Je kunt jezelf niet losmaken van het denken

Als je naar een object kijkt, 

komt de kennis die je over dat object hebt op in je hoofd. 

Je koestert de illusie dat het denken verschilt van objecten,

maar jij bent het die het object creëert. 

Het object is er misschien wel, 

maar de kennis die je over dat object hebt is alles wat je weet. 

Los van die kennis, onafhankelijk van die kennis, vrij van die kennis, 

kun je er onmogelijk iets over weten.

Je kunt dingen onmogelijk rechtstreeks ervaren. 

Het woord 'rechtstreeks' betekent niet 

dat er een andere manier bestaat 

om dingen te ervaren dan de manier waarop je dat nu doet. 

Wat je erover weet, is alles wat er is, en dat is wat je ervaart. 

In feite weet je gewoon niet wat het is.
Als je iets wilt weten over denken, of denken wilt ervaren, 

vindt precies hetzelfde proces plaats. 

Er is geen binnen of buiten. 

Wat er wel is, is alleen maar het proces in werking, 

de stroom der kennis. 

Je kunt jezelf dus niet werkelijk losmaken 

van het denken en ernaar kijken.

Dus als je zo’n vraag krijgt, 

moet je beseffen dat geen enkel antwoord iets betekent, 

want alle antwoorden bestaan 

uit geleende en aangeleerde kennis. 

Dan stopt die beweging. 

Je hoeft de vraag helemaal niet te beantwoorden. 

Je hoeft er helemaal niets over te weten.

Alles wat je weet komt dan tot stilstand. 

De vaart is eruit, en dan wordt het je duidelijk 

dat het geen zin heeft om te proberen 

die vraag te beantwoorden, 

want er is helemaal geen antwoord. 

Alleen de antwoorden die anderen 

hebben gegeven komen op. 

Je hebt dus niets te zeggen over dat 

wat ze denken noemen, 

want alles wat je erover kunt zeggen 

is wat je afgeleid hebt uit andere bronnen. 

Er komt geen antwoord uit jezelf.

(UG Krishnamurti)