Vrijheid

Vrijheid is iets, dat buiten tijd en ruimte en oorzakelijkheid ligt.
Dus de vrijheid, die wij wezenlijk zijn, heeft geen oorzaak.
Je kunt niets doen om die vrijheid te laten komen, want die is er al.
Water kan niets doen om natheid te veroorzaken.
Water kent niets anders dan natheid.
Alleen onze manier van kijken is zó geworden,
dat wij die éne ervaring, die wij zijn, in twee stukken splijten:
Ik en de Wereld (subject en object).
En als wij de zaak zó bekijken dan zien wij de vrijheid,
die wij wezenlijk zijn, over het hoofd.
Niets kan dus vrijheid veroorzaken.
De vrijheid is er al.
Maar omdat wij in die vrijheid
een subject en een object projecteren,
lijkt het of wij gebonden zijn
en dat is nu juist de illusie.
Nogmaals: Niets kan dus vrijheid veroorzaken.
Het enige wat je kunt doen,
is de schijnbare onvrijheid uit de weg ruimen
door scherp te kijken.
Daar hoef je niets voor te doen.
Je hoeft alleen maar scherp te kijken.

Alle dingen zijn van ons afhankelijk.
Aan de buitenkant is er dus niets, dat mij kan binden.
Aan de binnenkant: 'Wat zou gebonden kunnen zijn?'.
De persoonlijkheid.
Maar die persoonlijkheid is heel vaak tot op de draad
uitgeplozen en bestaat helemaal niet.
Het is alleen maar een manier van denken,
het is een image, een fantasie.
Hoe kan een image gebonden zijn of niet gebonden zijn.
Dat slaat nergens op.
Nee, wij maken een image en dat image is:
'Ik ben iemand, die gebonden is'.
Dat is maar een image en dat moet je dus doorzien.
Het idee van gebonden zijn
maakt deel uit van het image dat je niet bent.

Dus noch aan de buitenkant is er iets,
dat mij zou kunnen binden,
noch aan de binnenkant is er iets, dat
gebonden zou kunnen worden
Gebondenheid is derhalve
van alle kanten bezien een totale illusie.
Er bestaat niet zoiets.
Het is alleen maar een idee,
een fantasie dat er een Ik is, dat gebonden is,
omdat ik in dat plaatje kruip, mij ermee verweef,
denk je dat er inderdaad gebondenheid bestaat.
Scherp kijken leert je, dat dit onzinnig is.

(Wolter Keers)