maandag 9 juni 2008

In de heldere doorzichtigheid

in de heldere doorzichtigheid van
het Niets komt alles tot bloei
voel ik mijn lijf dan
wordt alles om mij heen tastbaar
in mijn aanrakingen
speelt Zij voortdurend met zichzelf
sinds ik tot leven ben gewekt
is Haar tuin mijn tuin
mijn lijf, de oleanders, de kale bergen
de hete zon, de groene sla, mijn vriendelijke
gastheer en in de verte de zee
alles is deel van dit ene grote leven
Het Onuitsprekelijke is
verborgen in de
zinnelijkheid van de genieting.

(Han Marie Stiekema)

Geen opmerkingen: