Het ego kan niet sterven

... om de eenvoudige reden dat iets 
dat niet echt is nooit geleefd heeft.

Je kunt het ego niet doden. 
Probeer de lucht te slaan met een steen 
en je zult niets raken. 

Het komt allemaal neer op één niet onderzochte 
of misschien gekoesterde veronderstelling; 
dat ik los sta van leven en dood. 
Zolang men onder dit voorwendsel  bezig is, 
lijkt het wel of elke seconde een nieuwe strijd brengt. 
Het voelt alsof je je in de loopgraven bevindt. 

Wat een opluchting om te merken 
dat dit object van verpletterende zwaarte 
niets meer is dan een voorbijgaande gedachte - niets.
Zolang men denkt dat het bestaat, 
voelt het compacter en meer substantieel 
dan een zwart gat, 
maar het ego is gewoon niet echt. 

Wat is echt?

Wat echt is, is nu aanwezig, dag of nacht, 
slapend of wakker, regen of zonneschijn. 

Tijd en ruimte zijn slechts misinterpretaties hiervan 
door het denken. 

Het is iets dat niet vastgepakt kan worden, 
maar nooit verloren kan zijn.

Zoek in het eindeloze universum 
en je zult het nog steeds zijn. 
Je kunt niet vinden wat nooit verloren was. 

(Morgan Caraway)