter wereld slechts concepten zijn, 

als alle denken terugvalt tot zijn natuurlijke ritme, 

als het vergeefse zoeken van 'de aap in je hoofd' eindelijk tot rust komt, 

wat is er dan nog over? 

Voorbij ontwaken, voorbij verlichting, voorbij het werkelijke en het onwerkelijke, 

voorbij bestaan en niet-bestaan, voorbij wat is en wat niet is, 

voorbij zelf en niet-zelf, voorbij dualiteit en non-dualiteit, 

voorbij leven en dood, 

voorbij alle voorbij's, wat schijnt daar? 

Wat schonk je het leven, wat bracht jou uit zichzelf voort, een eeuwigheid geleden, 

zodat het zichzelf kon leren kennen? 

Zodat het zichzelf kon aanraken, proeven, voelen, zien? 

Wat houdt je vast, bemint je, omarmt je, altijd, 

zoals een moeder haar pasgeboren baby omarmt? 

Wat heeft je altijd naar zichzelf teruggeroepen, 

al vanaf het allereerste begin? 

Dit. 

Alleen maar dit. 

Altijd weer dit. 

Altijd en eeuwig dit. 

Ik vraag je met alle respect om alles te vergeten wat je weet, 

alles wat je geleerd is, alles wat je ooit gelezen hebt 

over spiritueel ontwaken, non-dualiteit, advaita, Eenheid en verlichting, 

en een nieuwe mogelijkheid in overweging te nemen; 

de mogelijkheid van bevrijding, hier en nu, 

middenin dit schijnbaar doodgewone leven. 

De mogelijkheid van absolute vrijheid, precies waar je bent. 

En laten we dan nu opnieuw beginnen. 

(Jeff Foster)