Bewustzijn.
Ik ben de ziener van de zee,
bevind me boven die zee.
Besef uit de zee afkomstig te zijn,
besef er weer in te zullen verdwijnen.
Dan zie ik een monsterachtige vis.
Als ik in de zee val,
zal die vis me verslinden.
Angst.
Vlammende angst.
Maar ik kan wandelen over de zee,
niet voor eeuwig,
niet lang zelfs,
maar het kan.
Fantastisch,
gewichtloos over het water te kunnen lopen.
Verrukkelijk besef dat ik leef.
Zodra ik niet meer geloof dat dit kan
zal ik in de golven verdwijnen,
dat moment komt.
Maar zolang ik geloof dat het kan
zal ik erover lopen.
Twee krachten:
angst en vreugde.
Angst om in de golven te verdwijnen.
Vreugde erover te kunnen lopen.
Dan word ik 'wakker',
besef dat het een droom was
en eigenlijk ook weer niet.
Het is gewoon ontwaken,
het ontwaken van het bewustzijn.
(Paul van der Sterren)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten