met gordijnen omzoomd,
enkel aan jouw liefde gewijd.
Een spiegel is mijn oog
met je gezicht als enig spiegelbeeld.
Mijn hoofd is fier en buigt voor niets
in deze of gene wereld.
Toch hangt mijn nek neer
onder de last van jouw genade.
Jij denkt wellicht aan hemel en paradijs,
maar ik denk aan de rijzige gestalte van de geliefde.
Denk wat je wilt.
Als verlangen zich nestelt in de geest
vliegt het uit met de geur van het nest.
Het zal niemand verbazen:
mijn jas is gescheurd, mijn rok besmeurd.
Toch getuigt de hele wereld van jouw reinheid
als met één stem.
Wie ben ik om dit heiligdom te betreden
waar de adem van de morgenstond de wacht houdt
bij het gordijn van de deur van jouw heerlijkheid?
Moge de pupil van mijn oog jou nooit vergeten
want hier maakte jij je kluizenaarscel.
Elke nieuwe bloem die het dek komt sieren
haalt haar geur en kleur uit een gesprek met jou.
Ooit was Romeo aan de beurt,
nu mag ik.
Ieder heeft slechts een paar dagen de tijd.
Het koninkrijk van liefde, het genot van de vreugd,
al wat ik bezit is een geschenk, een nobele gave van jou.
Wat kwaad kan het dan
als mijn hart en mijn zelf aan jou geofferd zijn?
Jouw heil is mijn enig doel.
Hafiz is arm naar uiterlijke schijn,
maar de voorraadkamers van zijn hart
zijn tot de nok gevuld
met de rijkdom van liefde van de Vriend.
(Hafiz)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten