Boom en wolken

Tekenen aan de hemel

Gondola pasa itu ka

Er is behoefte aan zuivering.
De tekenen des tijds zijn duidelijk zichtbaar
voor wie bewust genoeg is om ze te zien.

Blaas ze weg, die nevelen van schaamte.
Verjaag alle angst en twijfel aan jezelf,
de pijn en verwarring, boosheid en haat,
de wraak en wraakzucht,

opgelegd aan alle rassen en godsdiensten
door de Grote Misleiding, de Grote Illusie.

Het Grote Lichtbewustzijn zal tot jullie spreken
in jullie hart, wanneer je luistert.
Wie luistert zal weten wat te doen.
Hij ontvangt kracht en advies van binnenuit.

Wie een zuiver hart heeft kan alle pijlen weerstaan
die het Duister op hen blijft afvuren.
Wees niet bang.
De macht van de Great Spirit is oneindig veel groter
dan de beperkte macht van het Duister.

Jouw hart heeft zijn eigen pad gekozen.
Ga in Vrede, Liefde, Waarheid en Zuiverheid.

Gondola pasa itu ka - Lichtwezens, houd jezelf in balans.
Blijf rustig in de stilte.
Blijf wakker in het ware licht.
Verheug je in de liefde van A-itu*.

(White Buffalo Woman)

*A-itu: het goddelijk licht, de eeuwige vlam

Bamboe - V

Riet bij valavond - II

Wakker worden - IIi

We ontdekken, door diepe overdenking en begrip, dat zolang we in deze droom blijven, we in feite in een cirkel leven. We zijn aan een wiel gebonden waarop alles zich steeds weer herhaalt in beelden die steeds weer verschillen. Het is het bewustzijn dat behagen schept in een schepping die zowel inperkend als bevrijdend is. En in weerwil van wat we geloven met betrekking tot onze individualiteit en vrije wil, zullen we inzien dat we slechts gedroomde karakters zijn die reageren op en beantwoorden aan een aantal geconditioneerde en historische waarde en normensystemen.
Alles met betrekking tot de traditionele religie, kunst en wetenschap in een wereld die we als progressief beschouwen, blijft binnen de parameters van deze perfect in evenwicht gehouden neutrale staat, die er slechts toe dient een andere mogelijkheid te weerspiegelen. In termen van werkelijke bevrijding gebeurt er niets. Wat wij ogenschijnlijk hebben gecreëerd, wordt ogenschijnlijk vernietigd. En wat we ogenschijnlijk hebben vernietigd, wordt ogenschijnlijk opnieuw gecreëerd.

Terwijl we voortgingen van onze oorspronkelijke en tijdloze aard naar het bewustzijn waarvan wij de hoedanigheid hebben vastgesteld, hebben wij deze omstandigheid gecreëerd om te kunnen herontdekken dat de droom waarin wij leven beslist geen ander doel heeft dan dat wij daaruit ontwaken.
Dat ontwaken treedt op buiten de droom, buiten tijd, en is volledig buiten het bereik van individuele inspanning, een pad, proces of overtuiging. Het komt voort uit een diep begrip en aanvaarding van datgene wat wordt losgelaten en waarop we onze greep verliezen.

(Tony Parsons)

Sneeuwmonster

Ondergesneeuwd

Wakker worden - Ii

De aard van bevrijding is direct, eenvoudig en net zo natuurlijk als ademhalen. Velen zullen vrijheid ontmoeten en terugsnellen naar datgene waarvan zij denken dat zij het kunnen weten en doen. Maar er zijn er ook waarbij de uitnodiging blijft weerklinken... zij zullen plotseling begrijpen, en bereid zijn al het zoeken los te laten; zelfs het zoeken naar dat wat zij verlichting hebben genoemd.
Zolang we opgesloten blijven binnen de ogenschijnlijke ervaring dat wij afgescheiden individuen zijn die leven in een bestaan waarmee wij dienen te onderhandelen, leven we in een droomtoestand. In die droomtoestand wordt alles wat wij doen beheerst door de wet van tegengestelden, waarin iedere zogenaamde positieve handeling exact in evenwicht wordt gehouden door haar tegengestelde. Daarom worde al onze individuele pogingen om te slagen in het leven, om volmaaktheid te bereiken of om persoonlijke bevrijding te verwerven, geneutraliseerd.

(Tony Parsons)

Kruikje - II

Dans in het licht - II

Ik ben het geluk

Ik ben het geluk, maar ge kunt mij niet grijpen en organiseren

noch bevelen, niet bedwelmen, noch vangen.
Hoog ben ik, licht, onvermengd en helder,
en stroom naar ieder mensenhart uit.
Het pure leven, ontdaan van denken, menen, voorstelling,
reden en vragen naar waarom.
Ik ken geen waarom

en antwoord alleen maar met mijn tegenwoordigheid,

verscholen in uw hart.
Ge behoeft mij niet te begrijpen

en als ge vraagt: zijt ge voor mij gekomen,
dan antwoord ik: ja, voor u, altijd voor u.
Geloof mij toch, herken mij.
Misschien kom ik van heel ver

en ben voor u onverstaanbaar als een vreemde,
omdat ik kom uit 'in den beginne' het allereerste van het leven,
dat als een onbereikbaar punt is in uw herinnering.
Want ik ben altijd bij u geweest, ook voor uw herinnering.
Ik ben de pure smaak van het leven zonder bitterheid,
niet wrang en zonder enig lijden.
Ik weet wel waar doorheen ge waadt

en wat ge er voor over hebt
mij te aanschouwen en de uwe te noemen,

alles hebt ge er voor over ofschoon uw voeten zijn geschonden

en de tocht soms zwaar was,
maar ik ben balsem voor uw voeten

en voor de gebroken en vertrapten harten.
Ik, uw geluk, ik zie u aan en herken het stralen van uw ogen.
Er is geen oordeel in deze vreugde en geen enkele nagedachte.
Heb daarom geen wroeging, en wend u oprecht tot mij.
Want ik, uw geluk,

kan u ontslaan uit boeien van schuld en noden,
van angst en dreiging en dood.
Ik, het geluk, ben uw ware, echte leven,

uw weg en uw waarheid.
Zie, en herken mij en ge hebt uzelf gevonden.
Ook moogt ge geen naam aan mij verbinden,

geen enkele naam.
Want welk een naam ge mij ook zou geven:

ik ben het geluk.

(Barend van der Meer)

http://dehermiet.blogspot.com/

Kraan

Naar boven

Wie zal ik zijn?

Ik vraag me af wie ik zal zijn, wat ik zal voelen. Hoe ik mezelf zal beschermen tegen de blikken en beschuldigingen, die uit de draaikolk van emoties zeker zullen ontstaan. Want ik ben vastbesloten bij mijn onzekerheid te blijven – mijn handpalmen open gekeerd naar de wereld – mijn leven meer dan eens tegen de rotsen geslagen. Toch heb ik geweigerd terug te klimmen in het ommuurde fort van jouw wereld. Hoe zal ik me mengen, al is 't maar één avond, onder al die mensen die mij als verloren beschouwen – die niet begrijpen dat ik de kneuzingen en onzekerheden aanvaard om de rijkdom en complexiteit van de wereld te bezitten?

Ik wil mezelf – en de woorden grijpen me naar de keel – eindelijk vergeven. Mezelf mijn wonden vergeven, de plekken die geamputeerd werden, de plekken die nog steeds bloeden. Mezelf vergeven dat ik geen makkelijker weg koos. Vergeven dat ik vervreemd ben van degenen die van mij hielden, en dat ik zo hartstochtelijk heb liefgehad, vergeven dat ik méér zocht dan wat mensen mij konden bieden. En dat ik daar nog steeds naar op zoek ben.

(Tehila Lieberman)

Klankschaal - XXXIII

Rododendron

Jezelf vinden

Wie zichzelf vindt, in de juiste zin van het woord,

raakt verlost van de (vooral innerlijk ervaren) dualiteit.

Er komt een einde aan het slopende overwegen, streven, eisen,

verwachten, zoeken naar houvast,

het je afhankelijk wanen van omstandigheden,

anderen en verleden.

Kortom je raakt verlost van de persoon,

de zoeker, de inspanner.
Je ontdekt dat het leven zichzelf leeft,

dat je volledig vrij bent (en altijd al was),

en een ongekende vreugde zal vrijuit kunnen stromen,

het Goddelijk genot van helderheid en positieve onthechting

zal herkend worden als 'jezelf'

en eindelijk zul je kunnen leven zoals je bent:

vrij, open, vreugdevol en stralend.
Nooit meer zal deze zegen je verlaten,

omdat je het herkend hebt als je meest wezenlijke natuur.

Steeds helderder zal er gemanifesteerd worden wat je bent:

zuiver Bewustzijn.

Om kort te gaan: vreugde en verlichting, dat ben JIJ.

(Hans Laurentius)

Sporen in de sneeuw - II

Witte wolken - III

De weg van de witte wolk

Het is een eenzame weg,
net zoals je een enkele witte wolk
weleens aan de hemel ziet maar ook vervolgens meerdere.
Je bent dichtbij de zon en bij de aarde.
Je verduistert niet echt de zon...
Je bent een voorbijganger,
je hebt geen vastpunt aan de hemel of boven de aarde.
Ergens ben je er wel en ergens ben je er niet.
De aarde heeft geen greep op je.
Of dat er nu heiligen onder je lopen of misdadigers!
Iedereen kent jou,
zoals ook iedereen (bijvoorbeeld) Jezus kende.
Als een boeddha zwerf je, ga je je weg.

Je draagt net als de witte wolk het licht in je.
Je houdt ergens het licht vast.
Het licht gaat niet meteen verloren ...
Mensen houden van witte wolken,
het maakt de zon minder fel, zeker bij heet weer.
Witte wolken zijn naamloos.
Ze zijn moeilijk om in een hokje te plaatsen.
Iedereen die Chong beoefent, is als de witte wolk.

(Nathan Wennegers)

Zes gedaanten van één boom

Kijkt u toch eens...

Kijkt u toch eens aandachtiger. Wij weten immers niet eens, waar het levende tegenwoordig leeft, wat het eigenlijk is, hoe het eigenlijk heet. Men late ons slechts alleen, men ontneme ons onze boeken en wij zijn dadelijk het spoor bijster, we raken in de war, we weten niet meer, wat we moeten aangrijpen, waaraan wij ons moeten vastklampen, wat we moeten liefhebben, wat we moeten minachten! Het valt ons zelfs zwaar om mens te zijn, een mens met een echt, eigen lichaam en met wezenlijk bloed, we schamen ons er zelfs voor; we beschouwen het als een schande, we snakken ernaar om een algemeen menselijk type te vormen, dat echter nog nooit op de wereld bestaan heeft. We zijn doodgeborenen, we worden immers sedert lange tijd niet meer door levende vaders verwekt en dit bevalt ons hoe langer hoe beter. We krijgen er de smaak van beet. Spoedig zullen we verzinnen, dat we uit de een of andere idee zijn geboren.

(Fjodor Michajlovitsj Dostojewski)

Winterse dreef - II

Storm aan de Noordzee - II

Over goedheid

Ieder mens kent fundamentele goedheid van nature, puur en onvertroebeld. 
Deze goedheid bevat ongelooflijk veel zachtmoedigheid en genegenheid. 
Wij als mensen zijn in staat de liefde te bedrijven. 
We zijn in staat teder te strelen; we zijn in staat iemand teder te strelen; 
we zijn in staat iemand vriendelijk en vol begrip te kussen; 
we zijn in staat schoonheid te waarderen. 
We zijn in staat het beste dat deze wereld 
te bieden heeft op waarde te schatten. 
We houden van haar levendigheid; van het gele van geel, 
het rode van rood, het groene van groen, het paarse van paars. 
Onze ervaring is echt. 
Geel is geel; kunnen wij dan zeggen dat het rood is 
wanneer het gele van geel ons niet zo aanspreekt? 
Dat zou in strijd met de werkelijkheid zijn. 
Kunnen wij de zonneschijn afwijzen en zeggen 
dat het iets vreselijks is? 
Kunnen we dat werkelijk? 
Als de zon aan de hemel straalt 
of er valt een prachtige sneeuwbui, 
waarderen we dat. 
En als wij van de werkelijkheid houden, 
kan zij op haar beurt weer op ons inwerken. 
Het kan voorkomen dat we na slechts een paar uur slaap 
er 's ochtends vroeg uitmoeten, 
maar als we uit het raam kijken en zien dat de zon schijnt, 
fleurt dat ons op. 
We kunnen ons daadwerkelijk van onze depressiviteit genezen 
als we erkennen dat deze wereld van ons goed is.

(Chögyam Trungpa)

Wolken - VII

Valavond aan zee - III

Roos in klankschaal - II

Eén wereld

Wanneer er een roos bloeit in de borst van elke man en elke vrouw, dan zullen wij zien zoals in den beginne. Wij zullen aanraken en voelen, smaken en proeven, ruiken en talmen, en de ziel van de klank horen. We zullen ons herinneren dat we een en al gevoel waren, en zijn, en we zullen zien dat we zo tot in eeuwenheugenis geweest zijn. We zullen innerlijk zien in bloed dat licht - rozenbloed - en we zullen kennis hebben van de geheime lijnen van licht tussen ons allen die steden, zeeën en continenten overspannen.

We zullen zien dat we elke soort roos geweest zijn en zijn moesten: liefderoos, liefhebbend; woestijnroos, in het onbekende; doodsroos, rouwend; nietsroos, met lege handen - en in elke nieuwe roos, intact in haar knop, zich roerend in haar sap, zullen we weten dat liefde werkzaam is achter alle dingen. Liefde, in ieder deeltje. Liefde.
En wie zijn wij dan als we glimlachend samendrommen in een willekeurig levend beeld? Wij zijn een Rozentuin.

(Jay Ramsay)

Zonsondergang aan zee - VI

Amethist - III

Klaarheid & waarheid

Klaarheid en waarheid zijn woorden, die men vaak naast elkaar hoort noemen, bijna alsof ze ongeveer hetzelfde zouden betekenen. En toch geven zij zulke volkomen verschillende dingen aan! Zelden, zeer zelden, is de waarheid klaar, nog zeldener is de klaarheid waar! Waarheid is bijna altijd gecompliceerd, duister en voor verschillende uitleggingen vatbaar - elk woord, zelfs het 'klare' woord, doet haar al geweld aan. 'Klaarheid' is altijd geweld, is een gewelddadige poging het veelvoudige te vereenvoudigen, het natuurlijke als verstaanbaar, zelfs als verstandig te doen voorkomen. Klaarheid is de deugd der zinspreuken. Zinspreuken zijn leuk, zijn waardevol, zij zijn opvoedkundig, geestrijk, verhelderend - maar waar zijn zij nooit. Want van elke zinspreuk is ook het tegendeel waar.

(Hermann Hesse)

Sneeuwlandschap - III

Bevroren

Alles is dragen

Alles is dragen, in ons omdragen, en dan baren. Iedere indruk en iedere kiem van een gevoel volkomen in zichzelf, in het donker, in het woordeloze, onbewuste, zich laten voleinden, onbereikbaar voor het eigen verstand, en dan in diepe deemoed en geduld het uur, waarin een nieuwe klaarheid doorbreekt, afwachten: dát alleen is leven als kunstenaar: in het begrijpen, zowel als in het scheppen. Daar bestaat geen meten met de tijd, daar is een jaar niet van belang, en tien jaren zijn niets. Kunstenaar zijn betekent: niet rekenen en tellen, rijpen als de boom, die zijn sappen niet voortdrijft en getroost in de voorjaarsstormen staat, zonder angst, dat er daarna geen zomer zou kunnen komen. Die komt toch. Maar die komt alleen voor de geduldigen, die zijn, alsof de eeuwigheid voor hen lag, zo zorgeloos stil en wijd. Ik leer het dagelijks, leer het onder pijn, waar ik dankbaar voor ben: Geduld is alles!

(Rainer Maria Rilke)