Veertje

Riet - XVII

Afstemmen

Het is goed de geest af te stemmen op bewust Zijn.
Of beter het hele energiesysteem af te stemmen op

 het onmiddellijke bewuste Zijn.
Het is een van de zinnige inspanningen 

die de geest zich kan eigen maken,
wanneer men in de sensatie verkeert de doener te zijn.
Geef die doener dan iets zinvols te doen: 

laat hem terugkeren,
zich bewust worden van bewust Zijn, hier-nu.
Dat terugbrengen van de geest of de aandacht op zijn oorsprong 

(bewustzijn zelf dus) richten, zal niet altijd lijken te lukken, 

maar de zoeker die dit volhardend toepast, 

zal zien dat de geest steeds gemakkelijker 

is terug te brengen.

Het hele systeem maakt zich de toestand of sfeer eigen 

die hoort bij de natuurlijke staat.
Het hele systeem zal gaandeweg 

steeds sterker helpen om ‘thuis te blijven’,
je bewust te maken van je ‘thuis-zijn-nu’.
Dit terugbrengen van de aandacht naar het Zijn zelf
is een van de grootste taken die de geest kan volbrengen.
Ik noem het ook wel: de geest terug voeren naar zijn bron;
bij de deur gaan zitten; je bewust zijn van Bewust Zijn.

Dat is wat de geest kan doen om weer dienaar te worden.
Hij kan de aandacht en energie richten op het Zelf en erin opgaan.
In die toestand kan onmiddellijk inzicht ontstaan,
rechtstreekse ‘integrale en non-verbale kennis’ (jnana) worden ervaren
en bestaat de kans op ontwaken en bevrijd handelen.

(Hans Laurentius)

http://www.hanslaurentius.nl/

Bootje

Klankschaal op rode doek

Uw oude tehuis

Je mag vele jaren in een stad gewoond hebben,
maar zodra je in slaap valt,
rijst er een andere stad op in je geest,
vol van zijn eigen goed en kwaad.
Je eigen stad, waar je lang woonde,
verdwijnt volledig uit je herinnering.

Je zegt niet:
’Ik ben hier een vreemdeling, dit is mijn stad niet.’
Je meent dat je hier altijd gewoond hebt,
je denkt dat je hier geboren bent en opgegroeid.
Verbaast het je niet
dat je ziel zich haar vroegere tehuis niet herinnert?
Maar hoe zou ze zich dit kunnen herinneren?
Zij is gewikkeld in de slaap van deze wereld,
als een ster bedekt door wolken.

Zij heeft door zoveel steden gereisd
en het stof dat haar visie verduistert
is nog niet weggeveegd.

(Djelal-oed-Din-Roemi)

Twee bomen met wolk

Pompoen - II

In het zijn zelf bestaat er geen angst...

In het zijn zelf bestaat er geen angst of wachten.
Geen wachten, geen anticiperen, geen straks.
Herken het Zelf dat niet bezig is
in een andere toestand te geraken.
Het is toestandloos. Het Is gewoon.
Het is niet het denken.
Herken het verschil tussen denken en het Zelf.
Denken lijkt meer op de wind die beweegt,
maar het Zelf is zoals de ruimte,
die overal aanwezig is en niet beweegt.
Ruimte heeft geen mening over het denken.
Gedachten kunnen niet crashen in de ruimte,
want de ruimte is vormloos.


Herken, erken en wees één met de ruimte, die Is.
Dit is heel natuurlijk voor je.
Het doet er niet toe wat het denken erover zegt.
Het kan zeggen:
‘Simpel zijn heeft geen betekenis.
Iets worden betekent pas wat.’
En wanneer je dit accepteert,
berooft het je van je innerlijke vrede en stilte.
Het Zelf zijn is niet een toestand van luiheid.
Het is in natuurlijke harmonie zijn.
Houd je aandacht hier in de stilte van het zijn.
En tegelijkertijd kun je merken
dat je activiteiten er niet onder lijden
dat je aandacht in het zijn rust.


De uitnodiging hier is om compleet
door het oerwoud van het denken te gaan
naar en tot in de zuivere herkenning
van wat tijdloos en volmaakt is.
Dit is compleet mogelijk hier.
Wees niet bang.
Als een menselijk wezen dit gedaan heeft,
wanneer dan ook, en hoe lang geleden dat ook was,
kan de rest van de wereld hen niet vergeten.
De impact van hun aanwezigheid brengt licht
naar ontelbare wezens.
Die aanwezigheid, waarover ik spreek, is je eigen ware Zelf.
Niemand is er dichterbij dan een ander, of er te ver van vandaan.
Dat zijn meer ideeën.
Ontwaak tot wat je nooit niet kunt zijn.
Grijp je kans.
Kom.

(Mooji)