vrijdag 31 oktober 2008
Woord en daad
De gedachte manifesteert zich in het woord,
het woord manifesteert zich in de daad,
de daad ontwikkelt zich tot een gewoonte,
en de gewoonte verhardt zich tot een karakter.
Sla dus acht op de gedachte
en waar ze u brengt,
en laat haar voortkomen uit liefde
ontstaan uit begaan zijn met alle wezens.
Zoals de schaduw het lichaam volgt,
zo worden wij wat we denken.
Alles wat een begin heeft,
heeft ook een einde.
Sluit daar vrede mee en alles komt goed.
Timmerlieden vormen het hout;
pijlenmakers maken pijlen;
de wijze vormt zichzelf.
het woord manifesteert zich in de daad,
de daad ontwikkelt zich tot een gewoonte,
en de gewoonte verhardt zich tot een karakter.
Sla dus acht op de gedachte
en waar ze u brengt,
en laat haar voortkomen uit liefde
ontstaan uit begaan zijn met alle wezens.
Zoals de schaduw het lichaam volgt,
zo worden wij wat we denken.
Alles wat een begin heeft,
heeft ook een einde.
Sluit daar vrede mee en alles komt goed.
Timmerlieden vormen het hout;
pijlenmakers maken pijlen;
de wijze vormt zichzelf.
(Gautama Boeddha)
Wie ben ik?
Ik ben niet mijn naam.
Ik ben niet mijn lichaam.
Ik ben niet mijn verstand of mijn gedachten,
noch mijn gevoelens.
Ik ben niet mijn familie.
Ik ben niet wat ik over mezelf denk.
Ik ben niet de persoon die ik denk dat ik ben.
Ik ben niet dat wat ik doe, zie, hoor of voel.
Ik ben niet de zoon van mijn ouders
want dat hebben ze me verteld.
Ik ben niet de vader van mijn kinderen
want dat heb ik zelf aangenomen.
Ik ben niet de man van mijn vrouw
want dat hebben we zelf overeengekomen.
Ik ben niet waar ik woon
en ook niet welke taal ik spreek.
Ik ben geen man want dat is maar een woord.
Dat alles ben ik niet en toch ben ik.
Rarara, wie ben ik dan?
Ik ben niet mijn lichaam.
Ik ben niet mijn verstand of mijn gedachten,
noch mijn gevoelens.
Ik ben niet mijn familie.
Ik ben niet wat ik over mezelf denk.
Ik ben niet de persoon die ik denk dat ik ben.
Ik ben niet dat wat ik doe, zie, hoor of voel.
Ik ben niet de zoon van mijn ouders
want dat hebben ze me verteld.
Ik ben niet de vader van mijn kinderen
want dat heb ik zelf aangenomen.
Ik ben niet de man van mijn vrouw
want dat hebben we zelf overeengekomen.
Ik ben niet waar ik woon
en ook niet welke taal ik spreek.
Ik ben geen man want dat is maar een woord.
Dat alles ben ik niet en toch ben ik.
Rarara, wie ben ik dan?
(No-body)
woensdag 29 oktober 2008
Niet weten
Hoe meer ik ga weten.
Hoe harder ik ga vergeten.
Dat ik meer niet weet dan wel.
Ben ik even blij dat ik dit weet.
Als ik je noem bij de verkeerde naam,
Ben ik hooguit vergeten,
Hoe een ander jou noemt.
Wie jij werkelijk bent…?
Dat mag jij zelf lekker weten.
Hoe harder ik ga vergeten.
Dat ik meer niet weet dan wel.
Ben ik even blij dat ik dit weet.
Als ik je noem bij de verkeerde naam,
Ben ik hooguit vergeten,
Hoe een ander jou noemt.
Wie jij werkelijk bent…?
Dat mag jij zelf lekker weten.
maandag 27 oktober 2008
Seizoenen
En toen het nieuwe licht kwam
kwam het nieuwe licht in mij
en toen het nieuwe groen kwam
kwam het nieuwe groen in mij
en toen de nieuwe zon kwam en lachte
lachte de nieuwe zon in mij.
Zo heeft het moeten zijn
het donker, de pijn, het verdriet,
de eenzaamheid, het lag achter me
toen het nieuwe licht kwam.
Je kunt het niet oproepen
of aansteken
het komt wanneer het komt.
Laat het zo
laat het over je heen komen
alles komt uit Zijn hand.
kwam het nieuwe licht in mij
en toen het nieuwe groen kwam
kwam het nieuwe groen in mij
en toen de nieuwe zon kwam en lachte
lachte de nieuwe zon in mij.
Zo heeft het moeten zijn
het donker, de pijn, het verdriet,
de eenzaamheid, het lag achter me
toen het nieuwe licht kwam.
Je kunt het niet oproepen
of aansteken
het komt wanneer het komt.
Laat het zo
laat het over je heen komen
alles komt uit Zijn hand.
(Toon Hermans)
zondag 26 oktober 2008
De langste reis
De langste reis
is de reis naar binnen.
Wie zijn lot gekozen heeft,
de tocht begonnen is
naar zijn eigen bodem
(is er een bodem?)
nog midden onder U
staat hij al buiten het leven,
geïsoleerd in Uw gevoel
als de ter dood veroordeelde
of zoals hij,
welke het naderend afscheid
tevoren reeds toewijdt
aan de uiteindelijke eenzaamheid
van ieder mens.
is de reis naar binnen.
Wie zijn lot gekozen heeft,
de tocht begonnen is
naar zijn eigen bodem
(is er een bodem?)
nog midden onder U
staat hij al buiten het leven,
geïsoleerd in Uw gevoel
als de ter dood veroordeelde
of zoals hij,
welke het naderend afscheid
tevoren reeds toewijdt
aan de uiteindelijke eenzaamheid
van ieder mens.
(Dag Hammarskjöld)
vrijdag 24 oktober 2008
De zee, diep in mijn zee...
De zee, diep in mijn zee, wordt groot
en zet zich uit, verdrinkend al mijn oevers.
Zij is mijn geest, mijn vlees,
en met haar word ik oceaan
die wijd en zijd, die hoog en diep
de mogelijke ruimten vult.
Ik ben verdronken en ik ben heerschappij
ik ben verdwenen en ik ben overal
en opgelost ben ik het onoplosbare
onvindbaar voor mezelf ben ik alom-aanwezig.
Ik ben het al
maar slechts niet-wetend weet ik dit.
Ik vul de ongrond
maar slechts de ongrond
kan dit weten.
en zet zich uit, verdrinkend al mijn oevers.
Zij is mijn geest, mijn vlees,
en met haar word ik oceaan
die wijd en zijd, die hoog en diep
de mogelijke ruimten vult.
Ik ben verdronken en ik ben heerschappij
ik ben verdwenen en ik ben overal
en opgelost ben ik het onoplosbare
onvindbaar voor mezelf ben ik alom-aanwezig.
Ik ben het al
maar slechts niet-wetend weet ik dit.
Ik vul de ongrond
maar slechts de ongrond
kan dit weten.
(Erik van Ruysbeek)
Leg je makers af
Leg je makers af van vlees en bloed. Je denkt dat jij die makers bent.
Ze geven je slechts de illusie van een persoon, een ik.
Je weet dat je het masker niet bent, maar je bent eraan gehecht geraakt.
Hoewel je eraan lijdt ben je nog steeds niet bereid jezelf te ontmaskeren.
Dat is het enige wat je hoeft te doen: jezelf ontmaskeren.
Niemand kan dat voor je doen.
Je moet het zelf doen.
Leg je maskers af zoals de dansers na een gemaskerd festijn.
Zij blijven toch ook niet hun verdere leven met dat masker op lopen?
Leg gewoon je maskers af en je wezen zal zich onmiddellijk openbaren.
Het zal zijn zoals het is: het volle leven, de volle werkelijkheid.
Zonder sluiers of illusies.
Vol en ledig tegelijk.
Helder.
Ze geven je slechts de illusie van een persoon, een ik.
Je weet dat je het masker niet bent, maar je bent eraan gehecht geraakt.
Hoewel je eraan lijdt ben je nog steeds niet bereid jezelf te ontmaskeren.
Dat is het enige wat je hoeft te doen: jezelf ontmaskeren.
Niemand kan dat voor je doen.
Je moet het zelf doen.
Leg je maskers af zoals de dansers na een gemaskerd festijn.
Zij blijven toch ook niet hun verdere leven met dat masker op lopen?
Leg gewoon je maskers af en je wezen zal zich onmiddellijk openbaren.
Het zal zijn zoals het is: het volle leven, de volle werkelijkheid.
Zonder sluiers of illusies.
Vol en ledig tegelijk.
Helder.
(Marcel Messing)
zaterdag 11 oktober 2008
Intuïtie
Er is een aardse zon, die de bron is van alle hitte en allen,
die ogen hebben, kunnen de zon zien; en zij, die blind zijn,
kunnen hem niet zien maar zijn hitte voelen.
Er is een geestelijke zon, die de bron is van alle weten
en zij wier geestelijke zintuigen tot leven zijn gebracht,
kunnen die zon zien en zich van zijn bestaan bewust zijn;
maar zij die geen geestelijk bewustzijn hebben verkregen,
kunnen zijn kracht voelen middels een innerlijk vermogen
dat intuïtie wordt genoemd.
die ogen hebben, kunnen de zon zien; en zij, die blind zijn,
kunnen hem niet zien maar zijn hitte voelen.
Er is een geestelijke zon, die de bron is van alle weten
en zij wier geestelijke zintuigen tot leven zijn gebracht,
kunnen die zon zien en zich van zijn bestaan bewust zijn;
maar zij die geen geestelijk bewustzijn hebben verkregen,
kunnen zijn kracht voelen middels een innerlijk vermogen
dat intuïtie wordt genoemd.
(Paracelsus)
zondag 5 oktober 2008
Aan wie van stilte houdt, onthullen wolken en grillige rotspartijen
het mysterie van het bestaan.
Wie ernaar streeft iets te bereiken,
vergeet al zijn zorgen als hij van prachtige zang en dans geniet.
Alleen degene die meester over zichzelf is,
ervaart geen verschil tussen stilte en geluid, tussen bloei en verwelking.
Voor hem is elke plaats de hemel op aarde.
het mysterie van het bestaan.
Wie ernaar streeft iets te bereiken,
vergeet al zijn zorgen als hij van prachtige zang en dans geniet.
Alleen degene die meester over zichzelf is,
ervaart geen verschil tussen stilte en geluid, tussen bloei en verwelking.
Voor hem is elke plaats de hemel op aarde.
(Huanchu Daoren)
vrijdag 3 oktober 2008
Louter weten
Zijn gedachten vielen stil. Hier hield alle verbeelding op.
Alleen een lichaam zat nog op een bank in een park
op een planeet in een oneindig universum.
Een uniek Zijn was overal. Daarbuiten was er niets meer.
Er was geen buiten meer. Alleen het nu bestond nog.
Een bewustzijn zonder voorwerp.
Een louter weten zonder wetenschap.
Zo bleef hij een tijdloze tijd zitten.
Toen stond hij op en wandelde traag en sereen naar huis
en droeg dit tijdloze, universele nu-wonder in zich.
Een nieuw leven was begonnen.
Al zijn cellen groeiden naar een nieuwe dageraad.
Alleen een lichaam zat nog op een bank in een park
op een planeet in een oneindig universum.
Een uniek Zijn was overal. Daarbuiten was er niets meer.
Er was geen buiten meer. Alleen het nu bestond nog.
Een bewustzijn zonder voorwerp.
Een louter weten zonder wetenschap.
Zo bleef hij een tijdloze tijd zitten.
Toen stond hij op en wandelde traag en sereen naar huis
en droeg dit tijdloze, universele nu-wonder in zich.
Een nieuw leven was begonnen.
Al zijn cellen groeiden naar een nieuwe dageraad.
(Erik van Ruysbeek)
Eeuwigheid is iets dat zich openbaart
Eeuwigheid is iets dat zich openbaart, zich meedeelt.
Het is niet iets dat je kunt denken, het is iets dat je kunt zijn.
En daarna weet je het omdat je het geworden bent.
In dat zijn is een voortdurend worden.
Het is een weten van een geheel andere orde
dan het meer of minder weten dat men heeft.
Het is een weten dat men is, met een onwrikbare zekerheid.
In eeuwigheid is er geen eerste oorzaak, er is nooit een begin geweest.
Het bestaan is simpelweg.
Het is niet iets dat je kunt denken, het is iets dat je kunt zijn.
En daarna weet je het omdat je het geworden bent.
In dat zijn is een voortdurend worden.
Het is een weten van een geheel andere orde
dan het meer of minder weten dat men heeft.
Het is een weten dat men is, met een onwrikbare zekerheid.
In eeuwigheid is er geen eerste oorzaak, er is nooit een begin geweest.
Het bestaan is simpelweg.
(J. Anker Larsen)
Abonneren op:
Posts (Atom)