te moeten zijn:
omdat ik
niets kan aanrichten
in een wereld
rondom mij
als mijn aanwezigheid niet tot voorbeeld strekt,
als uit mij,
niet de liefde
voor iedereen
spreekt.
ik moet nog zoveel leren en Ik durf het,
omdat ik zo serieus ben
als de duif
die de hele dag
in de boom voor mijn huis In haar nest zit.
tik ik even tegen het raam, kijkt ze op of om
even later broedt ze weer, zonder zich iets
van mij aan te trekken.
Ik broed niet,
ik zaai.
ook ik heb het
in een boom gevonden.
ik heb ervan geleerd.
het is onvoorstelbaar,
het leeft in mij,
in jou,
in iedereen.
niets gaat verloren.
Ik leef niet voor niets.
(Simon Vinkenoog )
1 opmerking:
wat een prachtige tekst!
Een reactie posten