woensdag 31 december 2008
De zoeker naar waarheid
en kan zich tenslotte nergens meer aan spiegelen.
Er zijn geen voorbeelden meer, geen referentiepunten.
Als de spiegels zijn gebroken, is er een godvergeten leegte,
die (zo weten wij, maar zit er maar eens middenin!)
vervuld wordt voorbij de woorden, voorbij de begrippen.
De leegte is geen lege leegte,
maar is vol van het ongekende, meest nabije.
Noem het God, noem het liefde, noem het vervulling,
je kunt het noemen zoals je wilt – dat zijn woorden en begrippen.
Noem het zoals je wilt of noem het niet.
zondag 21 december 2008
de verschijnselen
het wil nog een keer gezien
gezegd worden op een dieper niveau
Het gaat niet om de verschijnselen
ze schijnen echt te zijn maar
sluit de ogen en de wereld
is verdwenen op gedachten
na en wat fysieke sensaties
zonder samenhang
slaap en alles is verdwenen
inclusief wie je denkt te zijn
wat dan blijft
wat dan is
is geen verschijnsel maar
de permanente waarnemer
zondag 7 december 2008
Ach pelgrims...
dinsdag 2 december 2008
De engel spreekt
waarop de dag scheep gaat in lichte boren
en steden hooggelegen die, omsloten
door deze stromen, daarin haar banieren
spiegelen: torens, de havenkwartieren,
burchten en kaden en met groen doorschoten
passages waar verliefde stadsgenoten
samen onder het bladerdak brevieren.
Mijn beker vloeit over. Ik ben het zelf
die waaier in het water van fonteinen
en wie mij drinken, drinken uit de bron.
Ik ben de schuimende rivier geworden,
het schip van licht, de spiegelstad, de zon.
Ik ben de schittering over de pleinen.
Groter of tot niets.
Wees heel in alles. Leg al wat je bent
In 't minste dat je doet.
Zo blinkt de maan in ieder meer geheel
Wijl zij verheven leeft.
vrijdag 28 november 2008
Wolken
Bij het beschrijven van wolken
zou ik me erg moeten haasten -
al na een fractie van een ogenblik
zijn het niet meer die wolken, maar andere.
Het is wolken eigen
om zich nooit te herhalen
in vorm, nuances, houding of compositie.
Niet bezwaard door enige herinnering
zweven ze moeiteloos boven de feiten.
Wat heb je aan ze als getuigen, waarvan dan ook -
ze waaien ogenblikkelijk naar alle kanten.
Vergeleken met de wolken
lijkt het leven gefundeerd te zijn,
haast bestendig, bijna eeuwig.
Naast wolken
lijkt zelfs een steen een broeder
op wie je kunt bouwen,
maar zij, ach: verre, wispelturige nichtjes.
Laat de mensen maar leven, als ze dat willen,
en daarna doodgaan, ieder op zijn beurt,
zij, de wolken, hebben met heel
dat vreemde gedoe
niets te maken.
Boven jouw hele leven
en het mijne, dat nog niet heel is,
paradeerden en paraderen ze in pracht en praal.
Ze zijn niet verplicht met ons te sterven.
Ook ongezien zullen ze verder zwerven.
(Wislawa Szymborska)
In ons even tallozen
Ik weet niet, als ik denk
Of voel, wie denkt of voelt.
Ik ben de plaats slechts waar
Gevoeld wordt of gedacht.
Ik heb meer dan één ziel,
Meer ikken dan ikzelf.
En niettemin besta ik,
Voor allen onverschillig.
Ik maak hen stil: ik spreek.
De kruisgewijze impulsen
Van wat ik voel of niet voel,
Twisten in wie ik ben.
Ik ken ze niet. Zij zwijgen
Tot wie ik mij ken: ik schrijf.
woensdag 26 november 2008
Wees wie je bent
Als je je ogen kunt sluiten, even alleen kunt zijn, dan zul je liefde ontmoeten.
Het geheim is om even te stoppen met denken,
het ratelen te beëindigen en kijken naar wat er dan overblijft.
Jij bent niet je problemen, jij bent niet je denken;
probeer te kijken naar wat je wel bent.
Vanavond dus, als de zon ondergaat en de natuur stil wordt,
dan is het moment van meditatie gekomen.
Als je door je ego heen kunt boren, dan kun je één worden met de Kosmos
en daar de Ware Universele Liefde vinden.
Wees wie je bent, een wezen van pure schoonheid; één met de natuur.
dinsdag 25 november 2008
vrijdag 21 november 2008
Ik ben niets...
Ik draag mijn zijn, illusie, waar ik ga.
Begrip begrijp ik niet, kan nergens lezen
Of ik zal zijn, niets zijnd, wat ik zal wezen.
Hiernevens, wat niets is, onder 't azuur
Der wijde hemel, wekt me in ijdel uur
Een zuidenwind die siddert in het lover.
Gelijk hebben, winnen, in liefde geloven
Zijn aan illusie's dode mast verstard.
Dromen is niets, niet weten is onnut.
Slaap in de schaduw, o onzeker hart.
maandag 17 november 2008
Het leven is
Die kunnen er ook niet zijn.
Het leven is zo onmetelijk, zo immens,
Alle wijsheden schieten tekort, zijn te beperkt;
zij kunnen het leven en zijn levende energieën
niet bevatten.
Vandaar dat de gouden regel,
dat er geen gouden regels zijn, belangrijk is.
Een authentiek mens leeft niet volgens regels,
Dat is de weg van de pseudo-mens.
De authentieke mens leeft gewoon
vrijdag 14 november 2008
vind ik niks dat mij verlicht.
't Is de schuld niet van de schrijvers
het ligt ook niet aan 't gedicht.
Maar de reden is te vinden
in mijn leven zonder feest,
in mijn hart da'k heb gestoken
in 't gevang van mijne geest.
Wie schrijft die blijft
Hij die werkt, zwoegt eeuwig door.
Hij die hoopt, moet vaak lang wachten.
Hij die weet, heeft het eerder door.
Dat, hij die vertrouwt, gevonden wordt,
En hij die dit gelooft, gezonder wordt.
Wakker worden
Meen niet dat je wakker bent.
Dat is wellicht de grootste waan. Je droomt dat je wakker bent.
Je droomt dat je een wijze bent, terwijl je handelt als een dwaas.
Wakker worden gebeurt altijd zonder jou.
Als je ontwaakt, ben jij verdwenen.
Zeg daarom nooit dat je wakker bent.
Pas als jij er niet meer bent, is er helderheid.
Dan is alles zoals het is.
dinsdag 11 november 2008
Vertrouwen
En langzamerhand kwam weer het eigenaardige en onbeschrijflijke gevoel over mij
dat ik als kind zo goed gekend had, als ik geheel alleen een spel deed:
met gesloten ogen stapte ik dan stevig door,
zonder mij er zorgen over te maken of ik zou vallen.
Het was als het losrukken van het lichaam uit de greep van alle aardse angsten,
als een innerlijke juichkreet, als een hervinden van het onsterfelijke Ik, dat wist:
mij kan niets overkomen!
De erfvijand die de mens in zich draagt, het kille nuchtere verstand,
liet van mij af en daarmee verdween tevens de laatste twijfel
dat ik hem die ik zocht niet zou vinden.
woensdag 5 november 2008
Wakker worden is geen voorschrift
Wakker worden is geen voorschrift - maar het is het begrijpen
dat er vele mensen zijn die langzamerhand genoeg hebben
van al dat slapen en nachtmerries dromen,
die er ziek, ellendig en neerslachtig, ja, wanhopig onder worden
en er daardoor toe komen het nieuwe leven binnen te gaan.
En wat toch allemaal geen reden is
om het tot de hoogste nood te laten komen
om er op die wijze zichzelf toe te dwingen.
In het verlossingsverlangen is de spontane liefde aanwezig
tot het inzuivere leven dat overstroomt aan de verborgen welbron.
Dit levenswater zuivert alle verontreinigingen in een nooit eindigend vermogen.
dinsdag 4 november 2008
Zoek de werkelijkheid in jezelf
Wie ben je?
Waar kom je vandaan en waar ga je naar toe?
Wat is je rol in de wereld, waarom ben je geschapen?
Waar ligt je geluk? Wie zichzelf wil leren kennen,
moet weten dat hij uit twee dingen is geschapen.
Het ene is je lichaam, de uiterlijke verschijningsvorm,
die je met je ogen kunt zien.
Het andere zijn de krachten die van binnen werkzaam zijn.
Dat is het deel dat je niet kunt zien,
maar dat je met inzicht kunt leren kennen.
De werkelijkheid van je bestaan is gelegen in je innerlijkheid.
En zo staat alles in dienst van het innerlijke hart.
vrijdag 31 oktober 2008
Woord en daad
het woord manifesteert zich in de daad,
de daad ontwikkelt zich tot een gewoonte,
en de gewoonte verhardt zich tot een karakter.
Sla dus acht op de gedachte
en waar ze u brengt,
en laat haar voortkomen uit liefde
ontstaan uit begaan zijn met alle wezens.
Zoals de schaduw het lichaam volgt,
zo worden wij wat we denken.
Alles wat een begin heeft,
heeft ook een einde.
Sluit daar vrede mee en alles komt goed.
Timmerlieden vormen het hout;
pijlenmakers maken pijlen;
de wijze vormt zichzelf.
Wie ben ik?
Ik ben niet mijn lichaam.
Ik ben niet mijn verstand of mijn gedachten,
noch mijn gevoelens.
Ik ben niet mijn familie.
Ik ben niet wat ik over mezelf denk.
Ik ben niet de persoon die ik denk dat ik ben.
Ik ben niet dat wat ik doe, zie, hoor of voel.
Ik ben niet de zoon van mijn ouders
want dat hebben ze me verteld.
Ik ben niet de vader van mijn kinderen
want dat heb ik zelf aangenomen.
Ik ben niet de man van mijn vrouw
want dat hebben we zelf overeengekomen.
Ik ben niet waar ik woon
en ook niet welke taal ik spreek.
Ik ben geen man want dat is maar een woord.
Dat alles ben ik niet en toch ben ik.
Rarara, wie ben ik dan?
woensdag 29 oktober 2008
Niet weten
Hoe harder ik ga vergeten.
Dat ik meer niet weet dan wel.
Ben ik even blij dat ik dit weet.
Als ik je noem bij de verkeerde naam,
Ben ik hooguit vergeten,
Hoe een ander jou noemt.
Wie jij werkelijk bent…?
Dat mag jij zelf lekker weten.
maandag 27 oktober 2008
Seizoenen
kwam het nieuwe licht in mij
en toen het nieuwe groen kwam
kwam het nieuwe groen in mij
en toen de nieuwe zon kwam en lachte
lachte de nieuwe zon in mij.
Zo heeft het moeten zijn
het donker, de pijn, het verdriet,
de eenzaamheid, het lag achter me
toen het nieuwe licht kwam.
Je kunt het niet oproepen
of aansteken
het komt wanneer het komt.
Laat het zo
laat het over je heen komen
alles komt uit Zijn hand.
zondag 26 oktober 2008
De langste reis
is de reis naar binnen.
Wie zijn lot gekozen heeft,
de tocht begonnen is
naar zijn eigen bodem
(is er een bodem?)
nog midden onder U
staat hij al buiten het leven,
geïsoleerd in Uw gevoel
als de ter dood veroordeelde
of zoals hij,
welke het naderend afscheid
tevoren reeds toewijdt
aan de uiteindelijke eenzaamheid
van ieder mens.
vrijdag 24 oktober 2008
De zee, diep in mijn zee...
en zet zich uit, verdrinkend al mijn oevers.
Zij is mijn geest, mijn vlees,
en met haar word ik oceaan
die wijd en zijd, die hoog en diep
de mogelijke ruimten vult.
Ik ben verdronken en ik ben heerschappij
ik ben verdwenen en ik ben overal
en opgelost ben ik het onoplosbare
onvindbaar voor mezelf ben ik alom-aanwezig.
Ik ben het al
maar slechts niet-wetend weet ik dit.
Ik vul de ongrond
maar slechts de ongrond
kan dit weten.